Gökyüzümdeki sen

5.bölüm

Bazen kendine inandıramadığın gerçekler vardır acı,mutluluk ve aşk
Ne kadar sor olabilirdi ki hayat dimi ?
.
.
Zordu ama kolay yolu bulabilirsek kolaydı.
Eve girdiğimizde teyzemin benim en en en sevdiğim yemekten yaptığını gördüm mantı yapmıştı çok açtım ama maalesef eniştemi beklemek zorundaydım
"Ee melis nerelere kayboldun bi an"
"Mahalle çok güzeldi ve bende gezmek istedim haber vermediğim için özür dilerim"
"Sorun değil ama gezmek istediğinde bize haber vermen gerek"
"Tamam teyzeciğim şey murat eniştem ne zaman geliyor"
"Babamın gelmesine bir saat var"
Soğukdu sesi çok soğukdu ona NOLDU dercesine baktım hiç bir şey olmadığını gözleriyle söyledi
"Melis gel senle bavulunu yerleştirelim"
"Ta tamam geliyorum"
Eda önden bende arkadan merdivenlerden çıktık kesin bir azar geliyordu bana ama hadi hayırlısı
Bana ait odaya geldiğimizde kapıyı ardımdan kapattı
"Melis"
"Efendim"
"O çocuklardan kimseyi sevmek yok tamam mı onlar yasak kişiler ama olursa öyle bir şey haberim olmasını istiyorum saklama hatta belki duruma göre hoş karşılarız ama yasak onlar mahallerinin ismi gibi yasak kişiler"
Nasıl yani ne demek yasak
"Zaten akşam yemeğinden sonra sana her şeyi anlatacağız kafandaki sorular gidicek ve bize hak vericeksin umarım"
"Umarım"
Bana gülümsedi bende ona gülümsedim ama bir şey vardı gerçekten sandığımdan daha büyüktü kanlı bıçaklılardı.
Sonra aniden canlanıp
"Hadi bakalım bavulunda meler varmış bakalım şöyylee"
"Bak bakalım istediğin gibi kıyafet mayo almış mıyım kendime"
"Hemen bak alıyım acaba ne kadar başarısız oldun"
Aradam bir saat geçmişti bile ve eda hayretler içinde kalmıştı
"Bunlar harika kuzen şuan hayretler içindeyim"
Bunları demesiniden sonra bende şaşırmıştım çünkü beğeneceğini düşünmüyordum onun için ben bir zevksiz biriydim.

Bavulumu dolaba yerleştirmeye başladığımız zaman edanın telefonu çaldı ilk başta ne olduğunu anlamadık çünkü gizli numaradan arıyorlardır.
"Kesin bizim kızlardan biridir"diyerek rahatlıkla açtığında açar açmaz yüzü düştü ve gözümdeki korkuyu sezmem uzun sürmedi
"Ki kimsiniz"
Meraklanmıştım
Meraklı gözlerle onu "ne oluyor"bakışlarımı sunarken o kımardamıyordu ve kumardamamsı beni daha çok ürkütüyordu.
Eda birini kim korkutabilirdi ki eda insan nefesini alırdı nefesini
En sonunda benim burada olduğumu farketti ki hopörleri açtı.
Karşı taraftakinin sesi tok bir erkek sesiydi ve tehdit ediyordu
"Bidaha sizi bu semtte görmiyeceğim yoksa aileni işkence ettirip sonunda gözünüzün önünde öldürürüm"
Bu tehdite kalbim ve gururum dayanamadım ve
Konuşmaya başladım
"Bana bak her kimsen veya neyim nesiysen doğru konuş ki kaldıki senden mi korkucaz"
"Veee melis hanım konuştu"
Buda neyin nesiydi
"İsmimi nereden biliyorsun"
"Güzelim oda bana kaldın ha?"
"Son kez soruyorum kimsin"
"Size diyeceklerim bunlardı uzak durun ve melis güzelliğin karşısında zor dayanıyorum"
Asıl bu neyin nesiydi

Kapattıkdan sonra edanın gmzünde alevler almaya başladı bundan korkmalı mıdım?

Oturduğu yerden ayaklandığı gibi koşar adımlarla kapıdan çıktı ne olduğunu anlayamamıştım
Yasak mahalleliler yapmamıltır dimi?

Edanın peşinden bende koşar adım giderken yasak mahalleye giril yapmıştı bile ama giril yapar yapmaz ortalığı inletti.
"Nerede o şerefsiz yoksunları neredeler"
Bütün apartman sakinleri camdan falan bize bakıyorlardı ve hiç onaylamayan cıklarından öttürüyorlardı
"Ne cıklıyorsunuz bakın önünüze"
"Günay,biizm mahallemizde bizim büyüklerimize bağrınmayacak diye anlaşmadık mı biz?"
"Demek bu kuralı hatırlıyorsun özdemir"
"Ben hatırlıyorum ama senin hatırladığını sanmıyorum"
Mavi gözlüyle laf atışmalar devam ederken yürüyen kabanın bana bakıp alayla gülümsediğini gördüm ne yani biye gülümsüyordu ki?
Aahh tabikş o yapmıştı bizimle alay geçiyorlardı intikam gibi bişi di
Galiba
Eda"aa ben çok iyi hatırlıyorum ama birileri asıl kuralı unuttu öyle değil mi?"
"Biz neyi unutmuşuz söyle bakalım"
"İlkay artık oyun oynamayı kes"
"ED-DA ne dediğinden anlamıyorum"
"Mesela bizi işletmeniz gibi bizi ailemizle TEHDİT etmemiz gibi bu konulara aileyi katmayacağız diye anlaşmadık mı sizinle ayrıca melise ne ara göz koydunuz"
Bana alayla gülümseyen kişi şuanda ciddileşmiş ve kaşlarını çatmıştı.
"Ne demek melise göz koyduk"
"Başar bilememizlikten gelmeyi kes artık"
Yürüyen kabanın isminin başar olduğunu öğrenmiştim
"Bak eda her neden bahsediyorsan biz o değiliz"
Eda alayla gülerken
"Size inanamamı beklemeyin bunun acısını fena çıkartacağım özdemir"
"Elinden geleni yap günay ama sonunda pişman olucak çünkü o kişi her kimse biz değiliz ama zavallı kuzenin için bu durumu araştıracağız"
İşte acınmayı sevmezdim ve konuşma zamanıydı
"Nereden zavallı oluyor muşum"
"Çünkii diğer kızlar gibi değilsin safın önde gidenisin"
Başar hödüğü konuşmuştu ama susmayacaktım
"Sen benim zavallılığımla bu kadar rahat konuluyorsq ve beni saf görüyorsun ama"
Diyerek ona daha yaklaştım ve
"Asıl gerçeği unutuyorsun kötü söz kendinindir evet başar kendini zavallı mı görüyorsun"
"Veletçe sözlerle beni ezmeye çalışma zavallı"
"Bu seferlik velet olayım ama diğer zamanlarda seni ezen bir aslan olacağım"
Hayretler içersin başarla göz teması kurarken kendimden bu kadar emin konuşmam benide onuda şaşırtmıştı beni şaşırtmasınız doğal olarak algılayabilirdim ama beni daha bugün görenle ne olabilirdi ki ne bu şaşkınlık?
Geri geri arkamı dönmeden yine ona kendimden emin bakışlar atarken arkamı dönüp edanın kolundan tutup yürümeye başladık
Eda bile şoklar içersindeydi çümlü her zaman sakin biriydim ama damarıma basıldığında katlanamıyordum heleki acındığımda veya beni küçük görenlere karşı assla bir tahammülüm yoktu.