Şu sıralar sıkça dinlediğim bir şarkı o yüzden koydum pek alakası yok
Kpop dışında en sevdiğiniz şarkıcı?
________
Kurabiye: Taehyung
Yarım saat sonra 3. Caddede buluşalım
Jimin'de geliyor
Konuşacağız
: Orada olacağım söz
Ama biraz geç kalabilirim çünkü dersteyim
Kurabiye: Anladım
Çok gecikme yeter ve kalacaksan da yaz
: Peki
Çok bekletmem söz
-Kurabiye çevrimdışı-
-Yeontan çevrimdışı-
Buluşma saati gelmişti ve yaklaşık on beş dakikadır kaldırımın köşesinde bekliyordu ikili. Jimin'in gergin olduğu her halinden belli oluyordu. Basit bir sweat ve kotla gelip çok rahat bir görünüşe sahip olsa bile, ruhen bayağı gergindi.
"Merak etme sorun çıkarmayacaktır."
"Sıkıntım o değil."
"O halde?"
"Bilmiyorum. Açıkçası kötü olan kişi benmişim gibi hissediyorum."
"Saçmalama!"
O sırada ilerden Taehyung göründü. Oldukça sevimli duruyordu. Jimin bir kez daha üzüldü. İyi arkadaş olabilirlerdi halbuki.
"Selam."
"M-merhaba."
Jimin zayıfça selam verse de Jungkook dik dik bakmakla meşguldü. Bu yüzden Jimin'den bir dirsek yedi.
"Kayalıklara gidelim hadi."
İkisi de Jungkook'u onayladı ve yürümeye başladılar. Jimin şuanda kaçmak ve kimlik değiştirmek ile ilgili şeyler düşünüyordu. Fena fikir değildi aslında.
Ama şuanda kaçmasından tutun, Küba'da yaşlandığı gece konduya kadar kurduğu planı tüm vaktini almıştı. Veee varmışlardı. Evet, sonuç kaçınılmazdı artık.
Şimdi üçüde oturmuş ilk adımı atmayı beklerken Jungkook direk konuştu.
"Jimin'den özür dilemek ile başlayabilirsin."
"Jungkook buna gerek yok."
"Evet var. Düşünsene Tae. Çok sevdiğin bir erkek kardeşin var ve ailen sırf bana aşıksın diye onu senden saklıyorlar. Üstelik buna ilk aşkın sebep oluyor. Ve Jimin'de tutup o adamı üstüne salıyor. Hoş mu?"
Taehyung sadece yutkunabilmişti. Hoş değildi kabul ediyordu.
"Özür dilerim Jimin. Ama doğru konuşmak gerekirse senden hala hoşlanmıyorum. Yine de seni sevmiyorum diye bunu yapmam doğru değildi."
"E-evet. Sorun değil, beni sevmeni beklemiyorum zaten. Ama Jungkook ile aramızda hiçbir şey yok."
Jungkook'a çevirdi bakışlarını ama keşke bakmasaydı. En azından hayal kırıklığı görmezdi o kocaman gözlerde.
"Evet... Aramızda hiçbir şey yok. Seninle de öyle Taehyung. Duyguların için teşekkür ederim ama seni sevmiyorum. Zorla güzellik olmaz, güven bana."
Bunu derken Jimin'e kısa bir bakış atıp ayağa kalktı. Gitmeye başladığında Jimin'de ağlayan Taehyung'u boşvererek ayağa kalktı.
"Jungkook bek-"
"Kırgınım dokunma."
Yine de yavaşça Jimin'den kolunu kurtarıp arkasına bakmadan gitti. Jimin de çaresizce arkasını dönüp ona sertçe bakan Taehyung'a baktı. Yutkundu. Onunda ayağa kalkıp gidişini izledi.
Jimin'in düşündüğü gibi ilerlemememişti işler. Çok daha kötü olmuştu.
________
Rengarenksiniz~ seviyorum sizleri<3