Paten {texting}

11

Selam!

Anonimle konuşmamızın üstünden monoton bir, 1 hafta geçmişti. Hala ben kim haklı, kimin haksız olduğunu bilmiyordum. Doğru karar mı almıştım bilmiyordum.

"Kankeyy noldu sana? Vallaha şu sıradır hep böylesin."

"Boracımcım yok bir şey. Sıkıldım ya okulu asalım?"

"Vallaha mı?" diyen Mert ve Zeynep'e döndüm.

"Evet?"

"O zaman çantalarımızı alalım sonra kaçarız. Lunapark'a gidelim mi?"

"OLUR!"

Çantalarımızı alıp çıkışa yöneldim.

"Nereye gençler?" diyen nöbetçi öğrenciye döndüm. Kimdi bu? Tanıdık geliyor.

Barın!

"Sanane? Aç kapıyı."

"Pardon da küçük hanım ben nöbetçiyim. Açmıyorum."

"Pardon da ben küçük değilim. Ayrıca müdürden iznimiz var bizim öyle değil mi çocuklar?"

Hepsi beni onayladı.

"Açmıyorum."

"Aç."

"Onaylı bir kağıt?"

"Onaylı kağıdı sana sokarım."

"Özgür haklı çekil şurdan birader." diyen Mert'e öpücük gönderdim.

"Siz sevgili misiniz?"

"Seni ilgilendirdiğini sanmıyorum."

"Aha! Müdür geliyor zaten."

"Ne? Yalancı sırf kaçalım diye yapıyorsun."

"Özgür kaç. Müdür!"

Zeynep'in bağırmasıyla koşarak sağdaki duvardan atladım ve kendimi dışarı attım. Ee çocuklar nerede?

"ÖZGÜR! ANONİM BENİM! BEN TEKRAR SENİNLE KONUŞMAK İSTİYORUM. KOPARDIĞIM YAPRAKLARIN BEDELİNİ ÖDEDİM. ŞİMDİ ARKANI DÖNECEK MİSİN?"

Cok heyecanli yerde kestim vallaha. Kimse sovmesin. Merakla kalinnn