ალბათ გაინტერესებთ ამ ორი კვირის განმავლობაში რა მოხდა . საავადმყოფოდან გამომწერეს,ჰარი სულ ჩემთან არის , გვერდიდან არ მშორდება , ცდილობს არაფერი მომაკლოს რასაც ვაფასებ .
სამსახურში გავედი , ისედაც დიდი ხანს ვიყავი შვებულებაში , თითქოს ნელ - ნელა ყველაფერი ლაგდება , ეხლაც სამსახურში ვარ და პაციენტს ველოდები .
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
პატარა გოგონა და მისი დედა უნდა მოვიდნენ , როგორც ვიცი ბავშვს გონებასთან პრობლემები აქვს . იმედი მაქვს გამოკეთდება .
ჩემი მდივანი შემოვიდა , და მაცნობა რომ ჩემი პაციენტი მოვიდა . ხალათი გავისწორე , ბეიჯს რომ შევხედე გულში სითბო ჩამეღვარა , როდესაც "ლიზა სტაილსი" დავინახე , ადრე სხვა გვარადა იყო .
- გამარჯობა . - გამარჯობა . პატარასთან დავიხარე და ხელი გავუწოდე , როგორც მოველოდი იმავე ჟესტით არ მიპასუხა . - მე ლიზა ვარ , შენ რა გქვია ? მინდოდა მეგობრული , ტონით მესაუბრა , რადგან უფრო ადვილად მომეჩვეოდა . - ელიზაბეტი მიპასუხა . - კარგით , დაბრძანდით . - ჩემს წინ პატარა ელიზაბეტი იჯდა ამიტომ ვცადე საუბარი წამომეწყო .
-ელიზაბეტ , შენი საყვარელი ფერი ? -წითელი. -რატომ ? -არ ვიცი უბრალოდ მომწონს . შენ ? -იასამნისფერი და შავი . -რატო ? -არც მე არ ვიცი .
ესე გავატარეთ მეთელი ერთი საათი . ელიზაბეტი გავაცილე და ჩემს მდივანს ვკითხე თუ მყავდა კიდე ვინმე , არავინ არ მყავდა ამიტომ ჰარის მივწერე
