I Accidentally Meet The Campus Heartrob [COMPLETED]

CHAPTER 28-School Fair 2

Fia POV

Nang maghiwalay hiwalay kami ng pwesto ay tumingin ako kay Jonathan na nakatingin narin pala saakin.

"Dont worry..im here"aniya

"Hindi naman ako takot"sagot ko at nagkunwaring naghahanap nung susi.

"Alam kong takot ka ngayon,naaalala ko pa nung una tayong nagpunta sa horror booth..grabe yung iyak mo noon at
nangako ka pa sa sarili mo na hinding hindi kana babalik o pupunta sa horror booth pero ito andito ka ngayon at sinasabi niyo pang hindi kayo takot pero takot naman talaga kayo"aniya.

Si Sam naman yung unang umoo eh..

Bigla naman akong nakaramdam ng kaunting hilo kaya napapikit ko.

~FLASHBACK~

"Ayoko na takot na ako,Ethan labas na tayo"umiiyak na ani ko.

"Dont worry,im here"

Umiiyak parin ako nang makalabas kami sa horror booth na iyon.Bakit ba kasi nagpumilit pa ako na pumasok kami roon kahit alam kong ako rin naman pala yung matatakot at iiyak.Nang mahimasmasan na ako ay umalis saglit si Ethan,pagbalik niya ay may hawak na siyang dalawang ice cream.

"Here..wag ka nang umiyak ok?"binigay niya saakin yung isang ice cream na hawak niya"Ikaw kasi sabi ko na sayong ang papangit at nakakatakot yung mga taong nasa loob pero pinilit mo parin akong pumasok tayo roon yan tuloy ikaw pa yung natakot"

"Hinding hindi na talaga ako pupunta sa horror booth nakakatakot"sambit ko.

Yung horror booth na pinasukan namin ay para sa mga grades school. Pang bata lang yun kaya puro naka maskarang nakakatakot at may mga witch na nakamake up lang pero medyo nakakatakot rin mukha nila.Alam ko nang matatakot ako roon pero nagpumilit parin ako.Gusto ko rin naman kasing ma experience yun ngayong nasa grade school palang kami.Pero sabi ni mama mas nakakatakot daw yung horror booth ng mga highschool.Bawal pa kami roon.

~

"Ok ka lang?"biglang tanong niya.Minulat ko ang mata ko at tumitig sa kanya.

Nakangiti akong tumango"May naalala ako..Naalala ko na nakapunta na tayo sa horror booth noon sa dating school natin nung elementary"ani ko.Ngumiti naman siya kaya ngumiti rin ako.

Unti unti nang bumabalik yung mga memories ko noon na kasama ko siya..Sana nga tuloy tuloy ko nang maalala ang lahat.Lahat ng childhood memories ko na kasama siya noon.

Nakalabas narin kami sa wakas,siguro mga 20 minutes din kaming naghanap ng susi,kawawa naman yung kanina pa nakapila.Ang tagal kasi namin sa loob.Yung ibang students nasa 10 minutes time nila pero kami walang time limits.

"Bibili kami ng maiinom,ano ba gusto niyo?"tanong ni Joshua pero ni isa saamin ay walang sumagot.

Bahala sila Jan..

"Sorry na,hindi na mauulit"ani naman ni Kuya Jake.

"Sorry,ikaw kasi plano mo ito"saad naman ni Justine sabay tingin kay joshua.

Hindi parin namin sila pinapansin,umupo lang kami sa nakita naming bench.Nakatayo naman sila habang nagmamakaawa na patawarin namin sila.

"Sorry"tipid na sabi ni Jonathan.