နွင္းဆီမိုးစက္
အပိုင္း (၁၇)
#နွင္းဆီမိုးစက္
"တီ...တီ...."
မိုးစက္ ေဘးမွာ မ်က္လံုးမိွတ္ ျငိမ္သက္ေနသည္႕ ေမာ္႕ကို ေငးျကည္႕ေနရင္း မီးစိမ္းသြားတာ သတိမထားမိလိုက္ပါ...။
ကားဟြန္း သံေတြေျကာင္႕ ကား ကို ကပ်ာကယာ ေမာင္းထြက္လာခဲ႕သည္..။
အိမ္ကို မပို႕ေပးပဲ ေဆးခန္း ေခၚသြားရ ေကာင္းမလား...။
ေဆးခန္းျပျပီးသား ဆိုရင္ အိမ္ျပန္နားတာပဲ ေကာင္းပါလိမ္႕မည္..။
မိုးစက္ သက္ျပင္း တစ္ခ်က္ ခိုးခ်၍ ကားကို အရိွန္နည္းနည္း ျမွင္႕လိုက္မိသည္..။
သူတို႕ လမ္းထိပ္ေရာက္ေတာ႕ ခဏခဏ ေရာက္ခဲ႕သည္႕ ျကံရည္ဆိုင္ေလး ေနရာမွာ မီနီမားကပ္ကေလး တစ္ခု ရိွေနသည္..။
ထိုင္ေနက် ဗာဒံပင္နဲ႕ခံုတန္းေလးလည္း မရိွေတာ႕ျပီ..။
အခ်ိန္ေတြျကာလာေတာ႕ အရာရာ ေျပာင္းလဲလာျပီေပါ႕ေလ...။
ကားကို ခပ္ျဖည္းျဖည္း ေမာင္းရင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ေနရာေလာက္ကို ခန္႕မွန္းျကည္႕မိသည္..။
လမ္းထဲမွာ အထပ္ျမင္႕ တိုက္ေတြ လံုးခ်င္းေတြ ျဖင္႕ ေခတ္မီွတိုးတက္ေနျပီ..။
အိမ္တိုင္းရဲ႕ ေရွ႕မွာ ကားေတြ ရပ္ထားလို႕ လမ္းက ရိွရင္းထက္ တစ္၀က္ေလာက္ ေနရာက်ဥ္း ေနသည္..။
ကားကို သတိထားေမာင္းရင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္လို႕ ယူဆရတဲ႕ ပိေတာက္ပင္ ရိွေနတဲ႕ ေနရာကို ေရာက္ေတာ႕ တိုက္ေရွ႕မွာ ကေလး တစ္ေယာက္ ေဆာ႕ေနသည္..။
သူတို႕ အိမ္ကို ေရာက္ေတာ႕ အရင္လို ေအာက္ထပ္ ေျမျကီခင္း နဲ႕ ကားပစၥည္းေတြ စုျပံဳထားတဲ႕ ျမင္ကြင္းမ်ိုး မဟုတ္ေတာ႕ပါ..။
နွစ္ထပ္ တိုက္ အျဖဴေရာင္ သန္႕သန္႕ေလး နဲ႕ သြပ္ျပားေတြေထာင္ျပီး လုပ္ထားတဲ႕ ျခံတံခါးျကီးေနရာမွာ အစိမ္းေရာင္ သံမဏိတံခါး ျကီးက ခမ္းနားေနသည္..။
သူ အလုပ္ အရမ္းျကိဳးစားတာေတြကိုေတာ႕ သိျပီးသားပါ..။
မိုးစက္ အနားမွာ သာ ရိွေနရင္ သူ႕မိဘေတြကို ဒီလို အေျခအေန ေရာက္ေအာင္ ကူညီနိုင္မယ္ မထင္ပါဘူး..။
YOU ARE READING
နွင္းဆီမိုးစက္
Random"မိုး...ေတာ္ေတာ႕ကြာ...မွားခဲ႕တဲ႕ ကိစၥမွာ မင္းအခန္းထိ ေရာက္လာတဲ႕ ငါ႕ဘက္က အမွား ပိုတာ သိပါတယ္...ဒါေပမဲ႕ ဒီကိစၥ ကို အေျကာင္းျပ ျပီး မင္းကို အပိုင္ရဖို႕ ျကိဳးစားခဲ႕တာ မဟုတ္ဘူး..မင္း ကို တာ၀န္ လည္း မယူခိုင္းခဲ႕ဘူး...မင္းကို ငါ ဘာမ်ား ေတာင္းဆို ခဲ႕လို႕လည္...
