Je vingers gingen zacht over mijn wang. Dat doe je vaak. Toen ging je op het bed zitten. Om uiteindelijk in een kleermakerzit te zitten. Wat je altijd deed als je wou als ik mijn hoofd op jouw schoot zou leggen. Ik sloot mijn ogen met een glimlach. Wanneer ik mijn hoofd op je schoot wou leggen. Voelde ik iets zacht, maar wat? Zelf dacht ik dat ik in jou beschermende schoot lag. Mijn hand ging af naar jouw hand die altijd ligt op mijn wang. Maar ik kon die niet vinden. Ook voelde ik je andere hand niet die altijd door mijn haar ging. Paniek raasde in het tolle door in mijn hele lichaam.
Wat....?!
Ik taste met mijn hand om mij heen...en voelde het zachte matras. Nee.
Ik taste meer met mijn hand over het bed maar voelde niet je zachte vingers of je kleine hand. Niks.
Nee. Nee. NEE!
Het kan niet je bent bij me, je zou me niet meer verlaten. Nee.
Je had het beloof...
Je zou me niet verlaten...
Niet alweer...
Je had spijt. Alsjeblieft kom terug. Alsjeblieft....
Ik open langzaam mijn ogen. Ja, ik zag niks meer wat van jou was. Totdat ik op het nachtkastje keek. Ik zag een omeletje, geroosterd brood, een crossaintje, sinaasappel sap en koffie. Was je toch geweest hier? Ik sta op van het bed en keek erop. Ik zag een briefje.
Ik hoopte met al mijn hart dat je er was. Alsjeblieft zus, je bent toch bij me?
Jij bent mijn wens.
---
Haat me niet! Sorryyy! Het lijkt alsof ik jaren niks online heb gezet. Niet normaal! Maar ik heb het wel gemist!
~Maroeee
---
JE LEEST
Jij Bent Mijn Wens - On Hold
Short StoryIk sluit zuchtend mijn ogen. Zonder dat ik het wil zie ik jou gezicht. Ookal weet ik dat me ogen liegen. Want je staat niet naast me. Je bent niet bij me. De beelden laten me snakken naar meer. Meer beelden van jou. Die ik telkens weer opnieuw...
