Hazan ,beklenti içerisinde karşısında bulunan iki kadından cevap beklerken cevap hiç beklemediği birinden gelmişti.
"Sen çiçekle daha önce tanışmadın."
Yağız salonun kapısında dikilmeye bir son verip odaya girdiğinde bakışları Hazanla kesisti .Yavaş adımlarla onun yanına gitti ve oturdu.
"İki hafta önce kendi aramızda bir nişan yapmıştık.Asıl nişan davetini daha sonra yapıp akrabalara öyle haber verecektik o yüzden çiçeğin senden haberi yok ."
Yağız Hazanın sorusunu duyduğunda eve yeni gelmişti .Annesiyle Teyzesinin sessiz kaldığında olaya dahil olma zamanının geldiğini sessizliğin verdigi zamanla bir şeyler planlamıştı.Bu durum böyle devam ederse söylediklerini bir yere not almaya başlıycaktı.
Yoksa bir gün söylediği bu rastgele sözler ayagına dolanabilirdi.
Hazan'ı izlemeye başladı .
"Oğlum benimle bi mutfağa gelirmisin?"
Annesinin ona seslenmesiyle bakışlarını Hazan'dan çekti .Annesi cevabını beklemeden çoktan salonun çıkışına ilerlemişti . Yağız, sessizce ayağa kalkıp annesinin peşinden gitti.
"Oğlum bak şu işi bir daha düşün ,biz bu kız hakk-"
Yağız daha fazla annesini dinlemeyerek konuşmaya başladı.
"Anne Yeter!! Kararım kesin ve değişmiycek bunu kabullenseniz iyi edersiniz."
"Oğlum bak biz bu kız hakkında hiç bir şey bilmiyoruz bügün çiçekle işaret diliyle konıştuğunda şaştık kaldık.Bu Boyle devam etmez elbet bir yerde açık verirsin .işler sarpa sarsmadan vazgeç "
"Onun hakkında bilmem gerekenleri öğrendim .zamanla geri kalanını da öğrenirim .Size daha sonra Hazanla ilgili bilgileri getiririm ."
"Bu işin sonunda ulaşmak istedigin mutluluğa ulaşamacaksın Yağız bunu göremiyormusun ?"
Annesinin bu sözleri üzerine Yağız tebessümle annesinin ellerini tuttu .
"Annem bırak deniyim .Bırak o kızında beni sevmesini sağlıyım .Onun tarafından sevilmenin nasıl bir şey olduğunu tadayım ."
Sevinç Hanım oğlunun bu sözlerine karşılık sessizlige gömüldü . Dudaklarından dökülecek her kelime boş olucaktı en iyisi susmaktı .
"Şimdi Hazanıda alıp gidiyorum senden ricam babamı bu duruma alıştırman ."
Yağız annesinin ellerini bırakarak mutfağın çıkışına ilerlemişti ki ,işittiği sözlerle durmak zorunda kaldı .
"Madem ben bu yoldan dönmüyorum diyorsun o zaman. O kıza çok iyi bakacaksın .eğer o kızın bir damla gözyaşını bile görürsem o zaman oğlum demem canını yakarım ."
"Eğer onun ağlamasına sebep olursam hakkındır anne "
Başka bir şey söylemiyip mutfaktan çıktı . Salona Hazan'ın yanına geçti .Ama Hazan tek başınaydı .
"Hazan "
Genç kız işittiği Kendi ismiyle başını ona cevirdi .
"Efendim"
"Hadi eve gidelim ."
Hazan bir an bocaladığında içindeki çatışmanın yüzüne yansıdığını fark etti .Yağız Hazan'ın ellerini tutarak onu oturduğu koltuktan kaldırdı .
"Korkma ben her zaman senin yanındayım ."
"Ben sadece ...Neden seninle aynı evde kalıyoruz sonuçta sadece nişanlıyız ?"
