London Love

33

Emma's P O V
De volgende morgen word ik wakker van mijn gsm.Ik zucht en laat mezelf van het bed rollen waarna ik mijn gsm zoek die ik gisteren in de richting van mijn kast heb gegooid.Als ik mijn gsm gevonden heb voel ik mijn maag ineen krimpen.Matthias belt me weer en ik weet gewoon dat hij niet echt blij zal zijn na mijn uitbarsting gisteren.Ik twijfel even maar neem dan toch op."wat moet je nu weer." zeg ik met een zucht."Je komt naar het park, je hebt exact tien minuten." hoor ik Matthias zeggen waarna hij ophangt.Snel neem ik de eerste jeans die ik vind in mijn kast en een trui.Ik trek snel mijn pyjama uit en trek de kleding aan.Ik kijk op mijn gsm als ik zie dat ik nog maar vijf minuten heb.Snel trek ik mijn all stars aan en hol naar beneden.Beneden aangekomen zie ik Zayn in de keuken zitten.Ik ren hem voorbij waarna ik de voordeur uitren.Ik hol door de straat naar het park als ik zie dat ik nog maar twee minuten heb.Als ik een minut later in het park aankom zie ik niemand, maar echt niemand.Geen spelende kinderen of ouders, maar ook geen Matthias.Ik plof me neer op een bankje en ik voel een hand op mijn schouder.Ik schiet gelijk recht als ik besef dat het Matthias is.
"de manier waarop je tegen me sprak gisteren staat me niet aan Emma."Ik hoor de minachting in zijn stem.Ik zeg niets en grijp een sigaret uit mijn tasje die ik aansteek en nonchalant weer ga zitten op het bankje.Als ik mijn hele leven last van die jongen ga hebben kan ik net zo goed doen alsof ik niet bang van hem ben."wel ga je je nog verontschuldigen of wat?!" sist Matthias nu kwaad en ik weet dat hij dit echt meent.Ik kan het niet laten om te lachen.Ik lach zo hard ik kan gewoon om hem op de zenuwen te werken.Wat hij kan kan ik ook hoor, ik ga me niet meer laten doen door dit rotjoch."hou op met lachen!" als reactie begin ik nog harder te lachen.Ik zie hoe Matthias zijn vuisten balt en ik bereid me voor op het ergste maar ik heb het er voor over en het is niet dat ik het niet gewend ben om zijn vuisten te voelen."Je brengt jezelf enkel dieper in de problemen Emma."zegt Matthias nu als laatste waarschuwing."wat maakt het ook uit he wat ga je doen?me slaan?wel ga je gang, serieus ik verwacht niet beter van je!"sis ik terug waarna ik van het bankje op sta en pal voor hem ga staan.Ik zie Matthias op zijn lip bijten waarna hij zijn vuist in de lucht zwaait die vervolgens hard op mijn oog neerkomt.Ik wankel achteruit, als ik mijn evenwicht terug vind blijf ik gewoon staan.Met een glimlach op mijn gezicht.Hoe bang ik ook ben ik zal het hem niet laten merken, niet meer."haal die grijns van je gezicht." Ik draai met mijn ogen en draai me om zodat ik naar huis kan wandelen.Matthias grijpt me bij mijn pols en draait me met een ruk weer om."ik ben nog niet klaar hoor." zonder nadenken geef ik antwoord."nee dat ben je nooit, jij zal nooit klaar zijn met me Matthias maar ik ben klaar met jou." sis ik terug in een poging de angst in mijn stem te verbergen,wat aardig goed lukt.Plots voel ik Matthias zijn vuist herhaaldelijk in mijn maag stompen.Ik val op de grond en krabbel snel terug overeind.Matthias neemt me vast bij mijn schouders en drukt zijn vingers hard in mijn trui."jij mijn kleine Emma bent niets waard,jij bent en zal altijd mijn persoonlijk boksbal blijven."zegt hij spottend."GEEF ANTWOORD!" schreeuwt hij nu.Antwoord waarop? wat moet ik zeggen he oja ik zou liever je pispaal zijn dat klinkt leuker?Ik dacht het niet.Zonder nadenken spug ik vlak in zijn gezicht.Ik zie hoe Matthias zijn stoppen doorslaan, het kan me niet schelen dat dit hem uitdaagt of over de schreef heeft getrokken ik onderga het wel.Matthias sleurt me mee aan mijn arm richting de struiken van het park waar hij me hardhandig induwt.
Als we in de struiken zitten duwt hij me hard tegen de grond waarna hij zijn vuisten hard op ijn lichaam laat neerkomen.Ik voel mijn lip bloeden en mijn ene oog opzwellen.Als hij klaar is met mijn gezicht gaat hij verder naar mijn ribben waar hij hard op inbeukt.Op en bepaald moment staat Matthias op en schopt me hard in mijn zij waarna hij in mijn buik trapt.Matthias gaat nu naast me zitten en grijpt mijn rechter hand vast waarna hij het kleine litteken op de rug van mijn hand zoekt."het is bijna weg." zegt Matthias spottend.Hij haalt een sigaret uit en steekt die aan waarna hij gelijk die sigaret uitdrukt op het litteken."Zo nu niet meer." Ik vecht tegen de tranen die in mijn ogen komen.Ik ga niet huilen, niet nu.Matthias staat weer op waarna hij hard tegen mijn hele lichaam aantrapt.Als hij na tien minuten klaar is kijkt hij me met een grijns aan.Tot zijn verbazing begin ik te spreken."Ik stel voor dat je vlucht,zo ver dat ik je nooit meer kan vinden.Hoe dom ben jij wel niet?Niemand mag hier van weten maar vervolgens sla je me bont en blauw,wat denk je nu?dat niemand zich zal afvragen hoe dat het komt dat ik er zo toegetakeld uitzie?" Matthias staart me met open mond aan.Hier had hij duidelijk niet aan gedacht maarja Matthias denkt dan ook niet, tenminste niet als hij de controle verliest.Matthias geeft me nog een laatste trap tegen mijn hoofd waarna alles stillaan wazig word voor mijn ogen.Ik haal snel mijn gsm uit mijn tasje en bel Zayn.
Zayn's P O V
Emma is al een tijdje weg en ik vraag me af waar ze zo dringend heen ging.Ver kan ze niet zijn want ze ging te voet.Ik vraag me nog steeds af wat er mis is, ik kan het gewoon niet loslaten.Ik schrik op uit mijn gedachten als ik mijn gsm hoor afgaan.Emma belt me.Ik neem op en voor ik iets kan zeggen begint Emma te spreken.Zzayn kom naar het park." zegt Emma moeizaam."waar ben je?" vraag ik nu want ja het park is groot."dde struiken." "Emma?!" "Emma hallo?!" Emma antwoord niet meer en ik voel de paniek in mijn lichaam toenemen.Ik ren de living uit waarna ik zo snel ik kan richting het park ren.Wat doet Emma in de struiken?Ik ren als een gek over het park naar de eerste struiken die ik zie.Ik kijk achter de struiken maar zie Emma niet.Ik ren naar de volgende struiken en mijn mond valt open.Ik knipper met mijn ogen maar hetgeen wat ik zie is echt.Emma die bewusteloos op de grond ligt,Haar lip bloed en ik zie de blauwe plekken op haar gezicht al tevoorschijn komen.Ik til haar voorzichtig op en ren zo snel mogelijk naar huis.Onderweg naar huis besef ik dat ik in alle haast mijn huissleutels heb laten liggen.Ik grijp snel mijn gsm uit mijn broekzak waarna ik Emma stevig vasthou in mijn armen.Onhandig bel ik al lopend met Emma in mijn armen naar Harry.Harry neemt op en ik hoor dat ik hem wakker maakte."OPEN SNEL DE VOORDEUR!IK KOM ER AAN!" schreeuw ik in paniek.Harry mompeld wat maar ik versta het niet."WAAG HET NIET WEER IN SLAAP TE VALLEN!OPEN DE DEUR NU IK BEN ER BIJNA!" met dit gezegd te hebben hang ik op en ren zo snel als ik kan naar de voordeur.Harry staat al aan de voordeur.Ik ren naar binnen waarna ik zo vlug als ik kan naar Emma's slaapkamer ren.Harry rent me achterna.Ik leg Emma voorzichtig op haar bed."wat is er gebeurd?" Ik kijk Harry aan en haal mijn schouders op."Ik weet het niet Harry Emma belde me en zei dat ik naar het park moest komen dat ze in de struiken was.Toen ik daar aankwam vond ik haar zo." Ik zie Harry in paniek raken wat mezelf nog meer doet paniekeren.Ik probeer mezelf te kalmeren en ren naar Emma's badkamer waar ik een natte washand en ontsmetting neem.Harry zit naast Emma op haar bed met haar hand in zijn hand."Zayn dit is een brandwond!" zegt Harry in paniek als hij naar Emma's hand kijkt.Er is een kleine brandwond te zien, wellicht van een sigaret.Harry neemt de washand van me aan en begint het bloed van Emma's gezicht te wrijven.Nog steeds staan de tranen in zijn ogen."Ik haal Liam." zeg ik en ren naar Liam's kamer.
Harry's P O V
Ik staar naar Emma nadat ik de wonde op haar lip heb uitgekuist.Mijn gedachten zijn werkelijk overal tergelijk, wie doet nu zoiets?!Ik voel hoe een traan over mijn wang rolt.Dit is mijn schuld, ik had moeten luisteren en uit Emma's buurt moeten blijven toen ze het me zei.Ik merk hoe Liam en Zayn weer Emma's kamer binnenkomen.Liam schrikt als hij ziet hoe toegetakeld Emma er uit ziet."wat is er gebeurd?" vraagt hij zacht.Ik hoor hoe Zayn hem verteld dat hij haar zo vond maar het dringt niet echt tot me door.Ik ga verder met Emma's wondjes uit te kuisen en vervolgens te ontsmetten, op het eerste zicht was het enkel haar lip en hand maar op haar wang zie ik nu ook kleine wondjes.Er zijn al verschillende blauwe plekken zichtbaar en iets in me zegt dat het niet enkel op haar gezicht is.Ik til Emma's trui op tot boven haar borst en begin hard te vloeken."verdomme wie doet zoiets!?" Emma's ribben zijn bedekt met blauwe plekken en sommige plaatsen zijn zelfs wat opgezwollen.Ik neem een nieuwe washand die ik op de opgezwollen plekken druk.Hoe kan iemand zo wreed zijn om dit te doen?Ik schrik op uit mijn gedachten als ik Emma pijnlijk hoor kreunen."Emma?" Ik help Emma recht zitten en ze kijkt me verward aan "hoe kom ik hier?" vraagt ze verward.Ik knik naar Zayn en Zayn begint te vertellen dat hij gelijk naar het park kwam waarna hij haar naar huis bracht."Emma vertel me nu alsjeblieft wat er gebeurd is."Smeek ik bijna.Emma's ogen vullen zich met tranen en ze schud haar hoofd."ik kan het niet zeggen." Ik ga dichter bij Emma zitten en trek haar voorzichtig tegen me aan."Je kan me alles zeggen Emma." probeer ik nu.Emma kijkt me aan en schud haar hoofd terug."Nee dit niet Harry ik wil niet dat er-" Emma zwijgt als ze beseft dat ze te veel ging zeggen."dat er wat?" dringt Zayn nu aan.Emma begint nog harder te huilen en ik merk hoe haar ademhaling onregelmatig word."rustig maar je bent veilig nu." sus ik haar."Ik zal nooit veilig zijn Harry, al woon ik op de fucking noordpool ik zal nooit veilig zijn, hij zal me altijd vinden." zegt Emma snel.Ze beseft dat ik nu weet over wie ze het heeft want ze kijkt me angstig aan."kom Zayn." hoor ik Liam zeggen waarna Zayn en Liam de kamer verlaten en de deur achter zich dichttrekken. "Waarom heb je het me niet verteld Emma?ik had kunnen helpen." Emma schud haar hoofd "Hij zei dat als ik iets zou zeggen hij jou en Thornado iets aan zou doen." zegt Emma zacht."THORNADO!" schreeuwt Emma plots waarna van het bed afspringt, gelijk zakt Emma in elkaar."Ik moet er heen Harry!NU!" ik knik en til Emma op.Ik wandel met haar in mijn armen snel naar beneden en grijp de autosleutels van het aanrecht waarna ik haar in de auto zet.Ik scheur de weg op naar Thornado."als hij Thornado iets heeft aangedaan dan dan dan ooh ik weet niet wat dan maar dan maak ik hem kapot!" zegt Emma nu in paniek.Bij de weide aangekomen stap ik snel de auto uit waarna ik Emma weer optil en naar Thornado's stal ren.
Ik open snel de staldeur en zie Thornado staan.Ik zet Emma in het stro en wandel rond Thornado om zeker te zijn dat hij niets heeft."hij is in orde." zeg ik tenslotte.Emma zucht opgelucht en ik geef Thornado eten waarna ik me naast Emma plof."Dit is waarom we niet samen kunnen zijn." zegt Emma zacht en ik schud mijn hoofd."we vinden er iets op Emma, ik laat hem je hele leven niet verpesten.Aan het verleden kan ik niets meer doen maar aan je toekomst wel." zeg ik zelfzeker waarna ik Emma voorzichtig tegen me aantrek."Ik ga hem al jou pijn laten terugvoelen Emma." Emma schud haar hoofd en begint weer te huilen."hij vermoord je Harry."zegt ze terwijl ze haar armen om me heen slaat."Emma we moeten iets doen we kunnen dit niet laten doorgaan, die jongen spoort niet." Ik doe mijn best om de woede die ik voel te verbergen het liefst van al schop ik die Matthias gewoon richting de maan in de hoop dat hij er nooit meer van raakt. "We kunnen niets doen Harry."zegt Emma nu de tranen staan alweer in haar ogen."We kunnen naar de politie gaan?" probeer ik dan.Er moet toch iets zijn dit kan toch niet zomaar gebeuren?Emma schud haar hoofd.Ik hoor hoe Emma haar gsm afgaat en gelijk krimpt ze ineen, dit is dus te berichttoon/beltoon waar Zayn het over had.Ik neem Emma's gsm en neem op."wat moet je."Ik hoor gelach aan de andere kant van de lijn."ik vroeg je wat." Ik probeer niet te schreeuwen want volgens mij is Matthias daar op uit." ik wil Emma spreken." zegt Matthias tussen het lachen door.Ja hoor alsof ik Emma aan de telefoon geef." ze is er niet." lieg ik weer hoor ik gelach "oh dus je zit alleen in de stal van Thornado." shit hij weet dat we hier zijn.Hij is hier niet zomaar."ik wist wel dat ze niet uit je buurt kon blijven en ik ben iemand die mijn beloftes nakomt." Ik haal een hand door mijn krullen en mijn ogen schieten door de stal.We moeten hier weg en wel nu.Er is geen manier om hier weg te raken, als we naar buiten lopen gaan we recht in zijn armen lopen."als je niet geroosterd wil worden zou ik maar naar buiten komen." hoor ik Matthias lachend zeggen.Wacht wat?! Ik probeer mijn kalmte te bewaren en na te denken.Ik kan de jongens bellen maar die zouden hier te laat zijn, net zoals de politie.Emma kijkt angstig om zich heen, ze heeft alles gehoord maarja dat kan ook niet anders want man wat praat die jongen luid, een luidspreker is gewoon overbodig bij hem.Ik sta zo stil mogelijk op en haal Thornado's hoofdstel waarna ik het aan Emma geef.Emma stopt stil het hoofdstel in en ik help haar op Thornado's rug."Komen jullie nog naar buiten of wat?!" sist Matthias nu."ga gewoon weg." zeg ik nu terwijl ik mezelf op Thornado's rug hijs.Ik druk de telefoon af en steek hem in mijn broekzak."klaar?" fluister ik tegen Emma.Emma stuurt Thornado naar de deur die ze voorzichtig openmaakt.Ik klem mijn armen rond Emma heen.
Zonder enige aarzeling trapt Emma de deur vlug open waarna ze Thornado zo snel als hij kan naar buiten laat rennen."HOU JE VAST HARRY WE MOETEN OVER DE OMHEINIG SPRINGEN!" schreeuwt Emma luid.Hou je vast, ja maar waaraan?!Ik zie Matthias zo snel als hij kan richting Thornado lopen.Voor ik het goed door heb loopt Matthias naast ons,ik zie hoe hij iets uit zijn zak haalt en voel daarna een vreselijke pijn in mijn been.Ik negeer de pijn en Thornado gaat nog sneller."WE ZIJN AAN HET HEK!" roept Emma nu en voor ik het goed en wel besef voel ik Thornado afzetten op de grond waarna hij over het hekken springt.Ik hoor niet vee later een auto starten die achter ons aan komt rijden.Emma stuurt Thornado het bos in op weg naar huis.Ik voel mijn been steeds meer pijn doen en merk dat Thornado begint te manken.Na een half uur zijn we aan het eind van het bos, ik sms Naill dat hij de poort van de tuin moet openzetten en wacht op een antwoord."de poort is open." zeg ik en Emma knikt waarna ze Thornado vlug het bos uit laat rennen.
Als we in de tuin zijn sluit de poort."wat heb ik gemist?" vraagt hij verward.Emma vertelt het hem kort en ik laat mezelf van Thornado glijden.Als ik op de grond sta zak ik gelijk door mijn been.Als ik mijn broek beter bekijk aan mijn kuit zie ik dat er bloed aan mijn broek hangt.Snel strop ik mijn broek op en zie een grote snede in mijn kuit.Zonder iets te zeggen ga ik naar binnen en verzorg de wonde."DIT MEEN JE NIET IK MAAK HEM KAPOT!" hoor ik Emma plots van buiten schreeuwen.Zo snel als ik kan ren ik naar buiten.Emma zit op haar knieen en huilt, ik weet niet of ze huilt van verdriet of van woede.Ik kijk naar Thornado's bil en zie er een grote diepe snee in zitten die verschrikkelijk bloed.Emma trekt haar trui uit en probeerd die rond Thornado's bil te binden om het bloeden wat te minderen.Ik bel vlug de dierenarts die me verzekerd dat ze er binnen een kwartier is.Ik wandel naar Emma toe en probeer zo goed mogelijk weg te steken dat ik mank, als ze weet dat Matthias mij ook geraakt heeft dan ontploft Emma tegen Matthias en ik wil niet dat haar iets overkomt."Harry wat heb je aan je been?!" vraagt Emma plots net alsof ze mijn gedachten kan lezen."niets" lieg ik.Emma kijkt me aan waarna ze mijn broekspijp omhoog trekt.Emma staart naar mijn been en ik hoor haar binnensmonds vloeken."de dierenarts is hier." hoor ik Zayn zeggen die de dierenarts naar de tuin brengt.De dierenarts begint de wonde te onderzoeken en stelt al snel vast dat het gehecht moet worden.De dierenarts legt Emma uit welke zalf smorgens op de wonde moet en welke savonds waarna ze de wond naait en de tuin verlaat."waar moet hij nu heen?" vraagt Emma plots.Gelijk moet ik denken aan het tuinhuis, het is niet zo groot als de stal maar groot genoeg.Zonder een woord te zeggen haal ik alles uit het tuinhuis." ik ga stoo halen bij de boer een eind verderop." zegt Zayn waarna hij wegloopt.
Emma's P O V
Zayn is inmiddels terug met het stroo en ik verspreid het over het tuinhuis waarna ik Thornado in het tuinhuis zet.Ik kiep de ruiten open zodat er frisse lucht binnen kan.Ik plof mezelf in het stro en probeer rustig te worden,wat totaal niet lukt.Hoe gestoord kan iemand zijn om een dier te verwonden gewoon omdat je je zin niet krijgt?Ik bedoel maar Thornado heeft Matthias niets misdaan, net zoals Harry.Ik zweer je dit zet ik hem betaald, ik weet nog niet hoe maar ik zet het hem betaald.