KIRIK KALPLER DURAĞI

0.3

Öykü'nün Anlatımından;

Normal insanlar zilin sesiyle uyanır, yada birisi çağırınca uyanır demi? Peki ben nasıl uyanıyorum? Simay şerefsizi sayesinde sırılsıklam uyanıyorum. Bide bugün pazar ya tatil günüm. Peki ben bunu onun yanına bırakır mıyım? Asla !

"Simaaaaay !"

Benim bağırmamla birlikte hemen odadan çıkıp aşağıya kaçmıştı. Bende peşinden yardırdım tabi. Bu mal da hemen Ahsen'in arkasına saklandı tabi.

"Ahseeen koru beni kankaa"

"Kızım seni değil Ahsen, cumhurbaşkanı bile elimden alamaz"

Ahsenin etrafında dönüyorduk. Ben kovaladıkça o kaçıyordu. Ahsen malı da kazık gibi dikiliyodu.

"Ya ama niye kızıyosun kii"

"Niye mi kızıyorum ?! Lan sürahiyi başımdan aşağıya boca etmek ne demek?"

"Ya ama napim? O kadar kıçımı yırttım uyan diye. Uyanmadın, bende suyun kaldırma kuvveti var diye su döktüm. Ne var bunda"

"Lan bide dalga geçiyor bak"

Tam Simay'ı yakalayacaktım ki bilin bakalım ne oldu. Koduğumun malı Ahsen beni tuttu. Simay da fırsat bilip tuvalete kaçtı tabi.

"Ne tutuyon lan ?! Bırak s*kicem şunu"

"Kanka yapma be. Daha çok genç. Genç yaşta ölmesin."

"Ahsen bırak dedim"

"Öykü eğer Simay'ın canını bağışlarsan sana mangolu fuysti alırım."

"Vallah de"

"Vallah"

"İyi tamam ben şu üzerimdeki ıslak şeylerden kurtulim hemen markete gidip alalım"

***

"Çişimiz tuvalette ! Kakamız tuvalette ! Artık kimse yapmiycak, altındaki beze !"

Bir saattir Simay malının banyodan çıkmasını bekliyordum. Ya sadece dişlerimi yıkayıp uyucam ama bir saattir kazık gibi kapıda dikiliyorum. Bide bu yetmezmiş gibi içerde şarkı söyleyerek keyif çatıyordu hanımefendi !

"Simaaaay"

"Efendim kankacumm"

"Başlatma kankana, 2 dakikan var. Eğer o banyodan çıkmazsan beddualarımı saydırmaya başlicam. Ve beddualarımın tuttuğunu da en iyi sen bilirsin !"

Su sesi kesilince sırıttım. Bu tehdit her zaman işe yarardı. Bir kaç dakika sonra banyodan bornozuyla Simay çıktı. Yanağından makas alıp banyoya girdim. Çok şükürr ! Hemen dişlerimi fırçalayıp banyodan çıktım. Evin kapısının kilitli olduğunu kontrol edip odaya çıktım. Ahsen mışıl mışıl uyuyordu. Simayda üzerini giyip saçlarını kurutmadan yatmıştı. Hasta olucak ve başıma kalacak itolit. Ahsen ve Simay'ın yanağından öptüm ve yatağıma yattım. Yatağım pencere kenarındaydı. Gökyüzüne baktım. Ve o an kırk yılda bir şansım tuttu ve bir yıldız kaydı. Hemen gözlerimi kapattım ve dileğimi fısıldadım...

'Ahsen ve Simay beni hiç bırakmasınlar'

***