(13)

848 62 4
                                    

რაც სიმართლე გავიგე მის მერე დივანზე ვზივარ და ვფიქრობ რა ჯანდაბა გავაკეთო? უკვე ამდენი ფიქრისგან თავი ამტკივდა , უკვე აღარ შემილია ამდენი როგორ მინდა ეხლა ჩავეხუტო , ან ვაკოცო , მაგრამ არ შემიძლია ...

- ლიზა
- ხო
- მისმინე ! უნდა აპატიო , თან მისი ბრალი არ არის ეს ყველაფერი ... უნდა იცოდეს ბავშვის შესახებ ! არ შეიძლება ესე !
- დაველაპარაკები ამ დღებში ეხლა კი გავისეირნებ ...
- მალე მოდი კარგი ?
- კარგი !

სახლიდან გამოვედი და პარკიდკენ გავუყევი გზას , თან ვფიქრობდი რა უნდა გამეკეთებინა , ამ დროს კი ვიღაც გადამიდგა წინ ... უვნებურად მაღლა ავიხედე და თუ არ ვცდები სებასტიანი ერქვა
- რა პატარა ლონდონი არა?
- სულაც არა !
- როგორ ხარ ?
- კარგად ?!
- რას შვები ?
- რასაც შენ !
- ოო , ვიღაცა ცუდ ხასიათზეა ...
- ხო!

რატომღაც მასთან ლაპარაკი არ მინდოდა , არ ვიცი რატომ მაგრამ არ მინდოდა , ამიტომ ვძუბწობდი და მოკლე მოკლე პასუხებს ვაძლევდი ...

- დიდცანს უნდა მსდიო ?
- კი !
- მანიაკი ხარ ?
- აჰამ ( და ისტერიული სიცილი დაიწყო )

აღარ მიპასუხია გზა გავაგრძელე , მალევე სისუსტე ვიგრძენი და იქვრ ჩამოვჯექი
- კარგად ხარ ?
- კი , შეგილია სახლამედე მიმაცილო ??
- კი რათქმაუნდა

სახლისკენ დავიძარით , მთელი გზა ცდილობდა გავემხიარებულებინე , მაგრამ არ გამოუვიდა , რადგან მუცელი ძალიან მტკიოდა ...

- სებასტიან
- გისმენ
- შეგიძლია სავადმყოფოში წამიყვანო ?
- კარგად ხარ ?
- კარგად რომ ვიყო წაყვანას გთხოვდი ?
- კარგი !

ტაქსი გააჩერა და სავადმყოფოში მივედით , მაშინვე ექიმთან შვედი და ჩემი ამბავი ვუთხარი , მან კი მითხრა რომ სტრესის ბარლია ეს ყველაფერი , და თუ არ დავისვენებ , შეიძლება ბავშვიც დავკარგო , რაღაც წამლები გამომიწერა მეც გამოვართვი და სახლისკენ წავედით , გზაში აფთიაქში შევედით წამლები ვიყიდეთ და სახლში მივედით...

მანქანიდან გადმოვედით , მადლობა უნდა გადამეხადა როცა მომატრიალა და ტუჩებზე დამაცხრა , არ ავყოლილვარ რათქმაუნდა მაგრამ მალევე ვიღაცამ მაშორა , როდესაც გავიაზრე რა ხებოდა ჰარის სებასტიანი უკვე დასისხლიანებული ჰყავდა ...
- ჰარი ! გაუშვი ესე ხომ მოკლავ !
- ჰარი ! ( ხელი მხარზე დავადე და იდნავ მოვუჭირე ამან გაჭრა და მოეშვა )

ფეხზე წამოდგა მაჯაში მომკიდა ხელი და სახლში შემაგდო რადაც ჰქვია ...

- როგორ ბედავ და ჩემს მეგობარს კოცნი ?
- ჯერ ეგრთი მან მაკოცა , და არ ვიცოდი შენი მეგობარი თუ იყო
- ხო , მე რომ არ გამომრწიეალბათ აყვებოდი კიდეც !
- მოკეტე !
- რაიყო ლიზა მე ვეღარ გაკმაყოფილებ ? და ეხლა ჩემს ძმაკაცებზე გადახვედი ?
- ჰარი გაჩუმდი !
- რატომ ?
აღარაფერი ვუპასუხე ჩემს ოთახში ავედი და ტირილი დავუწყე , მალევრ კარებზე მომიკაუნა , მეც გავაღე ოთახში შემოვიდა და საწოლზე დაჯდა !

- ჰარი
- რა ? ( უხეშად მკითხა)
- რაღაც უნდა გითხრა ! არ ვიცი სწორს ვაკეთებ თუ არა მაგრამ , მინდა იცოდე
- გისმენ !
- ორსულად ვარ !
- რა ?
- ხო , და მინდა პირდაპირ გითხრა რომ მოშორებას აე ვაპირებ თუ უბრალოდ არ გინდა შემიძლია გაგიგო ...
- მართალი ხარ , მზად არ ვარ ჯერ !
- რა ?!
- ხოო , არ ვიცი მე .. დრო მჭირდება ...
- გასაგებია ! გთხოვ წადი !
- მაპატიე
- არაუშავს !

ეს მითხრა დაითახიდან გავიდა , პიჟამა ჩავიცბი და ლოგინში ჩავწექი , და თვალები დავხუჭე მერე კი ფიქრი დავიწყე იმაზე თუ როგორი იქნება მომავალი ჰარის გარეშე .... ამაზე ფუქრიც კი მანადგურებს და რეალობა ალბათ მომკლავს ...

_________________

ველოდები ვოუთებს და კომენტარებს ..💜🙏გთხოვთ

მიყვარხართ ყველა 💜💜💜💜

Deal✅Where stories live. Discover now