"Hyun Hyunသတိထားစမ်း"
တံခါးဝနောက်ကွယ်ကချက်ချင်းထွက်လာမိကာ
ခွေကျလာသောခန္ဓာကိုယ်လေးအား ရင်ခွင်ထဲဆွဲသိမ်းမိသည်။
Chan Yeolအနောက်ကလိုက်လာမိတာတော်သေးသည်ပင်။စမ်းကြည့်မိတော့ခြစ်ခြစ်တောက်ပူနေသောအထိအတွေ့ကြောင့်အသာပွေ့ချီပြီးကုတင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။ဝတ်ထားသောကုတ်ကိုချွတ်ကာအောက်ခံရှပ်ကိုတံတောင်ဆစ်
အထိခေါက်တင်လိုက်ရင်းဘာရယ်မဟုတ်အခန်းထဲလှည့်ပတ်ကြည့်မိလိုက်သည်။
"ဆိုတော့ ဒါSehunဆိုတဲ့ကောင်နဲ့Hyunငယ်နဲ့ အတူတူနေခဲ့တဲ့အိမ်ပေါ့လေ။"
မနာလိုသဝန်တိုသည့်စိတ်ကပြူထွက်လာသော်လည်းလျသ်လျူရှုလိုက်ကာ
"မဖြစ်သေးဘူး Hyunကိုအရင်ရေပတ်တိုက်ပေးရမယ်"
ရေချိုးခန်းထဲသို့တန်းတန်းမတ်မတ်ဝင်သွားမိ
သည့်သူ့ကိုယ်သူအံ့သြသွားရသည်။တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှပင်မရောက်ဖူးသေးဘဲသေချာပေါက်ကိုယ့်အိမ်ကိုယ့်ယာလိုမျိုးခံစားနေရခြင်း။ပစ္စည်းတွေကအစဘယ်နေရာမှာထားသည်ကိုစဥ်းစားစရာမလိုဘဲအတပ်သိနေတာမျိုး။အလိုမကျမိစွမျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်မိသည်။သို့သော်ရေဇလုံထဲရေထည့်ပြီးတာဝါတစ်ခုနှင့်အတူအမြန်ပြန်ထွက်လာလိုက်သည်။
Hyunကိုအင်္ကျီတွေချွတ်ပေးကာရေပတ်တိုက်ဖို့ကြံမိတော့ဖြူလွှလွှခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှသူ့ပယောဂမကင်းသောအမှတ်အသားများ။ကျစ် ပထမဆုံးမှန်းသိရက်နဲ့Chan Yeolရာ။ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်အသံတိတ်အပစ်တင်လိုက်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံးကိုခပ်ဖွဖွထိတွေ့ကာဆေးကြောသန့်စင်ပေးလိုက်
သည်။ထိုစဥ် နာကျင်သည်ထင့်နှုတ်ခမ်းပါးမှခပ်တိုးတိုးညည်းညူလာသည့်Hyun။
"အွန်းး Hun Naa"
"ကျွန်တော်ရှိတယ် Hyun"
ဟင်!!! ခုဏက ငါဘာပြောလိုက်မိတာလဲ။
Hyunကတော့ ပြန်မှိန်းကာမသိလိုက်ပေမယ့်Chan Yeolအဖို့ ချွေးစေးများပင်ပြန်လာခဲ့ရသည်။
"ငါ ငါဘာဖြစ်နေတာလဲ"
နားထဲတွင်တစ်ချက်စီခနဲဖြစ်သွားကာအဖြစ်အပျက်များကမျက်လွှာတွင်တစ်ရိပ်
ရိပ်ပေါ်လာခဲ့သည်။လူ၂ယောက်ရပ်ပြီးစကားပြောနေကြခြင်းဖြစ်သည်။တစ်ယောက်ကHyunရဲ့အချစ်တော်ဟို Sehunဆိုသည့်လူ။
နောက်တစ်ယောက်ကDoctorတစ်ယောက်ဖြစ်လိမ့်မည်။ဒယ်ဟန်ဆေးရုံတဆိပ်ကုတ်အင်္ကျီကိုဝတ်ဆင်ထားသည်။
