𝐙ł𝐨𝐝𝐳𝐢𝐞𝐣 ◇ Akutagawa Ryuunosuke x Nakajima Atsushi [CHWILOWO ZAWIESZONE]

Prolog

To nie było nic niezwyczajnego i prywatnego. Po prostu pieniądze w tej chwili były ważniejsze niż cokolwiek innego. Nierozsądne zachowanie. Chciwy uśmiech i martwe oczy. Wysoka i szczupła sylwetka, drzewko na wietrze. Zwykły opis, drobnego złodziejaszka, ale...

Co było w nim niezwykłego, że Atsushi nie posłuchał rozkazu szefa i nie dźgnął go, kiedy miał to zrobić?

Może to sposób z jakim ta osoba chodziła? Niby niedbale, ale z gracją, jakby był pieprzonym arystokratą, który tylko czeka na pochwały, bo postawił nogę w tym całym bałaganie. Ale nawet największy debil wie, żeby nie wchodzić do tego gówna, bo zanim się obejrzysz, będziesz w nim po szyję.

I tak właśnie było w tym momencie. Ukradł pieniądze Mafii, był do zlikwidowania, a jednak.

A jednak co? Coś trzymało mocno rękę Nakajimy z nożem. I nie myślcie źle, to nie mocno bijące serce, bo jedyny powód, pprzez który ten organ szybko bił, była złość. Białowłosy nie rozumiał, jak ten cholery Dazai Osamu miał czelność zatrzymać go u szczytu celu. Jak można komuś zabrać ofiarę? Okropność.

Czarnowłosy chłopak uciekł, a Atsushi przeczesał włosy ręką i ze złością spojrzał na szatyna.

— Niech cię szlag, Dazai.

Osamu, uśmiechnął się i pogładził go po policzku, ale Nakajima strzepnął jego dłoń z obrzydzeniem. Chłopak odsunął się na odległość metra od brązowookiego i przykucnął w zamyśleniu, próbując przypomnieć sobie wygląd bezmyślnego złodzieja. Parsknął tylko pod nosem, a na jego usta zagościł dziwny uśmiech.

Kto raz wdepnie w to gówno, już nie wyjdzie.

×××

Cześć (˵ ͡° ͜ʖ ͡°˵)
Mam nadzieję, że spodoba wam się to coś, bo będzie trochę dłuższe opko, ale myślę, że nie przesadzajmy.
Wątpię, że w ciągu tygodnia go nie wycofam, bo uznam, że słabe albo będę zbyt zajęta tłumaczeniami, żeby je napisać, więc każdy motywujący komentarz będzie fajny 😌

Będzie wolno pisane.

Do następnego ;)