8.Bölüm

225 117 146
                                    

okyanustakikumtanesi 💚

"Yarışmayı kazanan kişi. Öykü ve
Yalçın.Ve"

Ben çok şaşırmıştım .Aslında neden şaşırmıştımki?.Büyük bir alkışla sahneye çıkmışlardı.Bende koşar adımlarla dışarıya çıkmıştım .Arkamdan biri sesleniyordu .Bu Ateş olmalıydı.O seslendikce ben koşuyordum.Salondan çıkmıştım.Caddeye koşuyordum.Ama arkamdaki kişi hala arkamdan geliyordu. Ana yolda arabalar geçiyordu.

Ama koşuyordum .Kocaman bir kamyonun farlarının ışığı üzerime geliyordu.Ben hareket edemiyordum ellerimi yüzüme kapattım. Kalbim göğüs kafesimden fırlayacak gibi atıyordu. Nefesim kontrol edemiyordum. Kamyonun korna sesleri gelirken çarpması bekledim.

Ama o  anda biri kolumdan tutmasıyla
Birine çarpmıştım gözlerimi açtığımda Ateş vardı.Ve bana bağırıyordu.

"Ne yaptığını sanıyorsun?Kendine gel"
Durup tekrar konuştu

"Seni çağırıyorlar"

Onu ittirdim .Bi anda çok öfkelenmiştim. Bu yüzdende burayı terketmiştim.Ama bir dakika benimi çağrıyorlardı.

"Neden"

yine duygusuzdu

"Nerden bileyimki"

Onu ittirip salona yürudum.

Salona girdiğimizde büyük bir alkış kopmuştu.

"Juri üyelerimiz diğer çifti dansı beğendi. Fakat sizin aranızdaki o an,o tutku  sadece jurileri değil tüm salonu etkiledi .Aranızdaki o bağ o elektirik harikaydi.Bu yuzden bu ödülü kabul edin"

demişti .Aynı ödüldü evet gidecektim gidecektim yaşasın şuan çok mutluydum  yüzümü kocaman bir gülümseme almıştı.Ateş'e bakarak sevinçle

"Ben biz kazandık"

diye gözüne baktığımda oda bana bakınca halimi komik bulmuş olucaktiki gerçekten o duygusuz hali yoktu.Gülmüştü.bunu umursamadan sahneye gittiğimde tekrar kocaman bir alkış kopmuştu.Yanıma Ateş gelmişti. Ona kısa bir bakış atıp geri önüme döndüm .Ağzım kulaklarıma varıyordu...

Yarışmadan çıkmıştık .Yarın Fransa'ya gidicektik .Evet ani bi gelişmeydi.Bende bilmiyordum.Ama mutluydum.Yarın gidicegimiz içinde bi otelde kalıyorduk.Ama ben açtım.Bu yüzden Ateş ile beraber otelin lokantasına inmiştik .Ateş'de bir şey vardı.Ama neydi.Ne olduğunu bilmiyordum .Sadece birşeydi .Anlamı yokdu.Sevgi değildi ,nefret değildi.Neydi bu?.Sandalyeyi çekip oturduğumda oda karşıma oturmuştu.
Sanki bende bir şey varmış gibi gözü hep bendeydi.

Biriyle göz göze gelmek açıkçası beni rahatsız eder .Ama en sonunda gözünün içine içine bakıp

"Ne yüzümde birşey mi var"
diyip hala bakıyordum.Kafasını garsona çevirip çağırdı.

"Merhaba ne istemiştiniz?"

Ateş sert ve soguk sesiyle menü dedi

Garson menüyü önümüze koyunca canım iskender çektiği için onu sipariş verdim.Ateş de bir hamburger sipariş  etmişti .Garson önümüzden menüleri alıp konuşmaya başladı.

"Hangi içecegi istersiniz viski,beyaz içki,kırmızı içki ,vodka..."

Anlaşılan hep içki vardı.Ve ben asla içmem  garsona bakıp

"Ben bi su alıyım "

Garson Ateşe dönüp

"Siz ne isterdiniz efendim "

AY'IN ÇAĞRISIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin