Endless Night

Chapter 6

RAINE POV

Pababa palang ako ng hagdan Nagtataka ako kasi mukhang maraming bisita si dad, yung iba naka lab gown at yung iba naman naka formal suit lang

"Dr. Raymond, ipagpapatuloy nyo parin ba ang pagagawa ng spell? We had tried different blood types pero  walang ma match" sabi ng isang lalaking naka lab gown parang kasing edad lang siya ni dad

"We'll continue it Dr. Cleene hindi tayo titigil hanggat di parin natin magagawa ang spell, it's important to me" sabad ni dad

"For what Mr. Augustine?" singit na naman ng isang lalaking naka formal suit. Di ko alam kung saan patungo ang usapan na ito ang alam ko makikinig muna ako

"Revenge?" natigilan ako sa sagot ni dad. Maghigante kanino?

"Raymond, maybe it's time to moved on"
"No, Mr. Brown i won't let that happen" tsaka napasingi si dad ng malapad

Nakatago lang ako dito sa likod ng pader at kitang kita ko rin dito ang ekspresyon sa mukha ni dad, ibang iba na nga siya. Nakakatakot

"Prepare Mr. Victor Llano"

"What's with Mr. Llano, Raymond?"
"We had an agreement, he offered his life to pay his debt"

"What?! Impossible!" sabad na naman nung Mr. Brown

"He volunteered, Brown" sabi ni dad tsaka niya sinamaan ng tingin

"Mr. Llano is a good friend of yours, how could you do that?"
"None of your business so better shut up!" kitang kita ko na sa mga mata ni dad yung galit

"Sobra mo nang minahal si Carren! Ray!" napalingon ako bigla dun sa sumigaw, ngayon lang siya nag react. Naka suot siya ng lab gown at seryosong seryoso siya. Parang Ka edad lang din niya si dad

"oh c'mon Cedric Valles, manang mana ka talaga sa kaibigan mong si Alexander the great?" tsaka tumawa ng malakas si dad

"Tinuring kitang matalik na kaibigan Ray! Sinusuportahan pa kita sa pagagawa mo ng spell na iyan kahit labag sa kalooban ko pero kaibigan din natin si Victor hindi mo siya pwedeng idamay may pamilya siya"

Natigilan si dad. Maya maya, tumawa na naman siya. Hindi ko na tlaga siya kilala, may kinalaman pa ba kay mom tong ginagawa niya?

"The hell i care, Mr. Valles wala akong kinikilalang kaibigan ngayon"

"Di mo ba naiisip kung anong mararamdaman nang anak niya? Si Rosalie baka nakakalimutan mong inaanak mo siya"

"Anong paki alam ko kung inaanak ko siya? Satingin mo ba mapipigilan mo ako sa gusto ko Hell no, Victor decided already" tsaka nag walk out si dad

Wait..

Rosalie? Llano?

Yung kababata ko, siya yun eh! Yung palaging nagbibigay sakin ng mga barbie dolls noon. Inaanak din siya ni dad.

"Dad.." di ko alam pero bigla nalang akong lumabas mula sa pagtatago ko sa pader. Nagulat silang lahat pagkakita nila sa akin tsaka bigla ding napahinto si dad.

Napalingon si dad sakin

"S--Si Rosalie? Yung dad niya ang target mo?"

"Anong ginagawa mo diyan?" sobrang nagulat si dad, di niya inaasahan

"Dad, si Rosalie i still remember  her. Kababata ko siya hindi mo naman siguro itutuloy yung gagawin mo sa dad niya diba?" umaasa parin ako.. Please sagutin mo ako dad