kang hanye's perspective
may narinig akong katok sa pintuan sa kwarto ko. sino ba yan? "hoy, hanye!" may sumigaw. "buksan mo ang pinto." sabi niya.
alam kong si minrae yung sumigaw pero wait lang. "ayaw ko po. bata pa po ako." napatawa ako sa sinabi ko. "grr." pumasok si minrae. "bat mo pinapabukas eh, hindi naman lock yung pintuan." sabi ko.
"daming satsat, tara na." hinila niya ako palabas. "akala ko ikaw lang yung pupunta dito sa bahay ko, pati ba naman sila." tinituro ko sila dongpyo.
"wag ka nang maarte teh." sabi ni dongpyo. pumunta kami sa bus stop at naghintay ng bus. "hanye, kamusta kana?" tanong ni dongpyo. nagsmile ako at, "okay lang. bakit?"
"di ba pwede maging concerned sa kaibigan ko?" tanong niya. "pwede—" "kaibigan ba talaga or kaIBIGan." sabi ni dohyun. tong bata na to.
"tumahimik ka oy, kaibigan lang turing ko kay hanye." sinipa niya si dohyun. "aray!" napanguso si dohyun.
"tama na iyan." sabi ko at tumawa.
mga ilang minuto, dumating na ang bus.
__
nandito na kami sa magandang tanawin. joke, café pala to. "kayo nalang oorder sa akin. basta rosé latte ang sa akin. masakit kasi ulo ko eh." sabi ko sa kanila. masakit din naman talaga ulo ko eh.
"mas masakit kapag walang ulo." abay gago tong si jinhyuk ah. "nye." sinampal ko siya, joke. tumawa lang ako nuh.
mga ilang minuto, hindi parin sila tapos magorder. ang taas ng linya eh, may naramdaman akong presensiya sa gilid ko.
"kuya!" sabi ko. "umuwi ka din pala, kuya?" tanong ko kay kuya seokhwa. "duh, namimiss ko din kaya ang korea." sabi niya at nagroll ng eyes.
"bakit ka pala nandito?" tanong ni kuya seokhwa. "luh, parang tanga. nandito din kami, bro." sabi ni jinhyuk. "tumahimik ka turtle ship." pang-aasar ni kuya.
"twitTer." sabi ni jinhyuk at tumawa yung mga kasama namin. "ano ba kayo? parang mga bata." sabi ni yohan. "wow." sabay-sabay si kuya at si kuya jinhyuk.
"bagay kayo ha." pang-aasar ni seongjun. "tama." komento ni wooseok. "parang gago. bahala na kayo diyan, aalis na ako." pagpapaalam ni kuya seokhwa.
"ano ba iyan? nagpapalamig ka lang ata dito." sabi ni kuya moon hyunbin. "geh." lumabas na si kuya at sakto namang dumating sila dongpyo, dala dala nila ang order namin.
BINABASA MO ANG
human ♡ cha junho
Short Story"di nga ako robot!!!!" wherein junho explained to kang hanye that he's not a robot and he's a human with feelings. ♡pdx101 series #5
