London Love

55

Harry's P O V

Ik zie hoe Kim naar binnen wandeld waarna ze naar de keuken gaat.Ik wandel achter Kim aan en kijk haar aan." hoe gaat het met hun?" vraag ik zacht." niet goed Harry." mompeld Kim terug.Ik zucht en wil uit de keuken wandelen.Kim grijpt me bij mijn arm waarna ze haar hoofd schud." laat haar maar even, ze wilde echt alleen zijn." mompeld Kim waarna ik knik.Ik wandel naar de living en ga zitten in de zetel.

Na een uur besluit ik toch naar Emma te gaan.Ik wandel door de tuin en zie Emma liggen in het tuinhuis tegen Thornado.Shit.Ik wandel naar haar toe en hoor haar huilen.Ik hurk neer voor haar en aai met mijn hand voorzichtig door haar haar."h-hij is dood." stottert Emma waarna ze zichzelf om Thornado's lichaam knelt en haar gezicht begraaft in zijn manen."babe kom hier." probeer ik terwijl ik mijn armen open.Emma schud haar hoofd en spant haar armen nog harder rond Thornado's hals heen, alsof ze bang is dat hij in rook opgaat als ze hem loslaat."Thornado." hoor ik Emma steeds weer snikken en het breekt werkelijk mijn hart.Dit is alles waar ik bang voor was.Ik weet niet hoe Emma haar precies voelt, ik kan me enkel inbeelden dat ze haar verschrikkelijk voelt, verschrikkelijk eenzaam,verschrikkelijk verdrietig en verschrikkelijk wanhopig omdat ze net haar beste vriend verloren is.Echt de band die die twee hadden was onbeschrijfelijk.Ik denk terug aan toen Emma in het ziekenhuis lag en Thornado zich slechter begon te voelen, tot we kleding van Emma ophingen in het tuinhuis.Hoe gek het ook klinkt, het leek alsof Thornado Emma's aanwezigheid voelde door haar kleren en het ging steeds beter met hem.Tot nu dan.Ik ga tegen Emma aanliggen en sla mijn armen om haar buik heen.Het lijkt alsof Emma denkt dat ik haar weg wil halen van Thornado want ze spant heel haar lichaam op en trekt zichzelf dichter tegen Thornado aan." rustig maar babe." mompel ik in haar haar terwijl ik met mijn hand over haar rug wrijf.Emma ontspant haar spieren terwijl ze verder huilt.Ik voel hoe de tranen achter mijn ogen prikken en veeg vlug de tranen weg die over mijn wangen lopen.Thornado was dan wel van Emma maar hij betekende veel voor me en het feit dat Emma hier kapot van is doet me ook geen goed.

Na een uur hier te liggen besef ik dat we echt naar binnen moeten gaan, we kunnen hier niet de hele nacht liggen."Kom we gaan wat slapen." mompel ik dan.Emma zegt niets en draait zich om waarna ze haar betraande gezicht tegen mijn borstkast aandrukt.Emma trekt haar benen op tot ze in een bolletje ligt.Ik ga recht zitten en til Emma op waarna ik voorzichtig recht sta.Emma's armen vliegen naar mijn nek waarna ze haar armen stevig om me heen houd.Ik sluit de deur van het tuinhuis door er met mijn voet tegen te duwen terwijl ik Emma iets hoor mompelen wat klonk als." ik hou van je Thornado." ik wandel met Emma in mijn armen naar de achterdeur en open die vervolgens.Als we langs de living wandelen zie ik gelijk Kim,Niall,Liam,Louis,Kelly,Tom en Zayn in de deuropening verschijnen.kim kijkt me hoopvol aan en ik schud zacht mijn hoofd waarna Kim haar blik neerslaat op haar voeten.Ik wandel verder met Emma in mijn armen zonder een woord te zeggen.Even twijfel ik of ik naar haar kamer moet gaan of naar die van mij.Ik besluit dat we naar mijn kamer gaan.Ik wil niet dat ze de hele tijd moet kijken naar de foto's van haar en Thornado ookal weet ik dat er een moment komt dat ze wel weer in haar kamer binnengaat en de foto's weer zal zien.

Ik wandel mijn kamer binnen en leg Emma voorzichtig neer op mijn bed.Emma rolt zich op tot een bolletje en klemt een kussen tussen haar armen.Ik ga naast haar zitten,ik verwacht dat Emma zichzelf aan me vastklampt maar dat doet ze niet.Ze blijft gewoon in een bolletje liggen terwijl ze zacht huilt."ik ga even om een pyjama voor je." mompel ik dan.Emma reageert niet en ik twijfel even of ik wel moet weggaan.Ik sta dan toch op en wandel vlug naar haar kamer waar ik een pyjama broek uit haar kast haal een een shirt.Als ik weer terug ben in mijn kamer ligt Emma nog steeds in dezelfde positie.Ik ga naast haar zitten en leg mijn hand op haar schouder." wil je je pyjama aandoen?" vraag ik dan.Emma knikt zacht waarna ze recht gaat zitten en haar t-shirt over haar hoofd trekt.Haar haar blijft vast zitten aan haar shirt en Emma laat zichzelf gewoon vallen op het bed waarna ze weer verder huilt.