MÜHÜR

12-'Mühür'

1K OLMUŞUZ! ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM HEPİNİZE❤️

Satır arası yorumlarınızı bırakmadan gitmeyin.😻

Lexi'ye yiyecek bir şeyler almak için hastanenin kantinine gelmiştim. Dün geceden sonra iyi olan tek şey Lexi'nin uyanmasıydı. Geçirdiği kaza ve sonrasında olanlar beni fazlasıyla sarsmıştı. Tek yaşadıklarım bunlar olmasa da aklıma başka bir şey getirmemeye çalışıyordum.

"Hey! Anna!" Duyduğum tanıdık sesle adımlarımı hızlandırdım. Ancak görüş alanıma Derek ve Daisy girdiğinde işe yaramadığını anlamıştım. "Neden bizi beklemiyorsun?" İnsan üstü varlıklar olduklarından olabilir miydi acaba? Tanrım... bunlar hala bir şaka gibiydi! Ne olurdu bir rüyada olsaydım? Hatta böyle beş dakika sonra falan alarmın sesine uyanıp, okula gitmek için hazırlansaydım? O eski monoton hayatımı çok özlemiştim!

"Acelem var. Lexi'nin yanına gitmem gerekiyor." dedim normal çıkarmaya çalıştığım sesimle.

"Her şeyi bildiğinin farkındayız Anna." Gözlerimi kaçırdım. Daisy konuşmuyor, Derek'in yanında sessizce duruyordu. Bu ortam bana hiç iyi gelmemişti.

"B-bakın, ben hiçbir şeyi bilmiyormuş gibi yapıyorum, siz de nereden geldiyseniz oraya dönersiniz," Sanki biraz saçmalamış gibiydim. Lanet olsun! Dün şeytan bana işlerimiz olduğunu söylemişti, ben ise döneceklerini mi düşünüyordum?

"Lucifer seni almaya gelecek Anna. Ondan önce bizimle gelmelisin." Korku ve şaşkınlık dolu bakışlarımı yüzünde gezdirdim. İfadesi oldukça ciddiydi.

Gözlerim dolmaya başladı. Dünden beri kabullenemediğim bu gerçek suyun üstüne çıkmıştı. "B-ben hiçbir yere ayrılamam! Lexi'yi geri getirdi o. Ya beni görmeyince ona zarar verirse? Buna izin veremem." Derek yanıma geldi. Hafifçe eliyle çenemi kavradı ve gözlerine bakmamı sağladı.

"Ona zarar vermeyecek. Bana güvenmelisin. Ama şimdi bizimle gelmezsen durumlar kötüleşecek. Her açıdan." Dudaklarımı birbirine bastırdım. Nasıl bir şeye bulaşmıştım ben böyle?

Gösterdiği koltuğa oturduğumda derince nefes aldım. Derek'in evine gelmiştik. "Her şeyi öğrenmek istiyorum. Bana anlatmazsanız size hiçbir konuda yardımcı olmam."

"Melek ve şeytanların varlığını bile yeni öğrendin Anna, bu senin için ağır olur." Daisy'nin sesi tedirgin çıkmıştı. Kaşlarımı çattım.

"Size her şeyi anlatın diyorum." Ah, şaka gibi. Şu an karşımdaki iki meleğe kafa tutuyordum. Bu hiç hoş değildi. Cehennemi garantilemiş sayılır mıydım?

Derek boğazını temizledi. "Sende.. sende bir mühür gizli Anna." Dudaklarımın arasından bir kahkaha fırladı.

"Neyim neyim? Mühür mü?" Benim gülüşlerimin aksine ikisi de ciddiydi. Bu ortamı daha da germekten başka bir işe yaramıyordu! "Kendimi fantastik bir filmde gibi hissediyorum. Şu an bu olanları algılayamıyor bile olabilirim! Tanrım! Siz tamamen normal insanlara benziyorsunuz."

Derek derince nefesini verdi. Birkaç saniye içinde odadaki ışık yanıp sönmeye başladı. Yutkunarak yukarı doğru baktım. Tam o anda şimşek çakması gibi bir ses duyuldu. Gözlerimi Derek'e çevirdiğimde... s*ktir!

Sırtından çıkan, bembeyaz, pırıl pırıl tüyler kanat olamazdı değil mi? Kesinlikle rüya görüyordum! Bu gerçek olamazdı! "Melek olduğumuza dair aklında bir soru işareti kalmadıysa anlatmaya devam edeyim." Şok olmuş bir şekilde onu izliyordum.

Kanatları geri çekildi, eski haline döndü. Sonrasında gelip yanıma oturdu. "Lucifer çok güçlüydü Anna. Bütün dünyaya hakim olacak kadar güçlüydü." Sesimi çıkarmadan onu dinlemeye başladım.