Met mijn wijsvinger volg ik de kleine stippen of vlekken langs. Ik zou nooit ophouden van je te houden van je lach.
Kan ik nooit zus. Nooit.
Ik loop naar het bed. Waar ik het hele bed nog compleet is. Van de deken tot de kleinste knuffel. Langzaam laat ik me neer zakken op het zachte matras en hou de kussen met jouw geur goed vast.
Ik zag de knuffel waarvan je altijd al van hield. Ik pak hem op.
'Gefeliciteerd zus!'
Je pakte het ingepakte cadeau vast. En gilde van vreugde als je knuffel had uitgepakt.
'Ahw! Deze knuffel is zo leuk!'
'Ik zag hem liggen en wist dat je hem niet had in je verzameling en dacht waarom ook niet?'
Je lachte en bedankte me door een kusje op mijn wang te geven.
Ik veeg met mijn duim de wang van de knuffel. Dat deed je altijd bij mij als ik huilde. Terwijl er kleine onschuldige traantje mijn wangen af gleed.
De liefde in je ogen, toen je me aan keek. Die blik zou ik nooit vergeten. Wanneer kan ik die liefdevolle blik weer terug zien?
Jij bent mijn wens.
---
Sorryyy sorryyy!
Ik weet het, ik ben echt heel laat met een hoofdstuk publiceren, maar ik heb het zo druk gehad! Mijn studie geeft me zoveel last en stress dat ik daar echt op moest focussen! Ik hoop zo erg dat jullie het begrijpen!
~Maroeee
---
JE LEEST
Jij Bent Mijn Wens - On Hold
Short StoryIk sluit zuchtend mijn ogen. Zonder dat ik het wil zie ik jou gezicht. Ookal weet ik dat me ogen liegen. Want je staat niet naast me. Je bent niet bij me. De beelden laten me snakken naar meer. Meer beelden van jou. Die ik telkens weer opnieuw...
