Rebel

Problem

Onunla ilk tanıştığımda işlerin bu kadar ilerleyeceğini tahmin etmiyordum. Ne kadar göstermesem de ona deliler gibi aşıktım. Aramızda ayrı ve özel bir bağ vardı. Bunu hissediyordum. Doğru kişi olduğunu biliyordum. Hani böyle ona bir şey olduğunda hissedersin ya, işte bizimde aramızda o ilişki vardı. O da aynı şekilde bana aşıktı. Ama buna hazır mıydım? Ben ki daha 2 sene önce kimseye aşık olamayacağımı düşünürken bu biraz fazla hızlı olmuştu. 2 senedir sevgili de olabilirdik ama bu bu kadar hızlı gidebileceğimiz anlamına gelmiyordu. Biz daha aynı evde bile yaşamıyorduk. O bana böyle bir şeyi önermemişken bu haberle beraber ikimizinde hayatı değişecekti. Hadi ben kabullendim diyelim o bunu istiyecek miydi? Ona bunu yapamayacağımı düşünüyordum. Biz daha çok gençtik ve zaten onun uğraşması gereken büyük sorumlulukları vardı. Birde bunu onun üstüne yıkmak? Bilemiyorum. Mantıklı düşünemiyorum. Bence bu haksızlık olurdu. Gerçi bir kaç kez o sorun olmayacağını söylemişti ama bu bunu isteyecek olmasını göstermiyordu. Ama bunu bilmeye hakkı vardı. İçimdeki şey her ne kadar benimse onundu da. Evet içimde ikimizden bir parça vardı...

Dün;

Gözlerimi ağzıma kadar gelen kusma isteğiyle açmak zorunda kaldım. Yataktan kalkar kalkmaz lavaboya koştum ve kulozetin kapağını açarak dün yediğim her şeyin midemden çıkmasını izledim. Bu iğrenç bir şeydi. Küçükkende beni çok araba tutardı. En nefret ettiğim şey kusmaktı. Midemde artık bir şey kalmayınca kalktım ve elimi yüzümü bol suyla yıkadım. Ağzımda ki korkunç tat gitsin diye bir çok kez ağzımıda çalkaladım. Madem uyanmıştım dişlerimi de fırçaladım. Daha sonra odama dönerek pijamalarımdan kurtuldum ve üstümü giyindim. Boğazım hafif acıyor gibiydi bu yüzden boynuma bir fular bağladım. Odamdan çıkıp aşşağı indim. Doktora gitme vaktim gelmişti. Bir şeyler yiyeyim dedim ama yolda tekrar kusma korkusuyla hiç bir şey yemeden evden çıktım. Arabama atlayıp yola koyuldum. Burda kanka edindiğim doktoruma gidecektim. 30-35 yaşlarında sarışın ve oldukça karizmatik bir doktordu. Hastane görüş alanıma girince park yerine park ettim ve arabadan indim. Hastanenin girişinde masa başında oturan kıza doğru ilerledim.

-"Bay Carter ile görüşmem lazım."

-"Hoşgeldiniz Zeynep hanım. Biraz bekleyin doktor beyin şu an hastası var daha sonra sizi alalım."

-"Tamam." bekleme koltuklarına gittim ve oturup beklemeye başladım.

Yaklaşık bir 15-20 dakika sonra Brad'in asistanı beni içeriye aldı.

-"Tamam kızım sen çıkabilirsin." asistanı dışarı çıkartmıştı.

-"Hoşgeldin Zeynep. Nerelerdeydin ya hiç gelmiyorsun artık."

-"Sana da selam Brad. Yoğundum ya hiç sorma."

-"Ee hangi rüzgar attı peki seni buraya?"

-"Hiç sorma Brad. Uzun zamandır mide bulantım ve baş dönmem var. İlaç falan kullandım ama geçmedi. Hasta da değilim. Bu bulantıyla yoğun baş dönmesi neden anlayamıyorum. En sonunda artınca sana gelmem gerektiğini anladım."

-"İyi yapmışsın. Bunun bir çok nedeni olabilir. Bir kaç test yapalım olur mu?"

-"Peki."

Brad'in söylediği testleri yaptırdım ve sonuçlarını aldıktan sonra odaya geri döndüm. Sonuçları Brad'e uzattım ve anlamadığım yazıları incelemeye başladı.

-"Sevgilin var mı?"

-"Evet."

-"Peki siz ne kadar ileriye gittiniz?"