မင်္ဂလာခန်းမထက်ကလျှောက်လှမ်းဖြူပေါ်တွင်
သူသိပ်မြတ်နိုးရသည့်Byun Baek Hyunဆို
သောလူသားလေးကတစ်ရွေ့ရွေ့လှမ်းလာနေ
လေသည်။အနေရခက်မည်စိုးသောထိုလူသားအတွက်၂ဖက်မိတ်ဆွေအနည်းငယ်နှင့်စီးပွားရေးအသိတစ်ချို့သာသူဖိတ်ကြားခဲ့လေသည်။သူ့လက်ထဲကိုထိုလူသားလေး ရဲ့လက်ကလေးရောက်လာချိန်မှာတော့Chan Yeolမဆိုင်းမတွပင်ပဲ့ကြွေသွားမှာစိုးသည့်အလားမြတ်မြတ်နိုးနိုးထိကိုင်ထားလိုက်မိသည်။
"သတို့သားPark Chan Yeolဟောဒီ့ဘက်
ကသတို့သားByun Baek Hyunကိုဆင်းရဲ
သည်ဖြစ်စေချမ်းသာသည်ဖြစ်စေ။ကျန်းမာသည်ဖြစ်စေမကျန်းမာသည်ဖြစ်စေ။ပြည့်စုံသည်ဖြစ်စေမပြည့်စုံသည်ဖြစ်စေ။သက်ဆုံးတိုင်မလျော့သောချစ်ခြင်းတို့နဲ့အတူချစ်မြတ်နိုးသွားနိုင်ပါ သလား"
"Nae ထာဝရအတွက်ချစ်နိုင်ပါတယ်"
"သတို့သား Byun Baek Hyunဟောဒီ့ဘက်
ကသတို့သားPark Chan Yeolကိုဆင်းရဲ
သည်ဖြစ်စေချမ်းသာသည်ဖြစ်စေ။ကျန်းမာသည်ဖြစ်စေမကျန်းမာသည်ဖြစ်စေ။ပြည့်စုံသည်ဖြစ်စေမပြည့်စုံသည်ဖြစ်စေ။သက်ဆုံးတိုင်မလျော့သောချစ်ခြင်းတို့နဲ့အတူချစ်မြတ်နိုးသွားနိုင်ပါသလား"
"Nae"
"သတို့သား၂ယောက်အကြင်နာပေးလို့ရပါပြီ
အသက်ထက်ဆုံးပေါင်းသင်းနိုင်ကြပါစေ"
အေးစက်စက်လက်ကလေးကိုအသာယူ
ကာခါးပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။
"Hyun ကိုယ်နမ်းမယ်နော်"
မျက်လုံးတစ်ချက်လှန်ကြည့်ပြီးခေါင်းလေးငုံ့သွားကာ
"အင်း"
မေးစိလေးကိုလက်နှင့်အသာပင့်မပြီ:
နှုတ်ခမ်းဖူးတို့ဆီအလည်သွားမိတော့
ပြန်လည်၍အသာအယာတုံ့ပြန်လေသည်။
မင်းကို ကိုယ်ပိုင်ဆိုင်ခဲ့ပြီHyunလေး
နောက်ဆုံးတော့ကိုယ်မင်းကိုပိုင်ခဲ့ပြီ....။
-------
"ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ထိန်းစမ်းMim Young"
"Appa ဘာသိလို့လဲဗျာ "
"မင်းအသုံးမကျတာလေ ငါအတန်တန်
ပြောတယ်Byun baek Hyunကိုရအောင်ယူလို့
Oh Sehunလက်ထဲပါသွားတာကိုမင်းဘဲထိုင်
ကြည့်နေခဲ့တာ။ ခုPark Chan Yeolဆီပါ
သွားတော့လဲမင်းဘာလုပ်နိုင်လဲ အသုံးကိုမကျဘူး"
