033

166 10 0
                                    

Lorelei's Point of View

Nagising na lamang ako na nakahiga sa hospital bed. Tumingin ako sa paligid ko.

Walang tao. Tinignan ko ang mga aparatos na nakakabit sa akin. I sigh and removed all of it.

Plinano ko ito kaya kailangan ko itong panindigan.

Ang plano ko kasi ay gutumin ko ang sarili ko upang maawa sila sa akin. Pero mukhang di tumalab.

Kaya naman eto ang sunod kong plinano isang linggong di kakain para mahimatay ako tapos mahospital.

I did this because i want to escape. Tatakas ako. Lalayo ako sa kanila. Kailangan ko si Chan.

Kahit nanghihina ako ay sinubukan ko pa rin makaalis sa kwarto ko. I need to escape.

Huminga ako ng malalim ng nakalabas na ako sa Hospital. Ngumiti ako at tumingin sa paligid ko upang siguraduhin na wala akong makakasalubong na kakilala ko maliban kay Chan.

Hindi na ako nag aksaya ng panahon at dumiretso na ako kung saan nakatira si Chan.

Nang makarating na ako sa bahay nila ay agad akong kumatok. Huminga ako ng malalim habang hinihintay na buksan ang pintuan.

Suddenly the door opens.

"Lorelei..." agad kong niyakap si Chan ng siya ang nagbukas ng pintuan ko.

"Chan ilayo mo na ako. Magsama na tayo..."

Wrong Send ¦ Bang Chan ✔︎Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon