Bir Bahar Akşamı

1.Bölüm "Bir fırtına belirdi gökyüzünde"

Çağan Şengül | Benimle kal

Elimdeki üzerinde minik uğur böcekleri olan kupayı masanın üzerine bırakıp ağır aksak adımlarla portmantoya ilerledim. Üzerimde ölümü çağrıştıran, beyaz, dizimin bir karış altında biten gündelik bir elbise ve ayağımda ise beyaz topuklu spor ayakkabı vardı. Portmantoda gelişigüzel asılmış bej rengi trençkotumu alıp, kıvrak hareketle üzerime geçirdim. Saçlarımı tokanın esaretinden kurtarıp salık bıraktım. Ellerimle sıkıca kavradığım kapı kolunu aşağı hareket ettirip kendimi dışarı attım. Yüzüme vuran esinti, kışa girdiğimizin habercisiydi. Her ne kadar Adana'nın pek kışı olmasa da.

Çıkmadan önce omzuna astığım toprak rengi çantam ile Adana'nın sokaklarında yürümeye başladım. Rüzgar yollara fısıldamış, her yer süpürülmüş, çöpler çıkmaz sokaklara yığılmıştı. Asıl amacımı hatırlayınca adımlarını hızlandırıp, süpermarkete doğru yola koyuldum.

Süpermarketin büyük beyaz kapısına geldiğimde izleniyormuş hissi bedenimi sarmıştı. Sanki, birinin gözleri üzerimdeydi. Yolda defalarca çevreme bakmama rağmen sadece perşembe pazarından dönen ev hanımları ve oyun oynayan bir kaç çocuktan başka kimse yoktu. Herkes kendi işindeydi.

Sanki 'ben pahalıyım' diyen ağır kapıyı, güçsüz kollarımla ittirip, zor bela içeri attım kendimi. Dışarısının aksine burası daha sıcak ve daha güzel kokuyordu. En azından her an altında kalabileceğiniz, mahalle arasında iken otobandaymış gibi hız yapan arabalar yok diye tamamladı iç sesim. Birkaç dergi, abur cubur ve kişisel gereksinimleri de alıp ücreti ödeyerek çıktım. Elimdeki poşetler yarısı hava olan cipslerle dolu olsa da ağırlardı. Ve eve gitmek zor olacaktı.