Riv 3: Semua

Hoofdstuk 17b: Claire

A/n
SORRRRRRYYYYYYYYY HIER EEN UPDATE DOE ME GEEN PIJN
Oke ik heb het echt ontzettend druk met school, vorige week had ik een erge variant van de griep te pakken, maar ik heb weer inspiratie! YAAS.
Xx Anniek
----------------

,,Ik ben nog geen zestien," verzin ik vlug. Claire knikt begrijpend. ,,Waar gaan jullie eigenlijk heen?" vraagt ze dan. ,,De Golf van Aden," zegt Lyla, die zich in het gesprek probeert te mengen. Claire scant ons van top tot teen (van top tot staartvin in ons geval) en kijkt me bezorgd aan. ,,Twee toeristjes in zo'n ruig gebied? Je zag wat er net met die haai gebeurde. Als ik drie minuten later was gekomen, waren jullie haaienvoer geweest," zegt ze. Lyla knikt. ,,Ze heeft een punt." Claire rommel in haar schoudertasje. Ze haalt twee kettinkjes tevoorschijn. ,,Ik gids jullie wel door het gebied heen, maar zoals je wel weet zijn de sirenes hier niet zo van de buitenstaanders." Claire hangt de ketting met een klein steentje in de vorm van een doodshoofd om mijn nek. ,,Het beschermt je tegen Sirenegezang," legt ze uit. ,,Die liedjes zorgen niet alleen voor hypnose, maar je hersenen sterven af op lange termijn," zegt ze alsof het niks bijzonders is. ,,Zullen we gaan?" stelt ze voor wanneer ze Lyla een ketting gegeven heeft. We knikken.

,,Aanschouw: Bloedhaven." Claire wijst naar het kleine stadje aan de voet van een berg. ,,Vanaf de stad is er een veilige route naar de Golf van Aden. Nou ja, veilig, veiliger dan de andere routes. Alsnog mogen jullie niet opvallen in Bloedhaven als jullie je leven liefhebben." Ik schrik. Lyla wijst naar de kale vlakte aan de rechterkant van de stad. ,,Kunnen we daar niet doorheen trekken? Lijkt me veiliger dan door de stad." Claire schudt haar hoofd. ,,Alleen als je levensmoe bent moet je door die vallei heen. Het buurmeisje van mijn vriendin's nichtje ging er laatst heen en..." Ze stopt midden in haar zin. ,,Moraal van het verhaal: de stad is het veiligst. Punt uit." Lyla en ik besluiten niet verder te vragen en zwemmen achter haar aan.

Even later staan we voor de poort van Bloedhaven. Een gespierde jongen met ravenzwart haar en allemaal duistere tatoeages op z'n borst dient als poortwachter. Claire zwemt op hem af. ,,Hey Daví, had ik je ooit al eens aan mijn nichtjes voorgesteld? Ze komen van ver," acteert ze. Daví, die eerst met een strakke, vinnige blik voor zich uit keek, kijkt Lyla aan met blije ogen. Snel herstelt hij zich: ,,Kom verder," zegt hij met een lage stem. We zwemmen de stad binnen, en Lyla en ik vrezen voor ons leven...