🎧 Ruelle - Madness
Karanlık.
İnsanların kimseye gösteremediği sadece şeytanları ile arasında olan karanlıkları vardı. Herkesten gizli karanlık taraflar...
Tanıdığımız insanların aslında öyle biri olmadıklarını gösterecek karanlık taraflar...
Sessiz bir nefes alıp başını gökyüzüne kaldırdı. Tanrı o gün hiddetini gökyüzünden çıkartırcasına parçalıyor ve ortalığa ateş ediyordu.
Yüzüne düşen yağmur damlalarına inat başını indirmedi. İnanmayı bıraktığı Tanrı'sına meydan okuyordu. İstemsizce eli şahdamarındaki dövmesine gitti. Gözlerini kapatıp tekrardan başını gökyüzüne çevirdi. Parmaklarının altında atan damara eşlik eden gökgürültüsü onu daha da delirtiyordu.
Telefonuna gelen bildirim sesi ortamın ahenkini bozmasıyla harakete geçti. Seri adımlarla arabasına doğru yol aldı. Aklından geçen psikopatlıklar yağmur taneleriyle birlikte vücudundan süzülürken çakan şimşekle yeniden doğuyordu. Bu bir döngü haline gelirken arabasını çalıştırdı. Her şeye rağmen aklında tek bir şey vardı. Ne damlalarla akıp gidiyor ne de çakan şimşekle yeniden doğuyordu.
Düşman.
Gecenin karanlığına karışmış sessizliğe kafa tutarak gaza yüklendi. Saniyelerin dakikalara karıştığı bir zaman diliminde istediği yere gelmişti. Derin bir nefes alarak yolcu koltuğunun önündeki torpidoyu açtı. İçinde bulunan silahı alıp torpidoyu kapatarak kendinden emin bir şekilde arabadan indi.
Hafif esen rüzgar saçlarını dağıtmaya yetmişti. Elinde sıkıca tuttuğu silahını dikkatlice beline yerleştirdi.
Her bir adımında çakan şimşek tüm karanlığı da beraberinde getiriyordu.
Harabe olmuş deponun önüne geldiğinde adımları yavaşladı ve etrafı inceledi. Kimsenin olmadığından emin olduktan sonra hızlı adımlarla deponun girişine doğru yürüdü. İçeri girip etrafına baktığında içerinin de dışarıdan bir farkı olmadığını görmüştü. Her yer harabeydi. Tıpkı zihni gibi...
Karanlığın içine doğru daldı. Kalbi deli gibi çarpıyor şahdamarı ölüm için atıyordu. İlerde beliren karanlığın sadece bir kısmını aydınlatan sarı ışığı görmesiyle durdu. Elleriyle yüzünü sıvazlayıp ardından saçlarını geriye doğru yatırdı. Yüzüne bir katilin maskesini takarak sandalyede kolları bağlı adamın ve yanında duran ona yardım eden adamın yanına doğru yürüdü. Bu yürüyüş geride bıraktığı hayatının son yürüyüşleri, aldığı nefes geride bıraktığı hayatının son nefesleri, çarpan kalbi geride bıraktığı hayatının son atışları...
İstediği kişinin yakalanmasında ona yardımcı olan adamın bakışları kendisini bulunca hafif bir baş selamı verip bir şey söylemeden çıkışa doğru yürümeye başladı. Elleri bağlı savunmasız bir biçimde oturan adamla yalnız kaldıklarından emin olduktan sonra gözlerinde ki bandajı çıkardı.
Ve düşmanı ile ilk göz teması belki de son...
Gözlerini açtığı adam şaşkınlığını gözlerinden belli ediyordu. Ne diyeceğini bilmiyor sadece karşısındaki çocuğa bakıyordu. Karşısında ki çocuk yüzündeki katil maskesini bir an olsun yüzünden düşürmezken elleri yavaşça beline gitti. Kolları bağlı adam ne olacağını anlayıp hemen tehditler savurmaya başladı. "Eğer beni öldürürsen sana neler yapacaklarına dair bir fikrin var mı?" Ukala bir şekilde tehditlerini savurmaya devam ediyordu. Belinde ki silahı adamın alnına doğru tutup baskı uyguladı.Adamın sesi sinirlerini daha da bozuyordu. "Seni yaşatırlar mı sanıyorsun?" Silahın sürgüsünü çekip parmağı ile tetiğe hafif bir baskı yaptı. Elleri buz gibiydi vücudu ise ellerine zıt bir haraketle yanıyordu. Adamın sesi sanki çok uzaklardan geliyordu o an kulaklarına...
Gözlerini kapattı ve sadece hızlı kalp atışlarını hissetti. Oraya gelmeden önce tüm duygularını öldürmüştü. Gözlerini yavaşça açarak adamın gözlerinin içine baktı. Tek bir haraket ya da tetiğe dokunması eski hayatını geride bırakmasına sebep olacaktı.
Bir an gelen tereddüt dürtüsü ile hafifçe öksürdü. Buradan sonra geri dönüş olmadığını kendiside biliyordu. Silahı biraz daha sıktı ve kendinden emin bir şekilde omuzlarını dikleştirerek parmakları ile tetiğe biraz daha baskı yaptı. Katil olmasına tek bir mermi vardı.
Adam tehditlerin fayda etmediğini anladığında yalvarmaya geçmişti. Ama bu katil maskeli gencin umrunda dahi değildi. Geldiğinden beri sükuneti koruyan genç mühürlü dudaklarını araladı.
"3" derin bir nefes aldı. Her şeyin sonuna geldiğini biliyordu. "2" parmakları silahı daha sıkı kavradı. Savunmasız adam yalvarışlarının arasından hıçkırıklarını duyduğunda dudakları ukalaca kıvrılarak gözlerinin içine baktı. "1" ...
BUM.
O saniyeden itibaren artık sadece duygularının katili değildi. İnanmadığı Tanrı bugün onun için gökyüzünü parçalamış ve kalan son iyiliklerini yağmur damlaları ile akıtmıştı. Geriye karanlık tarafını bırakmıştı. Yeniden doğmuştu tek fark katil olarak.
O gün ruhu kırmızıya boyanmıştı.
...
Yeni bir kurgu ile karşınızdayım umarım hoşunuza gider. Kalemimde hatalar olabilir onları dikkate almazsanız sevinirim. Kitapla ilgili iyi ya da kötü yorumlarınızı bekliyorum. Galaxxybomb ınstagram hesabımdan da mesaj atabilirsiniz.
