7.BÖLÜM

219 136 121
                                    


Alev

Bügün yeterince yorulmuştum.
Uykumda vardı.Bu yüzden uyumak istiyordum .Beynim buna izin vermesede gözlerim artık yorulmuştu ve ağırlaşmıştı.

Gözlerim yavaşca açtığımda sabah olduğunu penceren sızan güneşle sabah olduğunu anladım .Odayı gözlerimle süzdügümde kızların odada olmadığını fark ettim .Her sabah aynı şeyler yaşanıyordu. Kalkıp iyice esnemiştim.Yorgun yorgun dolaba yürüdüm.Yine aynı şeyleri giyip saçımı elimle düzelmiştim.Kapıyı açıp yürümeye başladım .Sınıfa vardığımda kapıyı tıklatıp içeri girdim.Çok uykum vardı.Bu yüzden beynim hala uyuyordu.Müdürde burdaymış .Yeni farketmiştim.Müdür gülerek eliyle kolumdan tutup sınıfa beni gösterip konuşmaya başladı .

"Bu dans yarışmasına Alev ve Ateş'in katılmasını düşündük.Bu yarış hafta sonu gerçekleşecek.Kostümler herşey hazır. Zaten Alev ve Ateş en başından hazırlanıyorlarmış"
deyip güldü ben sadece dinliyordum . Sonrada sınıftan çıktı. Tam sıraya oturucakken bir anda kendime geldim.Ve istemsizce içimden düşüneceğim şeyleri dışarıya yansıtmıştım

"Ne ,haftasonu yarındı.Yani yarışma yarındı.Ben hazır değilim değiliz."
Ateş'e bakıyordum.Bütün sınıfta bize bakıyordu hoca bile

"Alev müdür ikinizinde buna başından beri hazırlandığınızı söyledi.Neden bu kadar şok oldunki"
ne yani Ateş bizim hazır olduğumuzumu söylemişti.Ona çok sinirli bakıyordum.Yerime oturdum.Ama hala bakıyordum.Oda bana bakıp tek yanağıyla gülüp geçti.
Ona aşırı sinir olmuştum .Sinirlenince asla ses tonumu ayarlayamazdım.Bu yüzden ona biraz sesli bir şekilde

"Aptal ego bey seni ,ne olcak"
deyince tek kaşını kaldırıp bana
öldürücü bakış atıyordu .Gerçektende
çok sinirliydi. Ne yapsaydım sessizmi kalsaydım

"Özür dile"
sesi gerçektende çok soğuktu.
Ürkütücüydü sert ve emir vericiydi.
Ama ona bakıp göz devirmiştim.Peki bi sorun Alev neye güveniyorsun?
güçlerinemi tabiki hayır herkesin içinde yapamazdım.Peki neye güveniyordum.Tamam bunun cevabını bilmiyordum.Göz ucuyla hala bakıyormu diye baktıgımda birşeyler yazıp önüme uzatmıştı. Kağıtta

'Teneffüste görüşeceğiz'
Tamam okuyunca bütün damarlarım birlikte bütün vücudum gerilmiş olabilir .Ama sakindim veya değilim sakindim sakin değil gibiyim olmaya çalışıyorum.Sakin değil gibiyim.Tamam Sakinim. Aynı anda dizimi oynatıyordum. BEN SAKİN DEĞİLİM .Çünkü streslendiğimde sinirlendiğimde dizimi oynatırım.
Evet bi an durdum ve düşündüm
Onca dert içinde ben buna niye bu kadar gerildimki?...

Teneffüs zili çalmıştı.Hah şimdi ne yapacaktım.Bi sorun, neyse korkmuyordum.Herkes teneffüse çıkıcakken Ateş durdurmuştu.Ve ardından konuşmuştu

"Şimdi dersdeki hareketi yüzünden Alev arkadaşımız bizden özür dileyecek "
Tabiki hayır .Hem ne yaptımki?.Tek kaşımı kaldırıp Ateş'e bakıp konuştum.

"Tabiki hayır"

"Hayır öylemi peki kendin bilirsin "
Deyip sınıfta çıkmıştı. Herşey bukadar basitmiydi?Derin bir nefes alıp vermiştim.Sonrasından kantine gitmiştim.Bu sıra yok kadar azdı.Hemen girip simit aldım...

2.Derse girmiştik.Ateş,Doğa,Su ,Toprak yoktu . Nasıl yani kesin aralarında birşey var .Yoksa Ateş ve Topra'ğı etkisi altınamı almıştı?.Aklımda deli sorular vardı.Kapıyı tıklanmıştı. İçeriye nöbetçi öğrenci girmişti.

"Alev  aydoğan müdür sizi çağırıyor"

Yine ne yapmıştımki.Oflayarak kapıdan çıkmıştım.Yavaş ve yorgun giderken merdiven inecekken bi anda arkamdan  burnuma birşey kapatılmıştı.Kurtulmaya çalışsamda nafile ,koklamamaya çalışıyordum .Ama olmuyordu.En sonunda dayanamamıştım.Gözlerim kapanmıştı.

AY'IN ÇAĞRISIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin