Esrarengiz Ev (Düzenleniyor...)

Rüyalarına İnan!!

Sabah kaltığımda etrafıma bakındım Duvarımda kocaman RÜYALARINA İNAN yazıyordu kan gibi bişey ile yazılmıştı. Ne?? Kan mı?  önce sağ kolumu kontrol ettim sonra sol önce sağ bacağı kontrol ettim sonra sol bisey yoktu??? aynaya gittim yüzüme baktim bisey yoktu!!!!! Sonra tekrar odama geldim bugün güzel giyinmek istedim dolabın kapağını açtim ve o anda çığliğı bastım Dolabımda bir ceset duruyordu.  O anda yere yığıldım ve hafızamda ormanda gördüm cocuk belirdi. Olaylar sırayla ilerliyordu.  Tam dün gece gördüğüm rüyayı tekrar görecekken. Uyandım annem,babam,Mike ve doktor sandığım kişi bana bakıyorlardı Doktor şu cümlesiyle sessizliği bozdu.

-İyi Görünüyor Sadece biraz  yorulmuş tekrar başı dönerse şu hapı verin dedi. Babam başını salladı ve annemle beraber doktoru uğurlamaya gitti. Bende Mike'a dönüp endişeli bakişlarla ona:

- Duvardaki yazıyı gördünüz mü?

-Ne yazısı??

-Bak şurada yazıyor !

- Orada hiçbirşey yazmiyor ABLA!

- Ya beni Delirtme!!  Orada işte görmüyormusun???"?dedim ve Ya buna ne diyeceksin diyip Cesedi gösterdim Ama bir dakika ceset YOKTU!! Mike bana Deliymişim gibi bir bakis atti

- Sen biraz yorulmuşsun dedi hadi gel yat dedi ve beni yeni yatağa itti. Kapıdan çıkarkan da bugün hoca gelecek dedi ve gülümsedi. O anda başımda şimşekler çaktı Bide Onunla mı Uğracaktım!! Ben bunları düşünürken annem ve babam odata girdi ikiside beni öptü sonra annem:

-tatlim ben Bayan Fiels ile Bayan Emston'un davetine gideceğim dedi. beni öptü ve asagi indi. Babam da herzaman ki gibi işe gidiyordu saçımı okşayıp asagı indi Odam da delirecekmiş gibi hissediyordum ve birden rüyam gözümün önüne geldi Ben Jacob diye bağırıyordum Sonra bizim evin önündeki hiçbir arabanın geçmediği caddeden kırmızi bir araba geçiyordu.  odamın duvarında karışık yazılar görüyordum. Sonra birden kendime geldim gözlerimi açmam ile birlikte karşımda ormanda gördüğüm çocuğu gördüm . Bağırmıyım diye eliyle ağzımi kapattı. Bana:

-Sana Anlatacaklarım Var!! dedi.

kolumdan tuttu ve beni kucağına aldı  birlikte odamın penceresinden atladık bağırmak istiyordum bağıramıyordum sesim çıkmıyordu 1-2 saniyeye kalmadan yere çakıldık ben kafamı duvara sürttürmüştüm ve şimdi de yarı baygın halde yerde yatıyordum son kalan nefesimle ilacımı getir dedim sonra  pis bir şekilde güldü ondan iğreniyordum.

Bana:

-Onlara ihtiyacın yok"" dedi. Sonra kırmızı bir mendil çıkarıp başımı sildi. O anda bana gülümsüyordu, sonra elini uzattı elini tutup yerden kalktım ve Mike'ın sesini duydum Abla nerdesin ?? pencereden aşağıya bakıyordu. Ona buradayim diyerek el salladım bana şaşkın bakıyordu nasil indin oraya???

Ben söze başlıyacakken Ormanda gördüğüm çocuk  bana ŞŞŞ dedi . Sustum.  Birden Mike soru sormaktan vazgeçti sadece -Öğretmen geldi-. dedi ve gitti bunu duyan çocuğun gözleri kocaman açıldı  kolumdan tuttu ve koşturmaya başladı  ormanın ortasına geldiğimizde bana bakip Sakın benden korkma!! dedi. kafamı salladım.  sonra tek tek sıraladı

-Adım Caleb

-60 yıldır bu anı bekliyorum!

-Sırlar ve yalanlar var!

-Labirentteki çıkışı sadece sen bulabilirsin!

Ailene güvenme ASLA!!

DEDİ! ve gözlerime bakmıyordu, sanırım ağlıyordu nedense bu çocuğa bir yakınlık hissediyordum ve ona sarıldım Göz yaşı elime düştü aynı ilk günde benim göz yaşımın onun eline düşmesi gibi ama ben elimi üstüme silmedim birden o bana baktı elimi silmemi söyledi Neden? dedim bana bağırdı :SİL!!!!!!! elimi hemen sildim bana gitmemi söyledi bu sefer ona soru sormadım ve gittim arkamdan bağırdı:

- Bana Güven!!!

Ona nedeni bilmediğim birşekilde güveniyordum!! Eve geldim öğretmen ile Mike ders çalışıyordu onları rahatsız etmeden odama çıktım. ve uyudum

DEVAM EDECEK... (LÜTFEN VOTE VERİN:-D)