Chapter 1

6 1 0
                                    


CHARAINE'S POV



Malakas ang simoy ng hangin at ang ganda ng tanawin kitang kita dito ang mga malalaking puno at mga ibon na lumilipad. Ma hilig ako pumunta dito sa tuktok ng bundok at dito ako mag rerelax. Miss ko na ang mommy ko at alam kong masaya na sya ngayon sa langit. 5 taon ng nakalipas mula ng namatay si mommy, at sa 5 taon na iyon malaki ang pinagbago ni daddy. noon kuntento na siya sa kung anong meron siya sapat na kami nila mommy na nandiyan para sa kanya pero ngayong wala na siya, biglang nagbago ang pananaw niya sa buhay gusto niyang ma diskobre ang isang spell, hindi sinabi sakin kung anong meron doon pero bahid kong hindi maganda ang maidudulot nito

Sabi ni daddy, hindi raw inatake sa puso si mommy. Hindi ko alam kung ano ng paniniwalaan ko ngayon, pina autopsy na si mom but til now di ko alam kung ano ng resulta. Bahid kong may alam na si dad pero di niya lang sinasabi sakin

Masyado ng magulo ang buhay ko marami ng nagagalit sa amin dahil mga kagagawan ni dad, binabayaran nya ng malaking halaga kapalit ng buhay ng isang tao, walang makakapagpigil kay dad walang maski isang nagtangkang magsumbong sa mga pulis dahil posibleng manganganib ang kanilang buhay sa kung sinomang magtangkang magsumbong pero kahit magsumsumbong pa sila wala silang sapat na ebidensya, masyadong ma talino si dad. Madali lang niyang malilinis ang kanyang kalat

Kilala si dad bilang isang sikat na doctor sa bansa, marami na siyang buhay na iniligtas, iyon din ang isa sa mga dahilan para matakpan ang kanyang sekreto kung gaano sya kasamang Doctor, kung paano niya ginawang baboy yung mga tao para lang sa isang walang kwentang spell na gagawin niya.

Naaawa ako sa mga taong kinukuhanan nya ng dugo hanggang sa maubos at mawalan ng buhay  saksi ako sa pangyayari wala akong magawa kundi umiyak, wala akong sapat na ebidensya hindi ko magawang kuhanan ng litrato dahil palaging may nakabantay sakin. Walang tiwala si dad sakin. Walang mkapagpigil sa kanya maski ako kung nandito lang sana si mom hinding hindi mangyayari ito. Noong una nagsumbong ako sa mga pulis pero wlang naniniwala sakin.

Hindi ko na Kilala si dad, alam kong marami ng nagagalit sakin nararamdam ko sa tingin palang nila pero parehas kami. walang magagawa kasi wala kaming sapat na ebidensya. Walang magawa kundi manahimik nalang.

Tanghali na kaya nagpasya akong umuwi na

naka isang hakbang palang ako sa hagdan patungong kwarto ko narinig kung tumawag sakin si dad

"Raine" di ko sya nilingon pinakiramdaman ko muna sya

"Pwede ba tayong mag usap?" tsaka ko palang siyang nilingon. "About what dad?" kitang kita kos mga mata niya ang kalungkutan.
"Gusto lang kitang maka usap, nasa isang pader lang tayo pero di kita magawang kausapin" lumingon ako sa kanan wala akong ganang makipag usap sa kanya, napabuntong hininga nalang ako kailangan kong mag isip ng dahilan "Sorry dad, Im busy may gagawin pa ako" hindi ako makatingin sa kanya nananatiling sa kanan parin iyong paningin ko

"Im just telling you na kailangan ko itong gawin, hindi ako masamang tao kailangan ko iyong spell na iyon, it's just for our own sake" napataas ang kilay ko sa narinig ko tsaka ko siya nilingon " For our own sake?! Or just your own sake? You're selfish dad! Marami na kayong buhay na kinuha! Di kayo nag iisip na may mga taong masaksaktan kapag ginawa nyo iyon. Pero wala kang puso!" di ko mapigilan na mapasigaw, siguro after all this years ngayon lang siyang nag aya sakin na makipag usap at iyon pa ang maririnig kos kanya

" you know nothing Raine! " sigaw niya, bumalik na siya sa pagiging seryoso niya, sa pagiging halimaw niya sa isang doctor na walang puso at mamamatay tao, well sanay na ako
"Hindi na kita kilala dad, simula ng wala na si mom nagkaganyan ka na di mo naiisip na nandito pa ako and it hurts a lot!" tumakbo ako pa punta sa kwarto ko at tsaka ako umiyak, i miss my dad ang dati kong dad na masiyahin yung palagi niya akong bilhan ng cookies pag uwi. I badly wants him back.

Endless NightWhere stories live. Discover now