BİR AŞK HİKAYESİ---DRAMİONE

-10.-

Draco yerde hareketsizce duruyordu. Üzeri kanlar içindeydi. Vicudunda birsürü kesik vardı. Asası yerdeydi.

Hermione gözlerini Ron'a çevirdi. Yere bir bıcak düştü ellerinden. Hermione'ye bakıyordu. "H-herm." dedi ve genç kadının saçını okşamak için atıldı. hermione onun elini itti. "BANA SAKIN DOKUNMA! SEN DELİRMİŞSİN!" Ron kaşlarını çattı "Hermione o olmadan daha mutluyuz!Aramızdaki tek engel o aptal zamparaydı. Seni kurtardım. Doğru yola gitmeni istiyorum. Bana gelmeni!" "RON SEN TAM BİR MANYAKSIN! NE DEDİĞİNİ DUYUYOR MUSUN. KAFAYI YEMİŞSİN EĞER BANA VEYA ONA BİR KEZ DAHA DOKUNURSAN ÇOK KÖTÜ OLUR! BEN ONU SEVİYORUM SENİ DEĞİL! APTAL." dedi. Ron Hermione'ye bir adım daha yaklaştığında yüzüne gelen tokatla sendeledi.Bir kez daha atıldığında , Draco son kalan güçüyle asasını aldı ve "Sersemlet!" diye bağırdı.

Asa Draco'nun elinden düşünce Hermione ne yapacağını bilemedi. "D-Draco" Daco'nun gözleri kapandığında Hermione "Hayırrr!" diye inledi. Draco'nun bir elini boynuna doladı ve onu kaldırdı. "Dayan lütfen dayan.."

*****

-Draco-

Gözlerimi açtığımda. Vücudumdaki kesiklerin acısını tekrardan hissettim. Etrafıma baktım hastane kanadındaydım. Önüme baktığımda Hermione ve Ron bağırarak tartışıyorlardı. Profesör McGonagall , Profesör Snape de oradaydı. Dumbledore'nin olmamasına şaşırdım.

Tam o sırada Ron işeret parmağı ile beni gösterdi . İrkildim. Üzerime yürüdü. "Bana yaklaşma!" diye bağırdım. Ron duymazdan gelmişti. Tam omuzlarımdan tutmuştu ki. Sanape onu durdurdu. "Bay Weasley, iyi olmadığınızı düşünüyoruz. Bizimle hemen Profesör Dumbledore'nin odasına geliniz." Ron ona baktı ve teslim oldu. Onlar ilerlerken Hermione yanıma koştu.

-Yazar-

Onun bir elini iki elinin arasına aldı. Ölmüş gibi buz gibiydi."Sen olmasan durumum kötüydü güzelim. Belki beni denize falan atardı ha?" dedi ve sırıttı. Hermione "Ölümden döndün ve şaka mı yapıyorsun?!" Draco "Yapmamam için bir sebep yok." dedi. Hermione omzuna yavaşça vurdu "Sersem." "Hermione canımı yaktın ama." gülüştüler. Hermione'nin aklına harry geldi. Harry! O nerdeydi. Bu kadar olay oluyorken ortalıkta yoktu. Onu bulması gerekiyordu.

Hermione Draco'nun kulağına eğildi. "Hemen dönerim." diye mırıldandı. Ve genç adamın saçlarını geri itip okşarken hafifçe öptü. Draco'nun gözleri kapanmıştı. Tam o sırada pat diye bir ses geldi. Kapı açılmıştı. İkisi de irkilerek oraya baktı. Bu Pansy idi. "Pansy?!" dedi Draco.,

"Oww Draco'cum iyi misin o kızıl kanı bozuk sana ne yaptı böyle?" Draco Hermione'ye baktı. Kızın çok kızgın olduğu belliydi. Hermione ayağa kalkarken Draco Hermione'yi bileğinden yakaladı. 'Bekle' der gibi bakıyordu. Hermione geri oturdu. Pansy onlara bakıyordu. "İzninle 'bulanık' onla özel birşey konuşmam gerekiyor." "Daha sonra Parkinson.Ayrıca ona bulanık demeyi kes!" dedi Draco. Pansy "Çok önemli." dedi. Hermione Draco'ya baktı. Kulağına eğildi tekrar. Pansy bunu görmezden geldi. "Eğer birşey olursa bağır, kapıdayım." dedi sırıtarak. Sonra o benim dercesine önce Pansy'e baktı sonra da Draco'yu hafifçe öptü.

Dışarı çıktı. Biraz kapıyı dinledi ama hiç birşey duyamadı.Aklına tekrar Harry geldi. Artık ona bakmalıydı. Ama o Pansy idi. Sağı solu belli olmaz bu sürtüğün...

-Draco-

Pansy hemen yanıma oturdu. Her ihtimale karşı doğruldum. "Draco bak o kızda ne bulduğun hakkında hiç bir fikrim yok ama o kızı kullandığın o kadar açık ki. Sen bulanıklarla konuşmazsın bile. O kız sana istediğin hiç birşeyi vermez bunu sende çok iyi biliyorsun!" "Hayır Pansy yanılıyorsun ben ona ağşığım!." dedim sinirle. "Draco saçmalama sana iksir falan mı verdi o aptal! Sanki baban izin verecek onla beraber olmana!" Kafasını iki yana sallarken "Pansy ben çok düşündüm bu aptal laflarınla fikrim değişmez emin ol!" Pansy beni umursamadan devam etti "İstediğin herşeyi yaptım bana küfürler ettin sustum umursamadın hala yanındayım. O kızı iki gün sonra bırakacaksın. Ama şunu bil ki ben asla yanında olmayacağım. Artık benim için sen hiçbirşeysin!"dedi. Onu artık dinlemiyordum. Pansy elimi tuttu. "Pansy benim bir sevgilim var!" dedim ve elimi çektim. Pansy tekrar tuttu.

-Yazar-

"Hani senin için hiçbirşeydim-" Paynsy dudaklarını çocuğunkine bastırdı. Draco'nun hiçbir gücü yoktu Pansy onun iki elini de tutup yatağa bastırırken. Draco gözlerini kapattı ve teslim oldu. Ama öpücükleri derinleşmedi. Draco dudaklarını hiçbir şekilde aralamadı. Şuan zaten sevgilisini aldatıyordu, asla böyle birşey yapmazdı.

Pansy dudaklarını çekti ve Draco'nun boynuna yöneldi. Draco bir iki kez nefes aldıktan sonra. "Aptal çekil üzerimden!" diye bağırdı son kalan gücüyle. Hala yaraları sızlıyordu. Ona sadece bir iksir vermişlerdi, Madam Pomfrey'i bekliyorlardı.

İçeri Hermione girdiğinde Draco şükrediyordu. Pansy sonunda kalktı. Ve Draco'ya imalı bir şekilde "Görüşürüz" dedi. Hemen Hermione'ye omuz atarak çıktı. Hermione gözleri ateş saçıyordu. "Sana inanmıyorum. bari iyileşmeyi bekleseydin! Sana güvendim ben bana onca yaptığından sonra. Ben-" "Sevgilim saçmalama zorla yaptı. Bileklerimdeki tırnak izlerine bak. Onu itmeye çalıştım. Eğer aldatmak isteseydim bağırmazdım!" Hermione ona hak verircesine bakış attı. "Bak Hermione anla şunu o benim için hiçbirşey ifade etmiyor o sürtük. Benim istediğim tek şey sensin!" Hermione bu laflara karşı gülümsedi. Bu adama çok çabuk kapılıyordu.

Az önce gözünün önünde bir kız onu öpüyordu. Ama onunda dediği gibi. Aldatsa neden bağırsın. Hermione cebinden bir ıslak mendil çıkardı. Draco sırıttı "Gerçekten beni dezenfekte mi ediceksin Granger." Hermione bir kahkaha patlattı. "O kızın salyalarının üzerinde olmasını istemiyorum aptal!" Hermione Draco'nun boynunu sildi. Draco kızın onu öptüğünü söylememeyi tercih etti. Çaktırmadan dudaklarını örtüye sildi.

İçeri Harry girdi. "Herm?" "Harry!" Hermione koştu ve Harry'e sarıldı. "Neredeydin?" "Ginny ile ufak bir kaçamak diyelim. Malfoy burada mı haberleri aldım." Hermione başını salladı. Ardından Ginny geldi. Hermione daha heyecanlı bir şekilde ona da sarıldı. Harry Ginny'nin elini tuttu. Hep beraber Draco'nun yanına gittiler. Harry draco'ya çok yumuşak davranıyordu. Onca şeyden sonra Draco arkadaşının yaptığı şey için mahçup olduğunu anladı. Birbirlerine sinir oluyordular ama Draco hiç onları öldürmeye çalışmamıştı sonuçta.

Herşeyi Harry ve Ginny'e anlattılar. Harry Ron'la mesafe koyması gerektiğini anlamıştı. "Malfoy bak-" "Draco de lütfen.." "Draco bak, biliyorum biz hep düşman olduk ama belkide artık bir nokta koyabiliriz. Her an savaş başlayabilir ve.. Herneyse. Herşeyden önce Ron senin bir ölüm yiyen olduğunu düşünüyor ama bileklerinde hiçbir iz yok. Belki de artık sana inanmalıyızdır. Ron'un iyi olmadığı çok açık." dedi. "Ben tabi ki de bir ölüm yiyen değilim Harry! Onlar beni ne yapsın!" zoraki sırıttı. Babasının onu zorladığını birtek Hermione biliyordu. "Bu bir ateşkes mi?" dedi Draco. "Belki de bir dostluk başlangıcı.." dedi Harry. El sıkıştılar.