Ben,Doğukan ve Doğuş;gecenin 12'sinde,kanepeye oturmuş sessizce duruyoruz.Doğuş kendine geldi ve ilk dediği şey"BU EVDE BİR ŞEY VAR DOĞUKAN!"oldu...Hem de korkmuş,beti benzi atmış bir yüzle.
"Abi bak,bu evde bir şey var ama sandığın gibi değil olay."Dakikalar süren sessizliğin ardından Doğukan derin bir nefes aldı ve abisine döndü.
"Biliyordum!Hayal değildi,cidden bir ses duydum."Mırıldandı ama hala kendinde değildi belli ki.Gözlerini yere odaklamış,düşünüyordu.
"İsmi Damla ve bir kaza sonucu bedeninden ayrılmış bir ruh.Kendisi şu an komada."Abisi alayla güldü ve Doğukan'ın yüzüne baktı.Bu bakışı çok iyi bilirim."SEN BENİMLE TAŞAK MI GEÇİYORSUN?"bakışı bu...
"Konuş Damla.Konuşsun madem?"Doğuş'un bunu demesi ile aklıma bir soru takılıvermişti.Ona merhaba dediğimi duymuş muydu?Kimse duyamazken o duymuş muydu?Ben onu bir anlık refleksle demiştim ama,onun beni duyduğunu düşünmemiştim.
"Doğukan o beni duymuş,bu nasıl olur?Kimse beni duyamazken abin beni nasıl duydu?"
"Ben de bilmiyorum.Abi sen onu cidden duyuyor musun?"Doğukan önce bana ve sonra abisine bakıp tek kaşını kaldırdı.
"Yemin ederim duydum.Bir kız sesi duydum mutfakta."
"Şu an onu duyamadın mı?Damla yine konuştu."
"Hayır,o burada mı?"Abisi kaneoede biraz geri gitti ve etrafa bakındı panikle.
"Bu kızın burada ne işi var?Sana musallat mı oldu yoksa?"Doğukan güldü ve hayır anlamında başını iki yana salladı.
"Ruhu bedenine girene kadar benim yanımda kalacak.Ben de onu göremiyorum ama,sesini duyuyorum."
"Neden senin yanında kalıyor!Evi yokmuymuş?"
"Benim evimde kalıyor çünkü onu sadece ben duyuyorum dedim ya!"Kaşlarını çattı.
"Neden sadece sen duyuyorsun!Anlamıyorum hiçbir şey.Tüm bunlar çok saçma geliyor."Abisi ayağa kalktı ve eliyle saçlarını karıştırdı.
"Kazadan önce,en son onunla ben konuştum.Bence bunun biraz etkisi var."Bunun nedenini ben de bilmiyordum ve Doğukan'ın dediği olası bir şeydi.
"İnanması güç Doğukan.İyi niyetli birisi olduğunu nereden biliyorsun hem?"Doğukan ofladı ve geriye yaslandı.
"Uçan bardak gördüğünü söylemedin mi?Daha hala inanması güç diyorsun,ayrıca o iyi birisi."Gülümsedim,Doğukan beni savunuyordu...
"Yastığı havaya kaldırayım mı?"Doğukan bana baktı ve kafasını salladı.Kıkırdamaya başladığında abisi anlamamış bir ifade ile ona baktı ve"Ne?"dedi.Yastığı kıkırdayarak havaya kaldırdığımda, Doğuş bana baktı ve bir iki adım gerileyerek gözlerini ovaladı.
"Do-Doğukan...Ba-bak yine o-oluyor."İşaret parmağını bana doğrulttuğunda,yastığı indirdim ve Doğukan'la kahkahalara boğulduk.Doğuş'un tepkileri...
"Ben alıştım.Sen de alışırsın."
"Ya saçmalama!"dedi ve bir iki adım daha geriledi.
"Abine bedenini kullandığımı söylemeyecek misin?"Doğukan bana baktı ve kafasını hayır der gibi salladı.Zaten sıkıntı yaşıyorduk,bir de bunu duysa kalpten giderdi haliyle...
"Her neyse sana iyi geceler abi.Yarın konuşuruz."Doğukan ayağa kalktığında ben de yavaşça oturduğum yerden kalktım ama abisi hızla önüne geçip gitmesini engelledi.
"Hala burada mı?"Fısıldadığında güldüm ve elimle ağzımı kapattım.
"Evet."Doğukan abisinin tuttuğu kolunu kurtardı ve tek kaşını kaldırdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SES
FantasíaBir kalbe bir sürü insan sığarda,bir bedene kaç ruh sığar? Sadece sesi,çıkardı beni karanlıktan ne gördüm ne de dokundum.Ama hissettim... "Doğum günümde böylesine bir kazayı geçirecek kadar şanssızım işte."Boğazını temizledi ve ela gözlerini göz...
