Esrarengiz Ev (Düzenleniyor...)

Sen De Kimsin??

Gözlerimi açtığımda ormanda duruyordum karşımda teni bembeyaz dudaklari mor renkte gözleri kocaman ve masmavi idi bana bakarak

- Git burdan Merak İyi Değildir!!!!! dedi.

Ona bakarak aceleyle kafamı salladım korkudan ağlıyordum  ve yerde geri geri ilerliyordum bana eğilerek bacağımı tuttu o anda ani bir çığlık attım ağzımı kapatti ve bana:

Şşş Sakın Ağlama !!!

O anda gözümden dökülen yaş onun eline düştü elini hemen çekti ve montuna sildi bende o anda onu izliuordum ve yüzündeki damarlarin çok belirgin olduğunu gördüm kaşının üstünde bir yarası vardi onu incelerken bana git anlamina gelen bir isaret yapti ve ben arkama bile bakmadan evin içine girdim kapiyi kapattığım gibi arkasıma yaslanip ağlamaya başladım 5-10 dakika sonra sakinleştim ve salondaki yeşil deri koltuğa oturdum ve sabah yemek için koyduğum çikolatayı açtım ve yemeye başladim hem Supernatural izliyordum hemde çikolatata yiyordum ormanda gördüğüm çocuğu unutmaya çalışıyordum  Tam o anda kulağıma bir gıcırtı  geldi penceredir diyerek yerimden kalkmadim gicırtidan rahatsiz oldum yukari çıktım Al işte !!! boş yere kafamda kuruyordum penceremi kapattim sonra kafama bisey DANK etti. ben cam açmam yani bu evde açmam çünkü lanet olası kargalar evlere girip dolap tepelerinde uyuyorlar o zaman evde biri vardı  ama kim 2. kata çıkar ki  düşüncelerle kafami yerken arkamdan biti ağzımı kapatip beni duvara yasladı. SUS anlamina gelen parmağını  ağzına götürdü. O anda refleks olaral elini ısırdım hicbir tepki vermedi elini daha cok ağzıma bastirdi O anda susmam gerektiğini anladım hiç ses çıkarmadım. bana daha da yaklasti soluğunu yüzümde hissedebiliyordum. Bana sadece ""En Sevdiğin Eşyanın içine bak""dedi. Sonra kaş ve göz arasında kayboldu. Ona daha soracağım sorular vardı  GİTTİ"!". Bu şoku çabuk atlatmistim Hemen odama girip kıyafetlerimi karıştırdım yoktu  en sevdiğim kitapların arasına baktim yine birşey yoktu o anda kapı açıldı içeri gelen annemdi Odamı görünce birden şok oldu. O kadar dağınıktı ki iceriye giremedi bana sert bir sekilde  HEMEN BU ODAYI TOPLA KÜÇÜK HANIM dedi. Kapıyı vurdu ve çıkti Ama ben hala arıyordum bulamayacağımi anladım ve Odamı Toplamaya başladım ... Sonunda bitti ne kadar dağıtmışim öyle biraz yatağma uzandim ve kardeşim Mike kapıyı açtì

-Abla yemek hazır.!

-Tamam geliyorum !!! Yatağımdan inerken ayağım bebeğime çarptı bebeğim yere düştü onu hemen elime aldım

- Ooo bebeğim seni herşeyden çok seviyorum. Bu cümleyi söyledikten sonra gözlerim kocaman açıldi

+ Tabi ya en sevdiğim eşyam bebeğim Hemen bebeği tuttum arkasina.baktım yok heryerine baktim yok. Bakmm gereken tek bir yer vardì !!İÇİ!! yapamazdìm ama yapmalıydım icimden gele bir ses bana

Hadi Aria Yap Şunu dedi . O anda bebeğimin kafasını kopardım attım elimi içine soktum garip hissediyordum ama Sonunda buldum!! Bit Not vakit kaybetmeden okudum içinde şunlar yazıyordu

-Rüyalarına İnan

-Labitentte ki çıkışı bulacaksın

-Sırların seni yok etmesine izin verme!

-Geçmişi Unutma!!

-Sadece sen Yaparsın

- Tanıdıklarına değil tanıyacaklarına güven

-Sembolleru Un....

Kağıt yarıda kalmıştı diğer yarısı neredeydi!!  O anda Mike yine kapıyı açtı

- Abla hadi seni bekliyoruz!! dedi!. Bende Onunla birlilte indim annem ve babam bana ters ters bakıyirdu Babam Bana birseylrer söylüyordu açıkçası kızıyordu. Daha fazla dayanamayip odama çıktım ağlıyordum ve kapıyı kilitlemistim. Sadece uyumak istiyor hafifçe göz kapaklarımı kapattım ve uykuya daldım Rüyamda ormanda gördüğüm çocuk bana yarım yeni bir hayata uyanacaksın Ama unutma !! Merak İyi Değildir!!! diyordu tüm rüya boyunca aynı şeyi söyledi durdu sabah uyandığımda gözlerime inanamadım Şok olmuştum!!!!

NOT: bir sonraki bölüm hepinizi şaşırtacak!!!!! DEVAM EDECEK