Tek kişilik değildi hayat lakin sen gidince bomboş buralar...
Kapının açılma sesini işitmiştim gözlerimi hafif araladım gözlerim yandığı için acıyla ağzımdan küçük bi inilti çıkmıştı kapı arkamda kalıyordu göremiyordum içimi husursuzluk kaplamıştı dönmek istemiştim ayak sesleri yaklaşmıştı korkudan hıçkırık tuttu hıçkırmamı durdurmak istercesine ağzımı iki elimle kapatmaya çalıştım biraz öyle kalınca yatağımda hareketlenme hissetmiştim ellerimi ağzımdan çektim yavaşça ince örtüğü kafama çektim sonra yatağımdaki hareketlenme durmuştu okadar hızlı nefes alıp veriyordum ki içimden dualar ediyordum bidaha araştırma yapmıyacam valla Allahım artık korku filmleride izlemiycem dediğim an ses duymamla sese yoğunlaşmıştım. Ellerim titremeye başladı.
Döneceğim esnada aşinası olduğum sesi duymamla kilitlenip kalmıştım. Eli saçımdaydı nEE? Eli resmen saçımdaydı çıkmazdayım mutfakta sevincimi kursağımda bırakıp şimdide saçlarımımı okşuyordu.
''saçların çok güzel'' diyip sustu.
Sanki cevap vermemi bekler gibiydi ama uyuyorum yani şurda dediğim an
''uyumadığını biliyorum''
şaşkınım şuan gerçi nasıl anlamasın hıçkırdım lan duymaması imkansız ki sanki yatakla çifteşiyoduk ya rezillik napayım korktum. Şimdi ben ne cevap vercektim ne diyecektim ? Yavaşça döndüm oturmak için doğruldum bana öylece bakıyordu.
''uyuyordum aslında noldu neden geldin''
baktı öyle güzel güzel...
''gözlerim özlemiş olabilir''
şimdi özlediğini falan mı söyledi yoksa ben uykudamıyım diye düşündüm ama değildim duygularımı gizledim ne hissetiğimi anlamasın diye kafamı karşı tarafıma çevirdim. Patavatsız gibi sorumu sordum.
''Beni seviyosun demi'' yapıp güldüm. kafasını öne eğip hafif sırıttı sonra bana baktı.
''söylediğin gibi '' dediğinde
''seviyosun yani öylemi'' bakmaya devam etti.
''söylediğinden'' dediğinde ''off'' dedim yüksek sesle
''sen seviyo musun peki '' dediğinde gözlerimi o anın şaşkınlığında açıp ona baktım.
''tabikide hayır ne alakası var nerden anladın neden öyle bi soru sordun.'' dediğimde gülmeye başladı bende erimeye çok güzel gülüyorsun diyip sarılasım var ama olmaz beni deniyodur kesin
''seviyosun'' dedi gülüşünü yüzünde kaybetti bana pür dikkat baktı. hiçbişey diyemedim. sonra bana baktı bende baktım
''uyumam lazım uykum var'' dediğimde kafasını tamam anlamında kalktı arkasından baktıktan sonra kafamı onun tersi yönüne koydum o çıktığında sevinç gösterileri yapmalıydım okadar mutluyum ki çıkmasını beklediğim an kapının kilitlenme sesiyle kafamı çevirdim bana bakmadan geldi tekrar yatağa girdiği uzandı bana çevirdi kafasını gözlerime dikti gözlerini anlamaz bakışlarımı attım.
''ee uykun vardı uyuyalım ozaman dön bana''
''hayır gider misin abim yakalarsa biterim hem gitsene kız arkadaşının yanına emir abii ''dediğimde yüzündeki düz ifadeyi sinire bıraktı hafif bana doğruldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK SEVDİĞİM
Siêu nhiênÇok garipti zamanın akışı ilerlemeyişi belkide yalnızlığın göstergesiydi heralde ömür boyu yalnızlığa mahkum gibi süren bi hayat intihara bile sürükleyen acılar vardır. Yaşanılan üzüntüler , geçmiş daha çok üsteliyordu herşeyi ve herşeyin üst üste...
