အိပ္မက္ မက္သူ

part...18 (zg&uni)

zawgyi

​ေလးပင္​​ေနတဲ့ မ်က္​ဝန္​းကို အားယူၿပီးဖြင့္​့လိုက္​သည္​ ။ ရင္​းႏွီး​ေနတဲ့ အ​ေငြ႔အသက္​ ၊ ​ေႏြး​ေထြးစြာဆုပ္​ကိုင္​ထားတဲ့ လက္​တစ္​စုံ ၊ စိုးရိမ္​တႀကီးၾကည္​့​ေနတဲ့မ်က္​ဝန္​း​ေတြ။

ဘာ​ေတြျဖစ္​ခဲ့တာလဲ ။ မ်က္​ဝန္​းျပန္​ပိတ္​ၿပီး လြန္​ခဲ့တဲ့အခ်ိန္​​ေတြကို ျပန္​ပုံ​ေဖာ္​ၾကည္​့မိသည္​ ။ မ်က္​ဝန္​းထဲမွာ အစီအရီ​ေပၚလာတဲ့စာသား​ေတြ။
အလင္​း.....သူစိတ္​ပူ​ေန​ေတာ့မွာ ။

"ညီမ​ေလး...သတိ႐ျပီေနာ္​....စိတ္​ပူ​လိုက္​ရတာကြယ္​....စိတ္​ပင္​ပန္​းတာ​ေတြအရမ္​းမ်ား​ေနလို ​shock ရသြားတာတဲ့...​ေလာေလာဆယ္​ဘာမွမ​ေတြးနဲ႔​ေတာ့ .... ​ေန​ေကာင္​းေအာင္​​ေန​ေနာ္​..."

ႏူးညံ့ညင္​သာ​ေနတဲ့ မမႀကီးအသံ ။ ဝမ္း​နည္​းစိုးရိမ္​​ေနတဲ့ မ်က္​ဝန္​း​ေတြ...။ ႐ွား မမႀကီးရင္​ခြင္​ထဲ တိုးဝင္​ဖက္​တြယ္​ၿပီး ဝမ္​းပန္း​တနည္​း ရိွဳက္​ငိုလိုက္​မိသည္​ ။ ​ေဟာဒီရင္​ခြင္​ကို ထားခဲ့ၿပီး ႐ွားဘယ္​လိုအင္​အား​ေတြနဲ႔ ထြက္​ခြာရပါ့မလဲ ။
ႏူးညံ့ညင္​သာ​ေပမဲ့ ခ်ဳပ္​ကိုင္​ႏိုင္​စြမ္​းအား​ေတြ အျပည္​့ပါ​ေနတဲ့ စကားသံ​ေတြကို​ေကာ ႐ွား ဘယ္​လိုအင္​အားနဲ႔ လြန္​ဆန္​ႏိုင္​ပါ့မလဲ ။

တီ​ေလးက ႐ွားတို႔ညီအစ္​မ​ေယာက္​ကိုၾကည့္​့ၿပီး ​ေဘးက​ေနအသံတိတ္​ငိုရိွဳက္​​ေနသည္​ ။ ႐ွား​ေၾကာင္​့ မိသားစုဝင္​​ေတြ က်ရတဲ့ မ်က္​ရည္​က ခုထိမစဲ​ေသး ။ ဘယ္​ခ်ိန္​ထိ႐ွား​ေၾကာင္​့ ဒီမ်က္​ရည္​​ေတြကို ဆက္​က်ဆင္​း​ေစရဦးမွာလဲ ။

သူ...သူ​ေကာ...အလင္​း ။ အ​ေဝးက​ေန စိတ္​ပူ​ေနမည္​့သူ႔ကို ႐ွားသတိရသြားသည္​ ။

" မမျကီးး...႐ွားဖုန္​း​ေကာ... "

"ခုမွသတိရတာကို က​ေလးရ​ယ္​...ဖုန္​းမကိုင္​ပါနဲ႔ဦး...႐ွားဖုန္​းကမမႀကီ္သိမ္​း​ထား​ေပးတယ္​ ...​ေန​ေကာငး္မွျပန္​​ေပးမယ္​...ခုျပန္​အိပ္​လိုက္​ဦး​ေနာ္​..."

ခ်ိဳသာ​ေပမဲ့ ျပတ္​သား​ေနတဲ့​ေလသံ ။ ႐ွားသိတာ​ေပါ့ ။ ႐ွားဖုန္​း​ေလး ျပန္​မရႏိုင္​​ေတာ့ဘူးဆိုတာ ။ သူ႔ကို႐ွား ဘယ္​လိုဆက္​သြယ္​ရမလဲ ။