Belle Notti Series: Burning Dusk

Chapter 1

Chapter 1

Alas tres ng hapon ng mapagdesisyonan kong mamasyal sa burol.

Pinuntahan ko sa kwadra si Atlas ang alaga kong kabayo na regalo pa sakin ni mama.

Itim na itim ang kulay ng kabayo ko.

Mula sa burol makikita ang hacienda de Giaz at iba pang hacienda, ang burol na ito ang pumapagitna sa apat na malalaking lupa ng probinsya.

Sinasamsam ko ang lamig at ganda ng paligid ng may marinig akong sasakyang paparating.

Isang pulang mountain jeep ang nakita kong paparating, kaya naman napagpasyahan ko ng umuwi dahil papalubog na ang araw.

Sinakyan ko na si Atlas at hinila ang tali para kami'y makauwi na. Hindi pa kami nakakalayo sa burol ng bigla nalang matapilok ang kabayo ko.

Dahilan para muntik akong mahulog,

"Miss okay ka lang? Muntik ka nang mahulog." Ang lalaking sumalo sa'kin.

Ang hiyaw ng kabayo ko ang maririnig sa buong burol nagmamadali akong kumalas sa pagkakahawak nya sa akin at nilapitan ang kabayo kong nahihirapang tumayo.

Kabang kaba ako para sa kabayo ko ito ang una at huling regalo sakin ng mama ko.

"Miss may sugat ka sa tuhod ba't 'yang kabayo pa ang inuuna mo?"

Inis akong napalingon sa kanya.

"Hindi s'ya bastang kabayo lang!" Inis na sambit ko pilit itinatayo ang kawawa kong alaga.

"Ok sorry, tulungan ko na kayo." He helped me to stand Atlas but he couldn't move.

Atlas got injured, his leg has bruises, "we need to go home to cure him."

"Tara ihahatid ko nalang kayo. Sa'n ka ba nakatira?"

Isinakay ang alaga ko sa likod ng pulang mountain jeep, pahirapan pa ang pagsakay.

Itinuro ko naman ang daan pauwi sa amin, gabi na dahil tuluyan ng lumubog ang araw ng maka uwi kami sa hacienda.

"Ipatawag n'yo ang nangangalaga sa kabayo naaksidente si Atlas."

Agad dumalo ang mga tauhan para buhatin pababa ang kabayo ko,

Nang lumabas si Amah ng bahay.

"Hija bakit naman ginabi ka? Anong kaguluhan 'to? Dumudugo ang tuhod mo!" Frantic na si Amah hindi malaman kong anong uunahin.

Agad akong lumapit at yumakap.

"Amah si Atlas... Amah ang alaga ko naaksidente... Amah di ko kayang mawala si Atlas bigay sya ni mama sakin." hindi mag kamaway ang mga luha ko sa pagluto.

"Hush mi hija jusko, tatawag ako ng doktor ngayon din para mapatingin si Atlas. Halina't pumasok kana."

"Pero si Atlas? Amah.."

"Ang mga tauhan na ang balaha doon pumasok kana at gagamutin na iyang sugat mo."

Wala na akong nagawa kundi sumunod sa loob at baka magalit lang si Amah sa akin.

"Paanong nakauwi ka? Hindi ka tumawag dito nang matulungan ka?" Saka ko lang naalala ang lalaking may pulang jeep.

"Señorita pinapasabi po ng lalaking naghatid sa inyo na mauuna na s'ya dahil may gagawin pa daw po." Sabi ng isang tauhan samin.

Nakita kong tumaas ang kilay ni Amah, na tila may ginawa akong krimen.

"Sino iyang lalaking naghatid sayo?" Masungit na tanong nya.

"Amah I don't know him, he just help me to go home since Atlas can't walk." I said calmly I know her magagalit sya kapag basta basta nalang ako sumasama kung kani-kanino.

She's just overprotective also my dad when it's come to me.

"Osya maglinis kana ng katawan mo at kumain na tayo."

Hindi man lang ako nakapagpasalamat sa lalaking 'yon kanina at nasigawan ko pa s'ya pero kasalanan naman nya iyon,

Hindi nya dapat na tinawag ang alaga ko ng gano'n dahil mahal ko iyon, regalo sakin ni mama si Atlas.

At habang nabubuhay ako mabubuhay si Atlas.

Kinabukasan agad ko sanang pupuntahan si Atlas sa kwadra.

"Hija, ang aga pa para lumabas kumain ka muna." Nakita ako ni Amah noong napadaan ako.

"Pero Amah si Atalas?"

"Tumawag na ang doctor n'ya, napilayan lang si Atlas, hindi mo muna s'ya pweding ilakad lakad, kaya kumain kana."

"Opo, good morning Amah." I hugged her and kissed her cheek.

"Good morning hija"

Kahit na sinabi iyon ni Amah hindi ako mapapalagay hanggat hindi ko makikita si Atlas.

Papalapit na ako no'ng may nakita akong humahaplos kay Atlas, hindi sya tauhan ng hacienda dahil sa suot nitong puting shirt na pinatungan ng pulang polo shirt, naka cargo short and white rubber shoes.

Mukha syang bakasyonista nang makalapit na ako I confront him.

"Ikaw 'yong tumulong sakin kahapon diba?" I asked him

Napalingon s'ya sakin.

"Yeah.."

"Paano kang nakapasok dito?" Mahigpit ang pagpasok at paglabas sa haciendang ito.

Itinuro nya ang mapunong gubat sa likod ng kwadra, "doon ako galing, hindi ko namalayang papalabas na pala 'yong nadaanan ko, then the next thing I knew I'm here standing in front of you."

"Okay, anyway hindi ako nakapag thank you sa'yo kagabi, thank you sa pagtulong samin ni Atlas."

"Atlas?!" Mapakislot ako sa sigaw n'ya, tila gulat na gulat at nanglalaki ang mata at butas ng ilong.

"Ugh my horse nam-"

"You named you're horse Atlas?! Huh!"

"Why? Galit ka ba?" Kasi sumisigaw s'ya. At parang mas nagalit s'ya sa pangalang Atlas. "Atlas is a great name, he was responsible for bearing the weight of the heavens on his shoulders, a punishment bestowed on him by Zeus. In Hesiod's Theogony Atlas holds the heavens in the far west, edge of the world land of the Hesperides, female deities known for the beautiful singing. Thats why I named my horse after him."

"I know because I was also named after him and hindi ako galit, call me Rouvin at wag na wag mong akong subukang tawaging Atlas dahil hindi ako mukhang kabayo." I really think that he is angry because they have same name.

"Okay, I'm Summer, anyway thank you very much for helping me and my horse Atl-"

"Okay, okay enough with Atlas it's creeping me out hearing it."

"Ugh okay gusto mo bang magmeryenda muna sa bahay?"

"No thanks, I need to go."

"Babalik ka pa sa gubat?" I asked him doon kasi s'ya papunta.

"Yes my friend was there, bye."

"Baby remember me, I'm gonna visit you next vacation." He waved his hand and walk straight to that forest.