02

1.1K 30 2
                                    

Thuis aangekomen laat ik me met een diepe zucht op de bank vallen. Met veel lawaai komen Carel, Frenkie en Matthijs binnen. Carel trekt me van de bank af en laat Frenkie en Matthijs zitten waardoor ik nu maar op de grond zit. Boos sta ik op, geef Carel een boze blik, pak mijn spullen en ga naar mijn kamer. Die jongen kan ook echt nooit normaal doen. 'Anne mag ik binnenkomen' Carel klopt op de deur en loopt mijn kamer binnen. Ik ga onder de dekens liggen en keer hem me rug. 'Anne wat is er nou allemaal aan de hand' en hij legt zijn hand op mijn schouder. Ik schud zijn hand van mijn schouder af en negeer hem. Mijn earpods doe ik in, zet mijn muziek aan stap mijn bed uit en loop zo langs Carel de deur uit. Even hardlopen en mijn hoofd leeg maken. Mijn telefoon zet ik op niet storen zodat ik ook niet gebeld kan worden.

Na een halfuurtje joggen ben ik bij het vondelpark aangekomen. Ik laat me op een bankje zakken om even op adem te komen. Ik sta op en ga terug joggen. Onderweg kom ik Frenkie en Matthijs tegen. 'Anne waar was je nou?!' En Matthijs komt op me afgelopen. 'Nou gewoon even joggen'. Frenkie belt Carel denk ik? Want ik hoor hem zeggen dat ik bij hun ben. Stug loop ik door naar huis. 'Anne blijft nou hier' en Matthijs pakt me bij me schouder. Ik probeer zijn hand van mijn schouder af te schudden maar het lukt niet. Boos sla ik mijn armen over elkaar heen en negeer hem. 'Anne wat is er nou allemaal aan de hand? Niet zeggen dat er niks is want ik zie het aan alle kanten'. De tranen schieten in mijn ogen. Ik kan moeilijk tegen mijn crush zeggen van hey ja ik vind je leuk en heb een crush op je. Mijn hele leven en in mijn hoofd is het een chaos. Ongemerkt ontsnapt er een traan uit mijn ooghoek die ik zo snel mogelijk wegveeg. Matthijs ziet het en trekt mij in zijn armen. 'Gooi al je verdriet er uit Anne, ik zie echt wel aan je dat het een en ander dwars zit'. Ik leg mijn hoofd op Matthijs zijn schouder en begin zachtjes te snikken. Frenkie was Carel halen dus zijn we met zijn tweeën.  Verderop staat een bankje waar Matthijs op gaat zitten. Hij trekt mij in zijn armen en draait geruststellende rondjes op mijn rug met zijn hand. Ik zeg niks en staar wat voor me uit. Voorzichtig kijk ik op als ik stemmen hoor. Voor ons staan Frenkie en Carel. 'WAAR WAS JIJ? IS WAS BEZORGD! DOE NORMAAL EN GEDRAAG JE NAAR JE LEEFTIJD... JE MOET NIET STEEDS WEGLOPEN VAN JE PROBLEMEN' schreeuwt Carel. Zelfs Frenkie en Matthijs keken verbaasd naar hoe Carel te keer ging tegen me. Ik kijk Matthijs dankbaar aan en sta op en loop richting huis.

Thuis aangekomen open ik mijn telefoon en zie ik 15 gemiste oproepen van Carel en 6 van 2 onbekende nummers.

0612376589:
Hey Anne, Matthijs hier! Gaat het een beetje? Als je wilt praten kan je me altijd appen of bellen.

Ik kijk naar het appje en krijg meteen een glimlach op mijn gezicht. Ik voeg hem gelijk toe aan mijn contacten en reageer er op.

U:
Hey Matthijs. Ja hoor het gaat wel weer denk ik? En is goed zal je appen of bellen als ik je nodig heb! Nogmaals bedankt voor vanmiddag😊

—————
A/N de mobiele nummers zijn zelf verzonnen. Geen idee of die nummers echt bestaan😂🙈

Turn de Ligt on ft. Matthijs de LigtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu