London Love

19

Emma's P O V

Hoe kunnen de jongens dit doen?Harry is vermist en hij schreef in de brief ongeveer dat hij zichzelf iets zou aandoen.Zayn draagt me verder naar beneden terwijl ik nog steeds schreeuw dat hij me los moet laten."Emma waar zijn je schoenen?En hoe kom je aan die wondes op je handen en elleboog?" vraagt Liam dan.Serieus dit doet er toch niet toe?!Dan bedenk ik me iets.Mijn schoenen."Ik ga mijn schoenen halen." Lieg ik en Zayn kijkt me twijfelend aan."Goed maar we gaan mee." zegt Zayn dan.Zayn zet me op de grond en ik begin als een gek te rennen."HARRY!" Schreeuw ik weer.Als ik achter me kijk zie ik de jongens als gekken achter me aanrennen."Emma stop!" roept Naill maar ik ren gewoon door.Ik ren terug naar de kamer waar Harry en ik foto's maakten.Ik moet er gewoon nog eens kijken je weet wel voor de zekerheid.Ik sla de deur achter me dicht en hoor een harde bonk."Verdomme Emma!" roept Zayn kwaad.Ik heb dus blijkbaar de deur tegen zijn gezicht gesmeten.Ik ren als een gek door de kamer en de jongens zijn ondertussen ook binnengekomen."HIER HANGT BLOED!WE MOETEN HIER WEG!!!" Schreeuwt Louis plots.Ik draai me om en kijk naar de muur.Er hangt een veeg bloed aan.Ik voel aan het bloed en merk dat het nog nat is.Ik volg het spoor langs de muur en plots glijd ik uit.Ik draai me om en zie waar ik in lig.Ik lig in een plas bloed.Ik staar naar de hoek van de kamer die niet verlicht word door de maan.Ik zie een gestalte liggen en ik weet gewoon dat het Harry is."HIER!" schreeuw ik naar de jongens.Ik neem mijn gsm en zet mijn zaklamp aan waarna ik op het gestalte schijn.Het is Harry."Bel een ambulance!" zeg ik in paniek als ik Harry's polsen zie.Ik trek twee repen stof van mijn t-shirt en bind die strak om Harry's polsen heen zodat het bloeden verminderd.In paniek zoek ik naar zijn hartslag in zijn nek, die ik niet vind.Ik trek Harry wat omhoog en sluit mijn armen om hem."Harry laat me niet in de steek, word wakker!" snik ik in Harry's haar."de ambulance komt zo." zegt Naill en ik knik.Ik ben niet in staat om te praten.Niet veel later hoor ik mannen in de gangen lopen.Als ze binnenkomen leggen ze Harry een soort van plank en tillen die op waarna ze met hem naar beneden lopen.Ik hol er achter aan als ik me licht voel worden in mijn hoofd.Ik negeer het en spring in de ambulance."Kom maar we verzorgen je wondes." zegt een verpleger en ik knik.Hij haalt verschillende stukjes glas uit mijn handen en elleboog waarna hij alles ontsmet en er een verband rond doet.Na tien minuten komen we in het ziekenhuis aan.Als ik de verplegers wil volgen die Harry meenemen word ik tegengehouden."U kunt wachten in de wachtkamer." zegt een verpleegster.Ik wil heelemaal niet wachten ik wil bij hem zijn.Niet veel later voel ik twee armen om me heen en draai me om.Het is Zayn."Emma kom we moeten hier wachten." zegt Zayn en ik barst alweer in tranen uit.Ik volg de jongens naar de wachtzaal en ga zitten op een stoel.Zayn slaat een arm om me heen en ik leun tegen hem aan.Ik voel mijn ogen zwaar worden maar ik wil niet slapen.Ik vecht ondertussen al een uur tegen de slaap als ik het niet meer volhoud en ik val in slaap.

Zayn's P O V

Ik zit samen met de rest van de jongens en Emma in de wachtkamer van het ziekenhuis.Mijn gedachten zijn een grote warboel en ik voel me schuldig.Toen ik Emma's armen zag wist ik gelijk dat Harry haar dat aangedaan had.Ik voelde me woedend, niemand mag Emma pijn doen!Ze verdiend dat niet.Als we terugkwamen van het shoppen ging ik Harry eens ferm mijn gedacht zeggen en hem een pak slaag verkopen.Nu voel ik me schuldig op die gedachten.Ik kijk naast me en zie dat Emma ondertussen in slaap is gevallen tegen me.Ik veeg voor zichtig haar uitgelopen mascara van haar wang."Wat doe je?" vraagt Naill fluisterend.Ik trek direct mijn hand van Emma's gezicht weg en kijk Naill aan."Niets ik deed gewoon wat make-up van haar gezicht weg." zeg ik stil.Ik weet dat de waarheid anders is.Ik moest haar gewoon aanraken.Sinds ik Emma voor het eerst zag in Knokke wist ik dat ze speciaal was.Toen ze voor de deur stond maakte mijn hart een sprongetje.Even dacht ik dat ze verliefd op me zou kunnen worden, ofja dat hoopte ik..Maar toen ging ze steeds meer om met Harry en wist ik gewoon dat ze Harry leuk vond en ja dat was natuurlijk ook zo van Harry's kant.Zonder dat ik het besef strijk ik zacht door haar haren.Al die tijd heb ik het verborgen gehouden dat ik Emma leuk vond."Zayn, je weet dat ze verliefd is op Harry toch?" vraagt Louis dan.Alsof ik dat niet weet."Ja duh waarom?" vraag ik weer."Ik zie hoe je naar haar kijkt Zayn.." zegt Liam dan."hoezo?" vraag ik terwijl ik dondersgoed weet wat ze bedoelen."je kijkt naar haar zoals zij naar Harry kijkt en Harry naar haar.." Zegt Liam.Ik voel hoe Emma's armen rond mijn middel gaan en ze me vastneemt.Heel even komt er een kleine glimlach op mijn gezicht."Harry."Mompeld Emma en ik voel een steek door mijn hart gaan.Ik voel hoe mijn ogen waterig worden en ik duw Emma van me af waarna ik opsta en naar buiten ren.Als ik buiten ben laat ik me zakken tegen een muurtje en begin te snikken."Gaat het bro?" vraagt Liam, hij is me dus achterna gelopen."Nee het gaat niet" geef ik toe en Liam komt naast me zitten."Weet je wel niet hoe verdomd moeilijk het is om bij het meisje te wonen waar je stapelgek van bent en haar gelukkig te zien met een goede vriend van je?" Liam zucht en schud zijn hoofd."Nee dat weet ik niet" zegt hij."Emma mag dit nooit weten!" zeg ik dan en Liam knikt."Kom we gaan terug naar binnen." zegt Liam en ik knik weer.Als we terug in de wachtkamer komen zie ik Emma slapen, ze ligt met haar hoofd op Naill's schoot.Zelf nu ze slaapt huilt ze zacht.Dit breekt me echt vanbinnen.Ik ga zitten en sluit mijn ogen waarna ik wegval in een droomloze slaap.