Baekခွဲခန်းမှအတွက်သူနာပြုအမYoon Naဆီမှဖုန်းဝင်လာလေသည်။
"Doctor"
"Nae Yoon Na Shii"
"အခုပြောမယ့်စကားကိုသေချာနားထောင်ပါနော်"
"ဘာများလဲ ရင်တောင်တုန်လာပြီ"
"Doctor OH Sehun Car Accident ဖြစ်လို့ဆုံးပါပြီ"
တုန်ရီနေသောYoon Na၏ အသံတို့ကိုကောင်းစွာအာရုံမပြုနိုင်တော့။ ပြုံးယောင်သန်းနေသောနှုတ်ခမ်းအစုံ တို့ချက်ချင်းအသက်မဲ့သွားလေ၏။ဦးနှောက်အတွင်းလစ်ဟာလျှက်
နားထဲမည်သည်ကိုမျှမကြားနိုင်တော့။
အမြင်တို့ဝေဝါးလာလေသည်။
"Ar..... Arnyi ခ ခနဏ လေး ဘာ ဘာဖြစ်တယ်?"
"အခန်းအနားပြင်ထားပြီးပါပြီ။Doctor Sehunအမေလဲအခုဘဲရောက်ပါတယ်။အဲ့တာDoctorကိုလှမ်းအကြောင်းကြားတာပါ"
Baekဘာမှမသိတော့ဘဲဆေးရုံနာရေးအထပ်
ကိုသာပြေးမိလေသည်။ ခွဲခန်းမှထွက်ထွက်ချင်းမို့ကုတ်ပင်မပါ။
//မဟုတ်ဘူးမလား။ Hunလေး။ ကျေး... ကျေးဇူးပြုပြီး။//
မျက်ရည်များကျကာခေါင်းခါ၍ အရူးတစ်ယောက်လိုပြေးနေသောBaekကိုကြည့်ရင်း
Nurseလေးတွေမျက်ရည်ဝဲနေကြတယ်။
" ဘယ်လို့ဖြစ်တာတဲ့လဲဟယ်"
" Accidentတဲ့ ဦးနှောက်သေသွားတယ်ပြောတယ်"
" ဘုရားရေ!!"
"ကျွန်မတို့ Doctor Baekလေး ကိုသနားလွန်းလို့
ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့မလဲ"..
....
ပြေးလာခဲ့သည့်တစ်လျောက်လုံးဆုအထပ်ထပ်
တောင်းခဲ့ပါသည်။ ကျေးဇူးပြုပြီးကျွန်တော့် ဘဝ
ထဲကHunလေးကိုဆွဲခေါ်မသွားကြပါနဲ့လို့
အကြိမ်ကြိမ်ရေရွတ်ခဲ့ပါ၏။သို့သော်မြင်လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းကကျွန်တော့်ရဲ့Hunမဟုတ်ခဲ့။
Hunရဲ့နာရေးဓာတ်ပုံကိုမတ်တပ်ရပ်ကာကြောင်စီစီရပ်ကြည့်နေမိသည်။ မဖြစ်နိုင်တာ။ ရုတ်တရတ်ကြီးဘာလို့။
"Hyun တကယ် Sehun"
"ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ"
နောက်ထပ်အပြေးရောက်လာသူကMim Young။
"ဒါအိမ်မက်မလား ဟုတ်တယ် အိမ်မက်ဘဲ။မြန်မြန်နိုးတော့လေBaek Hyun။Hunလေးစောင့်နေမှာ နိုးတော့"
သူ့ပါးသူပြန်ရိုက်နေသောHyungကိုMim Young တားလိုက်သည်။
"Hyung"
"ဘယ်လိုလုပ်မလဲ Hunလေး Hunလေးမရှိ
တော့ဘူးတဲ့Mim Young Yrrr"
