Atacia Griez Valdimore:
Gwapo
Isang matayog na pangalan ng panibagong eskuwelahan ang bumungad sa akin pagbaba ko pa lamang ng sasakyan.
Abada College.
Ito ang pangalan ng isa sa pinakasikat na paaralan sa aming bayan. Bilang isang baguhan rito, hindi ko alam kung paano ako makikihalubilo sa ibang tao.
I grew up as a city girl way back in Los Angeles. Kasama ko roong nanirahan ang aking pamilya pero hindi sa mahabang panahon. As a business tycoon, daddy has no permanent place. His businesses always brought us apart. Minsan naman niya kaming binibisita pero hindi ganoon katagal at umaalis din siya agad.
Dati dahil lang sa business kung bakit halos wala na siyang oras para sa amin, pero ngayon hindi na lang dahil doon. Mommy and I decided to go back here in the Philippines and stay here for good with the whole family. At first, I disagreed. But what can I do, it's my mom's decision. And because I love her and I don't want to see her sad, I agreed. Sa kanilang dalawa ni daddy, mas malapit ang loob ko kay mommy, because everything about her is just too pure. She as a woman, as a mother...as an individual. Lalo na ang kaniyang pag-aalaga at pagmamahal, sobrang wagas at totoo.
"Welcome to the school, Tash." nakangiting sabi ni kuya habang nakasandal sa harapan ng kaniyang kotse, nakahalukipkip.
I saw some other girls smiled at him. Ang iba'y masyadong pa-cute, hindi naman cute. Halatang nagpapapansin lamang kay kuya. And to piss them off, lumapit ako sa aking nakakatandang kapatid upang kumapit sa braso niya na ikinagulat at nagpatawa sa kaniya.
"Woaah," natatawa niyang saad, "Wait up, little girl." he then removed my arms on him.
My lips pouted and I rolled my eyes on him. He chuckled and pinched my nose.
"Ano ba, kuya." I hissed, "Ang arte mo, huh. Bakit ayaw mong kumapit ako sa'yo, huh? Siguro may girlfriend ka dito ano?" I said accusingly.
Muli siyang humalukipkip habang nakangisi.
"Isusumbong kita kina mommy," I warned him pero umiling lang siya habang malapad ang ngiti.
Hindi ako ganoon kalapit sa aking kapatid dahil sa ilang taon rin kaming magkalayo. Nagkikita naman kami pero sa t'wing may okasyon lamang. I studied abroad while he studied here. Wala, eh. Mas mahal niya ang lugar na 'to kaya nang umuwi si daddy rito noon, sumama siya.
He lives independently. Dahil sa busy palagi si daddy, tanging mga kasambahay lamang madalas ang nakakasama niya sa mansion. Pinagsisilbihan siya dahil 'yon ang dapat, pero tinatanggihan niya ang mga ito batay sa kwento ng mga kasambahay. He do all things for himself. Hindi ko nga akalain na magaling siyang magluto samantalang ako na babae hindi marunong. He doesn't want other people to do things for him.
Now that I am back, gusto ko na mas mapalapit pa sa kaniya. Kung sakaling magkaka-girlfriend man siya, gusto ko ako ang unang makakakilala.
"Haha. Takot ka, 'no?" biro ko sa kaniya, "Joke lang 'yon. Hindi naman kita isusumbong kina mommy. Basta, ako dapat ang una mong pagsasabihan kapag meron nga." I did a puppy eyes on him.
He pinched my nose again and smiled.
"Opo, madam." sa taasn niya, kinakailangan ko pa siyang tingalain. "Halika na, hahanapin pa natin ang classroom mo," he said and get my books on my hand.
Pagpasok sa napakalaking gate ng eskuwelahan, agad bumugad sa akin ang nagtataasang mga gusali ng mga classroom. Malayo ito sa gate pero dahil sa mataas ang bawat gusali, ito agad ang unang bubungad sa'yo. Near the gate are some trees, different flowers planted on the ground and benches where you can rest under the shed of trees. May iilang one storey buildings rin malapit sa gate, siguro'y ang faculty buildings at iba pang mayroon ang school tulad ng clinic dahil sa may nakita akong isang shool nurse na lumabas sa isang silid kanina.
