Solmuş bir kalp aşık olabilir mi?
...
"Biliyor musun küçük Jimin az önce imzaladığın anlaşmayla ruhunu bana satmış oldun."
...
Nemesisin soyundan gelen Prens Jeon hırsı yüzünden 1000 yıl taştan bir heykel olarak kalma cezasına çarptırılmıştır. Onun...
Bu bölümün son kısmında smut olmasa da smutumsumtrak bir yer bulunacaktırrahatsız olacakların dikkatine!
İyi okumalar❤🥀
Neredeyse iki saattir yürüyorduk. Bu süre içerindeyse çok farklı canlılar görmüştüm; tuhaf ve daha önce hiç görmediğim güzellikteki bitkiler, sevimli görünüp çok tehlikeli olan minik canlılar...
"Ona dokunmazsan iyi edersin Jimin."
Bir sincabı ve kediyi anımsatan suratıyla oldukça sevimli görünen ufaklığa bakıyordum ki Jungkook kolumdan tutup beni o sevimlilikten biraz da olsa uzaklaştırmıştı.
Hadi ama onun gibi bir şey bana zarar veremezdi öyle değil mi?
"Jungkook-ah böylesine sevimli bir yaratık bana nasıl zarar verebilir ki?"
Ufaklık, kuyruğunu tıpkı bir kedi gibi hareket ettirirken iri gözleriyle beni seyrediyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Başını okşayacaktım ki kuyruğunun ucunda bulunan ve daha önce görmediğim iğneyi koluma saplayıp kaçmıştı. Ben acıyla o bölgeyi tutarken Jungkook önüme geçip bileğimi kavradı.
"Az önce ne diyordun Jimin?"
Dokunduğu yerlerin yanması bir yana kalp ritmim değişiyordu. Başımı mahcupça eğdim. Bu arada o yarayla ilgileniyordu.
"Ama çok sevimli görünüyordu."
Bıkkınlıkla nefes verdi.
"Şu iki saat içinde en az 200 tane şeye sevimli deyip dokumaya çalışmışsındır Jimin." Yüksek sesle konuştuğu için dudaklarımı büzüp yavru köpek bakışı atıyordum şu anda.
"Bana hiç öyle bakma. Seni bin kere uyarmama rağmen beni dinlemedin bu da yetmiyormuş gibi birde üzerine masum numarası yapmaya kalkışıyorsun."
Şu küçük yaranın beni korkuttuğu yetmezmiş gibi Jungkook'un ses tonu ve ciddi surat ifadesi nedeniyle korkum ikiye katlanıyordu.
Bakışlarımı zemine odakladım. Haklıydı. Ne diyebilirim ki? Birçok kez beni uyarmıştı. Çoğunda onu dinlesemde az önce sevimli yaratığın büyüsüne kapılarak söylediklerine uymamıştım.
"B-ben üzgünüm seni dinlemeliydim Jungkook-ah."
Sesim titremişti. O an gözlerimiz buluştu ve benim kalbim bu buluşma nedeniyle hiç iyi değildi.
"Önemli değil küçüğüm, bende biraz fazla tepki göstermiş olabilirim." Jungkook yüzündeki ciddi ifadeyi silerek hafifçe gülümsedi. Sonrasında sırt çantasından birkaç malzeme çıkarıp yarayla ilgilenmeye devam etti. Diğerleri de bulunduğumuz noktaya geri dönmüşlerdi.
