ÜVEY ABİM~ PARK JİMİN

(5)

Düyünün ortalarında jimin yanıma geldi..

"Jungkook nerde yujin?"

"Bilmem.. Ah işte şurda Ban Alec le
Konuşuyor."

"Sen bay Alec i nereden.."

"Jungkook bahsetmişdi."

"Hmm."

"Dans edelimmi Yujin?"

"Olur."

Elimi uzattı veben de elimi nazikce elinin içine koydum.
Gülümsedi ve dans pistine çıktık..
Ellerini bel boşluğuma yerleşdirdi ve beni kendine çekti..
Aramızda milliler bile yokdu..
Başını boynuma gömdü..
Ellerim ensesinde birleşdi.. Ve slow şarkıya ayak uydurarak hareket ettirdik bedenlerimizi..
O an ne yaptığını anlamadım ama dudakları boynuma deydi..
Vücudum titredi.. Nefesim dışarı çıkamadı..

__________________________😊

Düyün sona erdiyinde Çonk amca ve annem arabaya binip bal(!) ayına çıktılar..
Ben,jungkook ve jimin de başka bir arabayla eve dönüyorduk.
Eve vardığımız da Jungkook
"Sonunda bitti lan.. Resmen yorgunlukdan öldüm."

"Evet .. Yarın okul var offfff... Şimdi kolaysa uyan bakalım."

Bir tek jiminden ses çıkmadı..
Jk ve ben koltuğa attık kendimizi ama jimin normal bir pozisyonda oturup bizi izliyordu..

"Abi ya.. Sen nasıl bu kadar tepkisizsin?".

" jungkook kendini niye bu kadar yorgun sanıyorsun ki? Hiç bir şey yapmadın ki.."

"Hmm haklısın. Ama yine de uykum var.. Yorgunum ben!"

Jungkook yanağıma küçük bir öpücük bırakdı..

"İyi geceler prensis.. Ben uyumaya gidiyorum.. Bence sende uyu. Okula geç kalma yarın.."

Kalktı ve ben de kalıcakken..

"Yujin otururmusun?"

"Bir şey mi oldu?"

"Senin hakkında hiç bir şey bilmiyorum.. Olan bu."

"Hmm.."

"Yaş?"

"20"

"Babanla annen boşandı mı?"

"Hayır babamı kaybettim. Uzun zaman oldu.."

"Tamam. Yarın konuşuruz sen git uyu.."

"İyi geceler."

"İyi geceler yujin"

Jiminden:
Babasını kaybetmesi ona ağır darbe vurmuş olamlı.. Bu yüzden de gözleri doldu.. Ben de daha fazla uzatmadım. Güzel bir kızdı.. Keşke annesiyle babam evlenmeseydi de biz de başka yerde karşılaşsaydık.
Ne diyorum ben?
Ama be var yalan mı güzel kız.. Dans etdiyimizde dudaklarım bilerek boynuna kaydı.. Vücudunun titrediyini ve gerildiyini his etdim.
O an dudaklarım kıvrıldı..
Dansımız bittiyi an lavobaya koşmuşdu.. Kalp atışlarını duya biliyordum. Ben kalbimde öyleydi..
Hızlı atıyordu..
Kokusunu içime çekmişdim..
Nedenini bilmiyorum ama bu bana iyi his etdirmişdi..
Düşüncelerimi rafa kaldırıp ben de merdivenlere doğru yola aldım. Bu sırada saçları ıslak gri pijamalarla aşağıya inen yujin takıldı gözüme..
Hemen merdivenlerin altındaki boşluğa saklandım..
Mutfağa ilerliyordu..
Bende istemsizce peşinden adımladım..
Susamış olmalı ki bardağa döktüyü tüm suyu içti..
Daha sonra bir oh çekip yarı ıslak saçlarını geriye attı.. Bende hemen adımlarımı odama yönlendirdim..

Odama gelip kapımı açarak yorgun olan vücudumu yatağa attım.. Yumuşak yatağımı bile gerçekten özlemişdim..

Biraz sonra kalkıp üzerimdeki gömleyi çıkartdım..
Ve pantolondan da kurtulup eşorfman altı giyidim..
Kendimi yatağa attım ve uykunun kollarına bıramadan önce..
Yujin geldi aklıma..
Gülüşü..
Haraketkeri..
Sesi..
Kokusu..
Beynimin her bir köşesinde o vardı sanki.. Artık işden başka bir şey daha düşünüyordum.. Yujin.
Ne oldu bana? Hiç bir fikrim yok. Ama bu iyi bir şey deyil..

Yujinden:
Suyumu içip kendimi odama attım..
Yatağıma yatıp gözlerimi kapattım..
Gözümün önüne gelen şeyle şeyle aniden gözlerim açıldı..
Jimin. Neden gözlerimin önünden gitmiyor ki?
Kendine gel yujin..
O senin abin. Yani üvey abin..
Asla ama asla kendini saçma sapan şeylere kaptırma..
Asla.

Yazardan:
İkiside aynı anda uykuya dalarlar..

"Artık hayatımda ve hafızamda tek bir kişi canlanacak.. Park jimin. Umarım boş hayaller deyilizdir.."

Devam edecek:

Bölümümüz kısa oldu sorry..
Hepinizi seviyorum..
Bol bol yorum ve oy lütfen..
By by bebişlerim
😘😘😘