Chewing Gum | Chensung ✓

♦ 9 ♦

İyi Okumalar~

♦♦♦

Chenle Kendini Geri Çekmeye Çalıştıkça Jisung Yaklaştı.

Şu An Chenle Neredeyse Yarı Çıplaktı, Boynu Mosmordu Ve Nefes Nefese Kalmış Bir Haldeydi.

"Tenin, Sesin, Bakışların...Her Şeyin Harika Chenle."

"Düşüncelerin, Hislerin, Bakışların...Hepsi Hastalıklı. Hastasın Sen."

Chenle Tükürürcesine Konuştuğunda Jisung Güldü.

Ama Ardından Gülüşü Bir Anda Silinmiş, Alt Tarafını Chenle'nun Alt Tarafına Bastırmıştı Jisung.

Chenle'nun Nefesi, Alt Tarafında Hissettiği Sertlikle Kesilirken Jisung Başını Yeniden Chenle'nun Göğüsüne Gömdü.

"Artık Eminim. Seviyorum. Seni, Gözlerini, Dudaklarını, Tenini, Bedenini...Her Şeyinle Benim Ol İstiyorum Zhong Chenle, Benim Ol."

"Jisung, Hastasın Sen. Seninki Sevgi Değil, Sadece Saplantı."

"Evet, Sadece Saplantı."

Diyip Chenle'nun Üstünden Kalktı Jisung. Tek Bir Hareketi İle Kelepçeleri Çıkardı Ve Chenle Daha Ne Olduğunu Anlamazken Kilitli Kapıyı Açıp Sınıftan Çıktı Jisung. Chenle İse Arkasından Bakakalmıştı.

♦♦♦

1 Hafta Sonra

"Geldiğin İçin Teşekkür Ederim Chenle. İnan Bana, Ne Yapacağımızı Şaşırdık. Baekhyun Bile İkna Edemedi Onu."

Chenle Tedirgin Bile Olsa Gülümsedi Chanyeol'e. Ardından Chanyeol'le El Sıkıştı Ve Gidişini Seyretti.

Geri Kapıya Döndüğünde Derin Bir Nefes Aldı. Şu An Jisung'un Evinde, Onun Odasının Önündeydi Ama Girmeye Cesaret Edemiyordu.

"Sakin Ol Chenle. Sadece İçeri Gir, Onu Azarla Ve Çık. Bu Kadar."

Son Kez Derin Derin Nefes Aldı Ve Kapıyı Çalmadan İçeriye Girdi.

"Baba, Gidin Artık. Size Dedim, Çıkmayacağım Odamdan."

Sesi Boğuk Geliyordu Jisung'un. Chenle Bir Süre Sadece Bekledi. Oda Tamamen Karanlıktı. Perdeler Çekilmişti Ve İçeride Tek Bir Işık Kaynağı Bile Yoktu.

Üstelik Jisung'un Odası Simsiyahtı. Her Eşyası Hemde...

"Jisung, Benim."

Jisung Duyduğu Sesle Hızla Çıktı Yorganın Altından.

Evet, Doğru Duymuş Ve Doğru Görmüştü.

Chenle Şu An Odasındaydı!

"Chenle..?"

"Benim."

Jisung Ağzı Açık Ona Bakarken Chenle Terleyen Ellerini Bacağına Sildi Ve Jisung'a Doğru Yürümeye Başladı.