Bölüm 2- Garip Olaylar

34 3 2
                                    

Uyandığımda annemle babam gelmişti. Babam çalışanı ile tartışıyordu. Babam ona "Hepsi senin yüzünden Bob. Kafesi farelere göre tasarlasaydın şimdi onlar kaçmazdı." Aslında olanların hepsi benim suçumdu. Eğer girmeseydim fare korkup kaçmazdı. Bunu babama söyleyip söylememe konusunda kararsızdım. Olayları zamana bırakmaya karar verdim (Daha çok babamın bana kızmasından korkuyordum)

Bir süre sonra babam odama gelip bana "Andrew biz burada değilken sen bodruma indin mi?" diye sordu. O anda kalbim güm güm attıyordu. Kendimi toparlayıp babama "Oraya girmeme izin vermedin. Niye gireyim ki?" babam tamam deyip çıktı. Bende su içmek için mutfağa gittim. Annemde oradaydı. Annem bardakları dizerken bir tanesini kayıp yere düştü. Düşerken garip birşey oldu. Bardak sanki ağır çekime alınmış gibi yavaş bir şekilde düşüyordu. (Aslında eğlenceliydi) Anneme "Sende gördün mü?" dedim. "Neyi gördüm mü?" Ona " Sana biraz garip gelebilir ama sanki bardak yavaş bir şekilde düştü." Bana gülerek "Yavaş mı? Gerçekten mi? Hahaha" Biraz da  kırıldım değil. Odama çıktım. İçeriden acayip fazla televizyon sesi geliyordu. Babama "Baba sesi biraz kısar mısın? " diye bağırdım. Babam beni yanına çağırdı.  Bana "Sesi 1 tık açık ve sen 2. kattasın. Gerçekten ses sana kadar geliyor mu? " diye bana garip garip baktı. İçimden "Ne oluyor bana böyle" diye geçirdim.

Okula kalktığımda bir elim donuyor, bir elim yanıyordu. Koşarak annemin yanına gittim. Anneme "Ben hasta mıyım?" diye sordum. (Doktor olduğunu söylemiştim, dimi :) ) Annem bana "İyisin, bir şeyin yok." dedi. Neyse diye mırıldandım ve okula gittim. Okulda Andy'ye olanları anlattım. Bana bakıp kahkaha attı." "Yavaş düştü ha. Hahaha!" Andy haklıydı.(İlk defa hem de) Bu nasıl oluyor derken okulun kabadayısı geldi ve bizden paralarımızı istedi. Ona "Hayır Alfred, bu sefer vermiyecem!" diye bağırdım. (İçimden keşke böyle demeseydim dememe rağmen) Alfred bana "Öyle olsun Arrow" diyerek bana sert bir yumruk attı. Ne garip, hiç acımadı. (Hafif bir yanık bile hissetmedim) O andaki sinirimle "Sıra bende" deyip sertçe bir yumruk attım. Alfred 5-10 metre yuvarlandı. Andy bana " Vaybe dostum! Sen ne yaptın? " diye söyledi. O anda Bayan Betty bana" Bay Arrow, 5 dakika sonra sizi odamda bekliyorum." (Ben  artık herkes benden korkacak derken başıma bela açtım. Of yaa!)

5 dakika sonra Bayan Betty' nin odasına gittim. Bayan Betty birşeyler yazıyordu. (EYVAH! Yoksa bana disiplin cezası mı verecek?) Bayan Betty bana"Bay Arrow, lütfen oturun." Kalbim neredeyse yerinden çıkacaktı. Korkarak oturdum. Bayan Betty devam etti" Neden Bay Miller'a vurduğunuzu öğrenebilir miyim?" ona durumu anlattım. Bana "Tamam. Bir daha olmasın. Çıkabilirsin."diyerek (Oh be, kurtuldum) Alfred'i çağırmamı istedi. Alfred giderken arkasından "Güle güle, hanım evladı." dedim. Söylediğimede pişman değilim.

Amazing BoyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin