Hayalimdeki Anonim|Texting

Bölüm-1

Her gün,diğer günden daha zor olurken cidden tükendiğimi fark ettim.Evdeki kavgalardan,okula gittiğimde Savaş'ın bana hiç bakmamasından,benden nefret etmesinden bıktım.Evet benden nefret eden birine aşığım ama pişman değilim.

Her sabah okula gidiyorum geldiğimde ise annemle babamı yine kavga ederken yakalıyorum.Okulda ise Savaş'ın sevgilisi Gözde ile birbirlerine aşk ile bakmalarını izliyorum.Ama çok yakın dostlarım var.Baran ve Damla beni ayakta tutuyor.Tüm bu olanlara beni teselli eden dostlarım var.Yaşım 17 ama ruhum çökmüş.Savaşı lise 2'den beri seviyorum hemde çok ama kalbim her zaman kırılıyor.

Baran bana her zaman destek oluyor unutmam için ama benim yapacak bir şeyim yok.Damla daha çok sevgilisi ile ilgileniyor bu aralar şaşırdık mı Hayır.

Bir de erkek kardeşim var.Mert.Benden 1 yaş küçük ama birbirimizi sevmiyoruz.Nedenini bilmiyorum benden nefret ediyor.Ailem beni çok seviyor ama kavgaları beni bıktırıyor.

Her gün,bugün yeni bir mucize olsun diyorum ama olmuyor.Kader işte.Savaş beni çok üzüyor her gün ama o mutlu ben niye mutlu olmiyim diyorum.Neyse hayatım böyle.

Kantine inerken Baranın bana seslendiğini duydum
"Esila,bilinmeyenden yazsana ona"
İşte bu o kadar güzel bir fikirdiki ama brn korkağın tekiydim bunu asla yapamazdım...

Evettt ilk hikayem arkadaşlar umarım beğenmişsinizdir.Oylamayı Ve Yorum Yapmayı Unutmayın.
Unicornlarım🦄