~💜İki Deli Aşık💜~ (♡Klance♡) [ASKIDA]

😭6😓

{Önceki bölüm}

{Yazar}

Sonunda fark edebilmişti okyanus çocuk, uzayı ne kadar sevdiğini. Onsuz olmayacağını, yapamayacağını.

Ancak yetişebilmişmiydi?

Hayatındaki ilk ve belkide son aşkını yakalayabilirmiydi?

Peki ya o yetişemeden ellerinden kayıp giderse ne olacaktı?

Ya onu yakalayamazsa?

O dipsiz uçuruma düşmeden onu yakalyabilirmiydi ki?

Peki okyanus çocuk bunlara karşı durabilecekmiydi?

İşte asıl sorular bunlardı. Ve bunlarda ancak onlar birlikte olurlarsa başarabilecekleri şeylerdi.

Uzay Okyanussuz , Okyanus Uzaysız yapabilecekmiydi?

İşte bunu hep beraber göreceğiz.......

{Yeni bölüm}

{Lance}

Aradan dakikalar geçti ama Keith hala aynı kaşları çatık bir şekilde duruyor. Endişelenmeye başladım. Onu dürttüm ama nafile....tekrar ve tekrar dürttüm. Sonunda acı bir şekilde inledi ve kaşları daha da çakıldı. Ve bir damlama sesi duydum. Tekrar ve tekrar, durmuyordu. Sonunda dayanamadım ve sesin geldiği yere yani yere baktım ve....k-kan!?

"AMAN TANRIM! KEITH!!!..."

Kalktım ve onu kucağıma aldım. Onu yatak odasına götürdüm ve yavaşça yatağa bıraktım. Üzerindeki ceketi ve ardından da tişörtünü yavaşça onun canını yakmamaya çalışarak çıkarttım. Ardından da tamamen kıpkırmızı olan bandajlarını görmem bir oldu. Çok...çok fazla kanıyordular. Çünkü bandajlar dayanmamış kanı sızdırmaya başlamıştı. Sanırım yaraları patlamıştı ve ben bunu hesabını ona soracaktım.

Keith'i uyandırmam gerekiyordu yoksa bandajlarını değiştiremezdim. Onu tekrardan dürtmeye ve bir yandanda ismini söylemeye başladım. Ve böyle devam ettim. Sonunda da uyandı.....

{Keith}

"...-ith...Keith...."

Birisi adımı sesleniyor ama gözlerimi açamıyorum. Sesi çok tanıdık geliyor.....Lance...? Evet evet bu Lance'in sesi.

Gözlerimi açmak istiyorum ama olmuyor. Konuşmak istiyorum ama ağzımı bile açamıyorum. Kalkmak istiyorum ama parmağımı bile oynatamıyorum. Sanki bütün gücüm çekilmiş gibi hissediyorum.

Vücudumda büyük bir uyuşukluk var sanki. Kulaklarım uğulduyor hemde çok fazla. Ancak Lance'in seslenişi ve bu büyük uğultu dışında bir şey duymuyorum ona cevap vermek istiyorum ama veremiyorum.

Ve bu da canımı daha çok yakıyor. Fiziksel olarak değil. Ruhsal olarak çünkü ona... aşık olduğum kişiye burda olduğumu, iyi olduğumu bile söyleyemiyorum. Onu üzüyorum ve bana en çok acıyı çektiren, en çok koyan da işte bu.

Uğultular azalmaya başlıyor ve ben tüm gücümle sadece tek bir kelime söyleye biliyorum... Ama bu kelime öyle bir kelime ki eşi benzeri yok benim için... 

"Lance....."

~Devam Edecek~