Final Battle

Chapter I

Chapter I

When battle comes in life you need to fight to survive, enjoy each every chapter and dont let those Problems defeat you. Sabi nga nila walang problema ang hindi nalalampasan, thats how life is.

Katulad nang saakin, No matter how down I am nakakayanan ko padin lumaban. Kahit hirap na hirap na ako at gusto ng sumuko pero dahil ayaw kong matalo. I fight and survived.

"Hey Venice watch out!" Agad akong bumalik sa wisyo when I heard Lhian shouted beside me.

Oh crap I almost forgot! Naglalaro nga pala kami ng online game at masyado na akong naging lutang.

'You Lose'

Napailing ako, Yeah! Venice its just a game. Dont worry may next time pa. Hays! I dont know kung bakit ako nalulungkot everytime when I wont Win the game. Maybe ayaw kong natatalo ako but come to think thats how life is. You need to be defeat to learn from your mistakes.

"Anong mukha nanaman yan aber?" It was Tricia isa din siya sa mga kasama ko sa game, she put Liptint on her lips while looking at me.

Umiling ako. "Wala, dont mind me!"

"Hoy! Time na bilis mag s-start na class natin." Bigla nalang akong hinila ni Lhian kaya muntik na akong sumubsob sa sahig.

"Teka yung bag ko!" Binalikan ko yung bag ko na nasa inuupuan ko kanina bago kami umalis sa computer room.

Yeah right! Tama kayo ng iniisip we played game inside our school. Wala yung teacher na nagbabantay dito sa Com. Lab kaya naman kinuha namin yung pagkakataon na yung para maglaro.

Pagkarating namin sa room ay kasunod naman ng pagdating ng prof. Namin, nagkaroon lang ng kunting discussion at short quiz bago kami na dismissed. Last period na naman yun lumabas ako ng room at nagmamadaling pumunta sa gate naka sunod yung mga kaibigan ko saakin.

Tricia and I were bestfriend for almost 3 years. I met her when I was in grade 9. Transferee siya that time and if im not mistaken ako yung kauna-unahan niyang kinausap sa classroom namin. And that Lhian? He's our classmate this school year at kung tama ang hinala ko, He have a crush on me. Were now in Grade 12.

"Ako na magbuhat ng bag mo?" Lhian asked pero umiling ako. I can manage! Diko naman kailangan na ipabuhat pa yung bag ko iisang notebook nga lang ang laman eh.

"Youre late!" Napatingin ako sa nag salita at bahagya pa akong napabusangot when I saw him. Naka sandal siya sa kotse niya habang nakatingin ito saakin with his calm face and aura.

"What are you doing here?" I asked him but he just look at me.

Oh god! How many times do I tell to this boy not no wait for me. Hindi na ako bata para hintayin pa anong akala niya saakin elementary? Na hindi alam mag isa na umuwi? Oh come on!

"WAiting for you!" Binuksan niya ang passenger seat at itinuro ito. Telling that I need to enter there, I rolled my eyes. Nagpaalam ako kina Lhian at Tricia bago ako padabog na pumasok sa kotse niya.

He started the engine and did drive carefully. Bagong bili ang sasakyan niya eh kaya iniingatan niya to, pag tagal nito tignan natin baka puro gasgas din naman ang mangyayari.

"Bakit kailangan mo pa akong hintayin? Look Vince yo-----" he cut me off.

"Youre not a kid anymore so bakit kailangan kitang hintayin? Come on Venice I know what you are trying to say pero gusto ko lang hintayin ka." Napabuntong hininga ako. Bakit ba kasi ako nagkaroon ng kakambal na daig pa ng Boyfriend ko kung umakto.

Hindi na ako sumagot pa sa sinabi niya tumingin nalang ako sa labas at pinanood ang mga dinaanan namin. Until we reach our house mabilis akong bumaba sa kotse niya at pumasok sa loob ng kwarto ko para magbihis.

7pm when I receive a text from Lhian, Asking if I am not busy. Wala kaming assignment ngayon at wala naman akong ginagawa kaya I replied him Im not. He invited me to go out with him together with Tricia and his friends too. Kaagad naman akong sumang ayon.

When I heard beeping outside sumilip ako sa bintana ng kwarto ko nang napagtanto kong si Lhian na pala yun. I took my Phone and wallet and put it inside my shoulder bag bago lumabas ng room.

"Where are you going?" My twin asked, Its Vince.

"Dyan lang, wanna come? Kasama sila Tricia dun and Lhian is waiting outside." Yaya ko sakanya pero umiling lang ito. Katulad ng dati minsan lang siya sumasama saamin. Mas gugustuhin pa niyang magkulong sa kwarto niya at maglaro ng online game magisa kesa sa lumabas ng bahay.

"No thanks, Ingat ka. You should be back here before midnight okey?" Tumango ako bago ko tinapik ang balikat niya, ginulo din niya naman ang buhok ko kaya napailing nalang ako dun.

Pinagbuksan ako ni Lhian ng pinto at katulad ulit ng dati sa passenger ulit ako. Napatingin ako sa backseat nandun si Tricia habang nag ccp. Kumaway ito saakin at kumindat kaya natawa nalang ako dun.

"Nga pala, san na yung iba?" Tanong ko bago ko ininom yung wine na nasa baso ko. Mga 10 mins. Na din kami dito pero kunti palang ang nainom ko wala pa kasi yung iba.

"Yoww wassup!" Speaking of... dumating yung tatlong kanina pa namin hinihintay. Jade, Dustin, and Lex. Nagyakapan pa sila nila Lhian at Tricia pero nung ako ang yakapin nila ay mabilis ko ihinarang ang kamay ko kaya natawa nila.

"Hindi ka parin nagbago Venice, allergic ka padin ba sa yakap namin?" Natatawang sambit ni Lex kaya napailing ako. Hindi ako maarte pero may dahilan ako kaya hindi ako basta basta nagpapakayap. Oo sabihin natin na mga kaibigan namin sila pero iba pa din.

"Ano kumusta ka naman Bro? Torpe parin ba?" Nangaasar na sabi ni Jade kay Lhian dahilan para magtawanan kami.

"Ako Torpe? Naku bro! Baka ikaw yun. Hanggang ngayon nga hindi mo pa nagawang ligawan si Bailey." Banat pabalik ni Lhian kay Jade dahilan para ngumisi ang loko.

"Dyan ka nagkakamali bro. Hindi ka ata updated ah? Mag iisang linggo nadin kami Bukas nun. Ano, sino torpe ngayon?"

Muli kaming nagtawanan dahil talo ulit si Lhian sakanilang asaran. Marami din kaming pinag usapan tungkol sa pag aaral at buhay namin ngayon. Grabe ang daming pinagbago ang mga to. Medyo may tama na din kami ng alak ng napag pasyahan naming umuwi.

11:22pm palang nun pero hindi dapat kami magpa late may pasok pa kami bukas and the day after tomorrow is mag eexam na kami kaya probably ang gagawin namin bukas ay mag review at mag rush ng studies. Kaagad akong dumiretso sa kwarto ko hindi na nag abala pang magbihis at humiga nalang para hayaan ang sarili kong matulog inaantok na talaga ako.

***