CHAPTER THREE
“Why don’t you invite Amethyst for dinner or just treat here once in a while, son.” ito na naman si mama. Every time na nagkikita kami sa bahay palaging si Amethyst na lang ang bukambibig niya. Tss!
Hindin naman sa ayaw ko kay Amethyst, at mas lalo namang dahil may gusto ako sa kanya.
Oo nga’t maganda rin naman si Amethyst at napaka-simpleng babae niya.
Pero kasi wala akong nararamdamang especial para sa kanya.
“Ma, ayoko.” mariin kong tanggi kay mama.
“Just give yourself a chance na makilala pa ng mabuti si Amethyst. Yun lang, please?” pangungumbinsi pa rin niya. Alam kong at the end, si mama pa rin ang panalo sa usapang ito. Alam niyang I can’t say NO on her dahil mahal ko siya.
I took a deep breath bago sumagot kay mama.
“Okay, para sayo.” bakas sa mukha nito ang saya.
“Payag ka na? Wala ng bawian yan ha?” tuwang-tuwa na sabi ni mama.
“Do I have a choice?” nakasimangot kong tanong sa kanya. Pero hindi niya naman pinansin ang sinabi ko.
“So, are you asking her out or dito na kayo sa bahay?” excited na tanong nito.
“Sa labas na lang.” sagot ko kay mama tsaka umakyat na ako sa taas.
“Okay son!”
Napapailing na lang ako habang paakyat sa hagdan.
When I reached my room, dali-dali akong pumasok sa loob.
Naalala ko ulit yung paglapit ni Amethyst kanina.
Kung paano lumungkot ang masiyahin niyang mukha noong tinanggihan ko yung cookies na gawa niya.
‘Masyado ba akong naging harsh sa kanya kanina?’
I shooked my head.
Babawi na lang siguro ako bukas.
Dahil sa matinding pagod ko kanina sa practice, kaagad akong dinalaw ng antok.
***
Kinabukasan, maaga akong pumasok sa school.
Agad akong pumunta sa building nina Amethyst.
Mabuti na lang nakita ko kaagad siya, kasama ang kanyang kaibigan.
“Amethyst, hi!” medyo nilakasan ko ang boses ko para mas marinig niya ako.
Nag-angat ito ng tingin saakin.
Nakita ko ang pamimilog ng singkit na mata nito.
Ang cute niya!
“A…ah O—onyx bakit?” tanong niya saakin. Namumula ang mga pisngi nito. Bakit kaya? May sakit ba siya?
I cleared my throat bago muling nagsalita.
“Can I have your number?” diretso kong tanong sa kanya, balak ko kasi siyang yayain lumabas mamaya after ng mga klase namin. Hindi ko alam kong anong oras ang tapos ng klase niya sa araw na iyon kaya I need to ask her number para ma-text ko siya mamaya.
Halatang nagulat siya sa sinabi ko.
Pero dahan-dahan niya rin kinuha sa kanya bag ang cellphone tsaka ito iniabot saakin.
“Ito oh…”
Kinuha ko naman yun, I dial my number at nag-ring na nga ang phone ko na nasa bulsa ng pants ko.
