Riv 3: Semua

Hoofdstuk 13: Olie en Madagascar

A/n

Heeey,

Sorry dat ik niet meer zoveel post, maar ik moet echt veel tijd in mijn huiswerk steken de laatste tijd. 2 VWO+ neemt helaas iets meer tijd van me in beslag dan de brugklas. Ook heb ik laatst een verhaal moeten insturen voor een landelijke schrijfwedstrijd van Talent voor Taal (22 oktober krijg ik te horen of ik bij de tien genomineerden zit, maar ik denk van niet, haha). Ook heb ik zoveel inspiratie voor nieuwe verhalen, maar voordat ik daar aan ga schrijven ga ik lekker verder met Riv 3. O ja, en daarna natuurlijk ook het verhaal van wat er na Riv gebeurde (daar heb ik ook al ideeën voor). Genoeg gekletst, nu een hoofdstuk. Hope you enjoy!

Xx Anniek

---------------------------

Lyla schudt me wakker. ,,Hé, Riv!" Ze schudt aan mijn schouder en suffig doe ik mijn ogen open. ,,We moeten de afslag nemen," zegt ze energiek. Ik kreun. Dan moeten we waarschijnlijk weer een heel eind zwemmen. ,,We houden vanavond een tussenstop bij de riffen van Madagascar, tenzij je verder wilt..." ,,Madagascar is prima," onderbreek ik haar. ,,Maar waar zitten we nu dan?" Lyla pakt haar rugtas. ,,Laten we eerst even springen," stelt ze voor. Ze telt van drie naar nul, en dan laten we ons van de stroom af vallen. Ik kijk om me heen. Wat is het hier kaal onderwater, geen riffen, geen vissen, niks. Verbaasd zwem ik naar boven om het wateroppervlak te bekijken, maar Lyla trekt me aan mijn inmiddels zeegroene staartvin omlaag. ,,Wat doe je?" snauw ik, maar met grote ogen wijst ze naar boven. Het wateroppervlak is verassend donker. ,,Olie," fluistert ze. ,,Nooit door olie zwemmen Riv. Als dat tussen je schubben terechtkomt..." zegt ze me toe. Ik knik. ,,We zitten honderd kilometer onder de kust van Zuid-Afrika," antwoordt ze me nog. ,,Maar laten we nu maar snel onder die olie vandaan gaan," stelt ze voor. Ik schud mijn hoofd en ik zwem naar boven. ,,Riv? Wat doe je?" Lyla schrikt. Ik zwem niet al te dichtbij, maar op een afstand dat ik mijn krachten kan toepassen. Zo'n twee maanden geleden leerde ik dat ik met mijn Koraalkrachten dingen kan transformeren. Estelle en Natascha heb ik toen in orka's veranderd, dus zou ik de enorme olievlek dan ook kunnen transformeren in een enorm brok koraal? Ik focus me op mijn handen en steek ze naar boven, naar de olie. Ik concentreer me diep en sluit mijn ogen. Even later hoor ik Lyla fluisteren: ,,Wauw," zegt ze zacht. Dan doe ik mijn ogen weer open. De grote zwarte vlek aan het oppervlak is weg, en in plaats daarvan staat er ineens op de zeebodem een groot rif.

Uren later zwemmen Lyla en ik naast elkaar. ,,Zijn we er al bijna?" zucht ik. Lyla knikt. ,,Hooguit tien minuten," zegt ze, kijkend naar het rif. ,,Zo dichtbij?" vraag ik ongelovig. Ze knikt. Dat is voor mij een rede om te gaan sprinten. ,,Riv!" roept Lyla nog, maar dan zet ze alweer de achtervolging in. Samen zwemmen we recht vooruit, en ik wordt bijna aangereden door een groep zeeschildpadden. ,,Sorry!" roep ik nog achterom. Lyla wijst een bord aan met Madagascar Rif. Weer kijk ik om me heen, blijkbaar is het hier een toeristische badplaats. Witte hotels en bungalows, tennisbanen, zwembaden en een vinbalveld, en een overdekt winkelcentrum. Kinderen spelen met zeeschildpadden in de speeltuin. ,,Ik heb daar gereserveerd," zegt Lyla, wijzend naar een groot wit hotel. Samen steken we het toeristische plein over en we gaan naar binnen. We komen in een hal met allemaal witte pilaren, en een stenen balie. Daarachter zit de receptionist, die naar ons glimlacht. ,,Welkom bij Madagascar Lodge Hotel, heeft u gereserveerd?" zegt ze vriendelijk. Lyla knikt en schuift haar reserveringspapier op de balie. ,,Super, hier is uw sleutel." De receptionist geeft ons een sleutel aan, we bedanken haar en zwemmen naar de lift. ,,Kamer 115, op de bovenste verdieping," merkt Lyla op. We stappen de lift in en zijn in een mum van tijd boven. We zwemmen de gang op, zoekend naar kamer 115. ,,Gevonden," zegt Lyla en ze steekt de sleutel in het slot. Ze opent de deur en we gaan naar binnen. Het is een ruime kamer met een kast, bureau, tv en een tweepersoonsbed. Er hangen schilderijen van zeepaarden en er is een balkon. Moe van de reis gooi ik de rugzak op het bureau. Ik zwem de badkamer in, waar een douche, wastafel en een bad te vinden zijn. ,,Mooie kamer hoor," zeg ik tegen Lyla. Ik zwem haar het bed en laat me achterover vallen. ,,Nu al moe?" lacht Lyla me toe. ,,Veel sterkte, we zijn nog niet eens op vijf procent van onze reis."