Niye?

Bölüm 3

Denizin de her insan gibi zayıf bir noktası var.Çilek gördümü yemeden duramaz.Peki ben bu fırsatı kaçırırmıyım?Tabii ki hayır.Dolaptan bir kase dolusu çilek alıp dışarı çıktım.Denizin yanına gelince bir bana bir çileklere bakıp yutkundu.
-Melis,şimdi sakince o kaseyi bana veriyosun tamam mı?
-Hmm bi düşüniyim.Malesef Deniz bey hepsi benim.
Arkama bakmadan koşmaya başladım.Tabi Deniz durur mu o da peşimden koşmaya başladı.Ara sokağa vardığımızda durduk.Nefes-nefese kalmışdık.Denizle aramda 4-5 adım vardı.Yavaşca bana yaklaşmaya başladı.Ben de geri-geri giderken arkamdaki duvar yüzünden daha fazla uzaklaşamadım.Deniz iyice yakınlaşmışdı artık.
-Evet,Melis hanım nereye kadar kaçacağını düşünmüştün?
Kedi fareyi kıstırdığı gibi kıstırmışdı beni.Eliyle kaseden bir çilek götürüp yemeye başladı.Hemen sonra kaseyi alıp bütün çilekleri yemeye başladı.
-Normalde sana da verirdim ama şimdi vermiyicem.
Gözlerimi devirip tam da gidiyordum ki kolumu tutdu Deniz bey.
-Tamam kızma hemen.Gerçi kızınca çok...
-Çok ne?
-Hiç boşver.Ağzını aç bakayım.
-Bir yaşında değilim farkındaysan.
-Farkındayım.Ağzını açarsan sevinirim.
-Tamam tamam(izi izi tmm tmm))
Ağzımı açtım ve çileğin yarısını ısırdım.Diğer yarısını da yiyecektim ki Deniz bey önce davranıp kendisi yedi.
-Sana yarım çilek yeter Melisciğim,-deyip göz kırptı.
Bu çoçuk beni nasıl hem sinirlendirip hem de güldürüyo anlamıyorum.
Biraz daha gezdikten sonra eve doğru yol aldık.Birden bir siren sesi duydum ve ardından bir çarpma sesi.Sesin geldiği yöne bakdığımda bir arabanın adamı vurduğunu gördüm.Denizle bir-birimize baktık ve o tarafa doğru koşmaya başladık.Eğilip adamın yüzüne baktığımda dehşet içinde kaldım.
-Mete hoca?!Hocam kendinize gelin!

Bölümlerim kısa farkındayım.Affınıza sığınıyorum.Bu ilk kitabım olduğu için acemiyim.Bölümler kısa olsa da eğlenceli ve heyecanlı olacaklar.Okuyan herkese teşekkür ederim♥.Eğer beyendiyseniz oy vermeyi unutmayın.