His Naughty P.A ( Jordan Series 1 )

Chapter 36 ( Not The Same )

Cyleen's Pov:

Umuwi ng Tila bang
Lahat nagbago na
Nawalan na ng sigla
Ang yong mga mata
Ngayon ko lang naramdaman
Ang lamig ng gabi
Kahit na magdamag
Na tayong magkatabi.

It's been six months since that incident happened. Nakauwi na si Cylec pero Ewan ko ba. Pakiramdam ko, hindi na kami tulad ng dati. Were not the same anymore. Ganon pala kapag nasira na yong tiwala. Kapag nagkaroon na ng problema sa Isang relationship.

Hindi ko Alam Pero ang hirap tanggapin ng explanation nya. Kahit naipaliwanag nya na yong kanyang side, mabigat pa rin sa pakiramdam. Hindi nya ako masisisi. Dahil sa loob nga anim na buwan na nawala sya, hindi nya alam kung ano ang tiniis ko para maging buo pa rin ang pamilya namin pagkatapos ng lahat.

Simula ng malaman ko ang tungkol sa brunette na yon, hindi na tumigil ang mga taong nakapaligid sakin na magsalita ng kung ano- ano. Na dapat daw hiwalayan ko na si Cylec. Na dapat hindi ako magpaka- martyr. Na dapat hindi ako mag stick sa isang relasyon kung alam kong lokohan na lang.

At ang pinakamasakit na narinig ko? Nong may nagsabi na kaya Lang daw ako nagpapakatanga sa relasyon namin ni Mr. Jordan eh dahil sa pera. Na kung wala daw yaman si Mr. Jordan, malamang nakipag hiwalay na ako agad.

Sa lahat ng mga narinig ko, sa mga naranasan ko dahil sa kalokohan nya, unti- unti ng nawawala yong spark. Yong love na para sa kanya lang noon, unti- unti ng nawawala. Unti- unti ng nauubos. Unti- unti ng lumalamig. At natatakot ako. Natatakot ako na Isang araw biglang wala na akong maramdaman para sa kanya.

Para ngang nagsasama na lang kaming dalawa dahil Kay Alec. Siguro kung wala si Alec, malamang nasira na rin agad ang pagsasama namin.

Sana sinabi mo
Para di na umasang
May tayo pa sa huli
Sana sinabi mo
Hahayaan naman
Kitang sumaya't umalis
Sana sinabi mo
Para di na umasang
May tayo pa sa huli
Sana sinabi mo
Hahayaan naman kitang umalis.

"I'm sorry." I heard him whispered in my ear.

Sorry? Bakit sya humihingi ng sorry? Para saan pa? Nangyari na ang dapat mangyari. Wala ng mababago pa don. Wala na ring magagawa yong sorry nya dahil nasaktan na ako. Napahiya na ako. Nagmukha na akong tanga at desperada sa paningin ng lahat.

Nakakatawa di ba? Ako na nga ang nasaktan. Ako na ang naloko. Ako na ang pinagmukhang tanga Pero sa paningin ng lahat ako pa rin yong may Mali. Bakit? Dahil pinili kong mag stay? Pinili kong maging buo ang pamilya namin? Anong magagawa ko.

I make an oath na no matter what happened, hindi ko sya iiwan. Na kahit anong mangyari tatanda at mamamatay kaming magkasama dahil yon yong Tama. Dahil yon ang dapat. Kaya wala akong pakialam sa sasabihin ng iba. Hindi nya naman ako sinasaktan physically.

Hindi naman ako battered wife. Nagpaliwanag na naman sya. Sinabi nyang hindi yon totoo. Na walang nangyaring kahit na ano sa pagitan nila ng brunette na yon. So tama na yon. Tinanggap ko na ang paliwanag nya. Pero sinabi ko rin sa kanya na kailangan ko ng time.

Kailangan ko ng oras at panahon para ma- process ng tuluyan sa isip at puso ko na wala nga syang ginawa. At hindi ko Alam kung hanggang kelan ako mananatiling ganito ang pakikitungo sa kanya. Sana lang bumilis ang proseso para bumalik ulit kami sa dati. O kung babalik pa nga ba kami sa dati?

I don't know. All I know is that were not the same anymore. I still love him Pero hindi na kasing tindi tulad nong dati. May nagbago na. At kahit sa sarili ko, ayoko ng pagbabagong toh. Pero anong magagawa ko? I think na trauma yata ako dahil sa nangyari. But I'm sure okay lang ako. Na magiging okay din ang lahat. Pero hindi pa sa ngayon.

"Don't say sorry kung wala ka naman talagang ginawa. Hayaan mo na lang muna ako, ha. Kailangan ko lang ng time para mag isip." Sabi ko.

"But Cyleen, I hated our situation right now. It looks like you don't love me anymore. Because of what? Because of that stupid mistake na hindi ko naman talaga ginawa!" He said.

"I know. Pero kase hindi naman ganon kadali na maniwala ako agad. Hindi ganon kadali yon, Cylec." Sabi ko sa kanya.

"But why it's so easier for you to believe that lies? Should I drag that woman here just to tell you that it's not what you think? Coz I assure you I'm gonna do that. I missed you so much sweety, and yet we can't even make love coz you're always like that. I feel that— you already fall out of love with me!" He said.

Am I? Of course I'm not. I still love him. Pero hindi ko rin maintindihan ang sarili ko kung bakit ako nagkakaganito. Siguro natatakot lang ako. I'm afraid na magtitiwala na naman ako and then dadating na naman sa point na mauulit ang ganitong pangyayari. Naniniwala ako na history repeated itself.

"I'm not. Sorry kung yon ang nararamdaman mo. I still love you. Hindi yon mawawala. Pero sana maintindihan mo rin na— hindi nga pwede ngayon dahil may PMS ako." Sabi ko.

I think that's the reason kung bakit ako nagkakaganito ngayon. Wala lang. Yon lang ang naisip ko. Pero God knows kung gaano ko na sya na miss. Ang importante ngayon, nandito na sya. Di bale ng magmukha akong tanga at desperada. Basta sakin sya umuuwi at ako pa rin yong mahal nya, okay na sakin yon.

"PMS? What was that? Are you sick?" He asked and check me out.

"PMS hindi mo alam? Every month ganito kaming mga girls. Sabagay, boy ka nga pala. Premenstrual Syndrome ang ibig Kong sabihin." Sabi ko.

"You're referring to your monthly period? Why you didn't tell me before? I thought you're acting that way because you don't love me anymore. So, okay na tayo? Solid na tayo ulit?" He said.

"Oo na, sige na! Para matahimik ka na. Basta ba wala ng susunod na naked pictures, ha? Dahil kung hindi ako na mismo ang magpapatakbo sayo sa kahabaan ng EDSA ng naked!" Sabi ko.

He laughed.

"What am I? A member of Apo or Tau Gamma fraternity? You silly woman!" He said and pull me closer to him.

"Oh, ano yan. Hindi nga pwede di ba?" Sabi ko sa kanya.

"What? I'm just going to hug you and get closer. Na miss kaya kita ng sobra. Even hug and kisses are not allowed?" He said.

"Eh kase nga doon nagsisimula ang lahat, diba? Once na simulan mo ang make out session, for sure tuloy- tuloy na yan which is hindi nga muna pwede. After five days, pwede na." Sabi ko.

"Another five days!? Damn that PMS of yours!" He said.

"Ewan ko sayo. Bahala ka dyan. Matulog na nga tayo. Maaga pa ang pasuk natin sa trabaho bukas." Sabi ko.

"Who says that were going to work tomorrow? Were on leave. Were going on a family outing tomorrow. For three days. I've already texted you family and my mom also. Let's enjoy in a bit." He said.

"Naka, bumabawi. Okay. Sinabi mo eh. Pero please alng, matulog na tayo. Inaantok na ako." Sabi ko.

"Even a goodnight kiss, wala talaga?" He said again.

I rolled my eyes and gave him an intense kissed on his lips. Short kiss but totally heart melting.

"Ayan, okay na? Pwede na tayong matulog?" Sabi ko.

"Fine. But this setup only last for four days ha. After four days make sure that imwere allowed to make love again, okay." He said.

"Oo na nga! Ang kulit mo. Paulit- ulit ka. Tinalo mo pa yong sirang cassette tape eh. Kapag hindi ka pa tumigil babatukan na kita!" Sabi ko.

"Okay! Good night. Pero hindi ba talaga pwede ngayon?" Sabi nya na naman.

Binatukan ko na nga. Nakakaasar na eh. Paulit- ulit sya! Sinabi na ngang hindi pwede, ang kulit pa rin. Now I know that were not the same anymore. Coz I think our relationship right now became more stronger than before. And I doubt it if there's someone who can destroyed us now. I think no one can dare. No one!

Author's Note:

I don't have so much to say guys. Family outing is coming up.

Enjoy guys..

Don't forget to vote.

It's me,

BabylenJ...