To Moja historia z Inazuma Eleven GO.
Mirey Blaze, siostra Axela. Mirey mieszka z Celią po stracie rodziców gdy była mała, Mirey zapisuje się do klubu piłkarskiego
w gimnazjum Raimona ale szybko zostaje wyrzucona
z klubu. Mirey stara się odkryć cz...
Jestem Mirey Blaze ale wszyscy nazywają mnie Maya. Jestem młodszą siostrą Axela, straciłam z nim kontakt gdy miałam 7 lat (teraz mam 12). Trafiłam do sierocińca przez to że rodziców straciłam w wypadku. Później przygarnęła mnie Celia Hills. Podobno znała się z Axelem ale nie wiem tego bo ze znajomych Axela udało mi się poznać tylko Marka i Juda. Wczoraj był początek roku szkolnego, idę do pierwszej gimnazjum, nie wiem jakim cudem pominęłam jedną klasę ale udało się i mogę iść do mojego wymarzonego Gimnazjum. Gimnazjum Raimona a w dodatku mogę grać z jedenastką Raimona. Muszę się tylko spakować i będę gotowa. __________________________
Celia jeszcze śpi, jest 6.45 więc raczej zdążę się umyć i przebrać, weszłam pod prysznic umyłam się, ubrałam mundurek szkolny i nałożyłam lekki makijaż. Ułożyłam włosy w wygodnego kucyka i uczesałam moją gęstą grzywkę zakrywającą mi oczy. Ciężko ją nazwać grzywką bo gdybym jeszcze trochę skróciła włosy to były by tej samej długości (włosy mam do ramion) usiadłam na łóżku z moją kosmetyczką i nałożyłam ledwo widoczne cienie do oczu i ciemną, mocną szminkę. Wybrałam jeszcze różane perfumy i zeszłam do kuchni. Zrobiłam sobie jajecznicę,wzięłam bułkę i sok jabłkowy, kiedy zjadłam zabrałam z blatu małe czarne pudełeczko z sushi, owocami, jednym batonikiem i kilkoma cukierkami. Jestem gotowa, zostało jeszcze 10 minut do szkoły więc pobiegłam do garażu po deskorolkę i jeszcze tylko weszłam do domu pożegnać się z Celią. Gdy jechałam nie zauważyłam jak wypadł mi telefon, dojechałam do szkoły, poszłam do mojej szafki, otworzyłam ją i włożyłam do niej deskorolkę żeby nie ciągnąć jej przez cały dzień. Zabrałam z niej małą piłkę i pobiegłam na podwórko gdzie jest większość szkoły, pobiegłam w jakieś puste miejsce ale biegnąc wpadłam na jakiegoś chłopaka.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- PRZEPRASZAM! - ___ To chyba kapitan drużyny szkolnej. To na pewno on, nie mogłabym pomylić gracza Raimona z kimś innym. - To chyba twoje. Pokazał mi mój telefon. - T-Tak... Skąd wiedziałeś? - Telefon nie miał ustawionego hasła więc postanowiłem go sprawdzić żeby odnaleźć właściciela i udało się! - D-Dzięki! Chłopak się jeszcze do mnie uśmiechnął i poszedł w swoją stronę. - Nie mogę uwierzyć że go spotkałam... (Powiedziałam do siebie) Gdy doszłam do upragnionego miejsca zaczęłam grać a pięć minut później zadzwonił dzwonek. Pobiegłam pod salę, nauczyciel poprosił mnie żebym usiadła obok jakiegoś chłopaka i zaczęły się lekcję. Szybko minęła pierwsza lekcja, na przerwie postanowiłam poszukać klubu piłkarskiego. Raz byłam w domku klubowym kiedy Axel nie miał co ze mną zrobić ale miałam wtedy 5 lat i nie pamiętam za bardzo drogi. Mimo to znalazłam go szybko. Gdy zobaczyłam go przypomniały mi się wszystkie chwile spędzone z Axelem. Jednak mimo to że mogłam zapukać odeszłam i zaczęłam iść w kierunku bramy prowadzącej do drugiej połowy szkoły, wydaje mi się że jest jakby przydzielona dla kogoś... - Szukasz czegoś? Odwróciłam się i zobaczyłam że za mną stoi on, kapitan Raimona. - J-Ja szukam... Klubu piłkarskiego... - klubu piłkarskiego? Choć za mną! Chłopak nie czekając na moją odpowiedź poszedł w kierunku budynku na drugiej połowie szkoły, szliśmy przez długi korytarz aż dotarliśmy do dużych drzwi, otworzyły się a tam stała drużyna którą podziwiam od zawsze, każdego rozpoznałam. Wszyscy patrzyli na mnie pytają o a ja się tylko nieśmiało uśmiechnęłam a gdy chłopak mnie powiedział że będę z nimi grać ja się przywitałam i przedstawiłam.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
